jHenosch schreef:
MOODY BLUE schreef:Goed verwoord Deadline.
Welke hoop heeft de atheist?
Zeker geen valse hoop, dat is waar, maar geen hoop hebben terwijl die er wel blijkt te zijn, later, lijkt me jammer en is in zekere zin zonde.
Beste jHenosch,
Ik zie dat je moeite hebt een aantal zaken te scheiden. Je reageert indirect naar aanleiding van mijn beschrijving van het vreugde/liefde/troost vinden in je(het) atheïsme. Vandaar dat ik bij deze jouw indirecte vraag over mijn posting beantwoord.
Allereerst heb ik in mijn vorige posting vastgesteld dat wat mij betreft mijn vreugde/liefde/troost en al mijn andere gevoelens niet voortkomen uit mijn levensvisie. Het enige waarin het atheïsme mij kan helpen is het vinden van een positieve houding ten aanzien van problemen. Doordat het atheïsme een zuiver rationalistisch kenmerk heeft, ben ik ook geneigd deze opstelling te hanteren in de strijd met problemen. Zodoende ben ik eerder oplossend bezig dan me verder druk te maken over het probleem. In die zin helpt het atheïsme me juist om een positieve houding ten opzichte van het leven te hebben. Meteen met deze vaststelling realiseer ik me ook dat een persoon die zich rationalistisch opstelt, ongeacht zijn levensvisie/geloof/levensovertuiging, en zijn geloof of overtuiging kan scheiden van de problemen in het dagelijkse leven ook die positieve houding kan aannemen. Het rationalistische kenmerk van het atheïsme is dus iets wat me heel erg helpt. Ik denk sowieso dat rationalisme en het gebruik van de rede ter oplossing van problemen de meest sterke en positieve houding is in het dagelijkse leven. Dit komt doordat een dergelijke opstelling de mens helpt om na te denken en met nadenken komt ook de zoektocht naar de oplossingen, hierdoor ontstaat er sowieso een positieve houding want het vinden van oplossingen biedt een weg naar de overwinning van de problemen.
Met jouw bovenstaande vraag veronderstel jij dat ik uit het atheïsme hoop haal. Maar in dat geval heb je mijn eerdere bericht (en mijn eerste in dit topic) niet goed gelezen. Ik beschrijf hierin juist dat rationalistische levensvisies los staan van gevoel. Geloof daarentegen heeft alles te maken met gevoel. Omdat jij gelovig bent en daarin ook je gevoelens voor hoop ect. vindt, veronderstel je dat iedereen door middel van zijn of haar levensvisie gevoelens vindt. Dat is niet zo, voor mij staat gevoel geheel los van atheïsme. Ik haal hoop uit het feit dat ik elke dag opsta en leef en de kans heb om dit leven te leven. Ik haal ook hoop uit het feit dat niets vaststaat in dit leven en dat er geen voorbedacht plan is met dit leven. Ik heb hoop omdat het leven elke dag nieuwe kansen en mogelijkheden biedt.
Er is trouwens wel één hoop die ik haal uit mijn atheïsme bedenk ik me nu. Dat is de hoop dat wanneer ik doodga er geen beperkende god bestaat die mij vrijheid heeft verleend en mij daarom wil veroordelen (wat een paradox inhoudt, daarmee veroordeeld hij mede zichzelf). En ik heb hoop dat er geen regels zijn en dogma´s die ons na de dood achtervolgen. Voor de rest ben ik wat betreft leven na de dood een agnost. Ik stel enkel dat er geen god of godheden zijn en geen regels en beperkingen, maar buiten die vaststelling laat ik alle andere mogelijkheden open. En dat jHenosch geeft mij onmetelijk veel hoop, namelijk het feit dat als ik straks mijn laatste adem uitblaas en mijn ogen sluit, dat er dan van alles kan gebeuren. Het mooie is dat er geen beperkingen zijn en geen beperkende goden of godheden, maar enkel mogelijkheden en enkel vrijheid. Dat geeft pas hoop en een dergelijke opstelling lijkt mij allerminst zonde.
Ik zie ook dat je in de rest van de discussie je druk maakt over het gebrek aan moraal bij atheïsten. Dit is een veelvoorkomend vooroordeel van gelovigen. Zij stellen, in hun veronderstelling dat gevoel gekoppeld is aan levensvisie en dat kilte leidt tot gevoelloosheid en gevoelloosheid leidt tot amoreel gedrag, dat atheïsten geen moraal hebben. Onterecht, ik zal mezelf in dit geval als voorbeeld nemen. Ik heb een zeer groot gevoel voor recht en onrecht. Ik ben tegen de doodstraf. Ik ben voor vrijheid van godsdienst als onderdeel van vrijheid van meningsuiting. Ik ben trouw aan mijn vriendin. Zij, ook atheïste trouwens, is ook trouw aan mij. Ik vind het gevoel van geborgenheid, respect en liefde die ik van haar krijg belangrijker dan elk genot op deze aarde. Ik beperk mijn liefde dus ook tot mijn vriendin. Niet alleen omdat ik haar belangrijker vind dan elk genot op deze aarde, ook en vooral omdat ik dit enorm fijne gevoel van liefde wat ik voor haar heb niet wil kwijt raken en ook omdat ik tegen onrecht ben.
Met dit voorbeeld wil ik je aangeven dat moraal losstaat van levensvisie. Moraal is een gevolg van de ethiek van een persoon. Het is de som van datgene wat iemand persoonlijk goed en fout vindt. Dit kan ieder persoon voor zichzelf vaststellen, ongeacht zijn of haar levensovertuiging, aan de hand van ethiek alsmede aan de hand van gevoelens ten aanzien van situaties (wat ik niet wil dat mij overkomt, zal ik anderen ook niet laten overkomen). Een moraal van een ander kan je tegen de borst stuiten, persoonlijk vind ik bijvoorbeeld vreemdgaan niet kunnen. Ook vind ik de doodstraf van Sadam Hoessein niet rechtvaardig, omdat ik vind dat een doodstraf nooit rechtvaardig is ongeacht wat de persoon in kwestie gedaan heeft (ik wil dus niet zijn daden goed praten, ik vind dat hij een flinke straf verdient, namelijk voor altijd vastzitten en een verbanning naar een geïsoleerd gebied). Recht spreken betekent voor mij rechtvaardig oordelen en het veroordelen tot doodstraf betekent dat je het leven onrecht aandoet, doden is namelijk een misdaad.
In algemenere zin kan moraal ook als volgt omschreven worden:
Wikipedia schreef:Ethiek of moraalwetenschap is de filosofie van het juiste handelen. Het gaat hierbij vaak om het handelen ten opzichte van medemensen, dieren en de natuur in het algemeen.
Wikipedia: Ethiek, definitie
Ethiek bestaat uit de volgende onderdelen:
Wikipedia schreef:Er zijn vier verschillende deelgebieden van de moraalwetenschap:
• Normatieve benadering - waarbij men morele posities inneemt, is onderverdeeld in:
1. Algemene normatieve ethiek - formuleert morele basisprincipes en maatstaven.
2. Toegepaste ethiek - richt zich op specifieke kwesties als abortus en journalistieke juistheid.
• Nonnormatieve benadering - waarbij geen morele posities worden ingenomen, is onderverdeeld in:
3. Descriptieve ethiek - probeert moreel gedrag feitelijk te beschrijven en te begrijpen.
4. Meta-ethiek - richt zich op centrale begrippen van de ethiek (zoals 'recht', 'plicht' en 'verantwoordelijkheid') en vergelijkt verschillende moralen.
Wikipedia: Ethiek, deelgebieden
Kortom moraal is niet afhankelijk van levensovertuiging of geloof. Het is meer een rationele (ja daar heb je die opstelling weer
) benadering van wat goed en fout is, gecombineerd met de persoonlijke beschouwing (hiermee bedoel ik een gevoelsmatige onderbouwing, m.a.w. waarom vind ik dit juist/rechtvaardig en het besef dat als jij handelt je andere mensen tegenkomt in hun handelen. En dat het handelen van beiden de rechtvaardigheid moet nastreven) van gevoelens van juistheid en rechtvaardigheid.
Bovendien is ethiek een uitvinding van de filosofen:
Wikipedia schreef:De dialoog: een ethische traditie
Al in de Griekse oudheid hielden filosofen zich bezig met vragen over deugdzaamheid en rechtvaardigheid. Om bepaalde problemen te verhelderen grijpen latere filosofen terug op deze eerder ontwikkelde ethiek. Het is een traditie in de filosofie om dialogen te houden waarin men de eigen standpunten confronteert met die van anderen. Morele overeenkomsten en verschillen komen zodoende aan het licht, wat helpt bij de bestudering van de moraal. Daarom bestuderen ethici nog steeds het de moraal en het wereldbeeld van Aristoteles (dat wezenlijk anders dan dat van ons vandaag) om vervolgens met hem de dialoog aan te gaan. De belangrijke negentiende-eeuwse ethicus John Stuart Mill reageerde op Jeremy Bentham en op Immanuel Kant. Op zijn beurt wordt Mill bekritiseerd door de twintigste-eeuwse John Rawls. De ethiek probeert dus niet alleen een onafhankelijke theorie te produceren, maar ook vroegere ideeën te bekritiseren en van commentaar te voorzien.
Wikipedia: Ethiek, de dialoog en het ontstaan van de ethiek
O ja en jHenosch, ik als atheïst heb mijn vriendin heel erg lief. Dit komt doordat gevoel voor mij niet verbonden is aan levensvisie en volgens mij zou gevoel dat ook niet moeten zijn (het zou een slechte zaak zijn, als je levenvisie niet meer past bij jouw persoonlijk is je gevoel verkeerd of weg.... Of nog erger je kan niet meer puur genieten van het leven zonder je levensvisie er elke keer bij te halen.). Gevoel is datgene wat je mens maakt. Maar gevoel is ook datgene waar je niet enkel op kunt leven, omdat je anders juist de moraal uit het oog verliest. Daarom is rationalisme zo belangrijk.
Groet,
Deadline
Edit: url´s verduidelijkt en typo´s en verduidelijking in de laatste alinea (kromme zinnen recht gezet)
Sommige mensen denken niet echt lang na over zo'n bewering.