Ingi schreef: ↑04 feb 2018 08:36
Ja, je neemt een hoop dingen aan om voor jezelf te verklaren wat je niet begrijpt. De denkende mens eigen. Zolang je bij jezelf kunt houden en open staat voor dat het niet hoeft te kloppen is een open gesprek over alles mogelijk.
Hoe zeer je ook van mening verschilt.
Nee hoor Ingi. Ik neem mijn eigenste gedachten over anderen pas voor waar aan nadat ik ze heb getoetst. Vandaar dat ik maar een zootje ballen in de lucht blijf gooien.
Onderstaande klinkt mij overigens best wel bevestigend in de oren.
Ingi schreef: ↑04 feb 2018 08:36
In dat wereldje wordt er ook van alles bij verzonnen.
Inzichten die ik heb opgedaan heb ik niet uit boekjes of van internet. Die zijn uit mezelf tot me gekomen
Ik vroeg me dus idd af wat tot de originele leringen behoorde en wat tot jouw eigenste kokertje gerekend zou kunnen worden.
Een mix and match is het dus. Waar ik overigens groot voorstander van ben. Maakt het alleen wat lastig voor mij om te onderscheiden wat tot Reiki of tot jou behoort.
Ingi schreef: ↑04 feb 2018 08:36
Als ik zo zou denken zou ik geen huis dieren willen hebben. Jij kunt er al met je gevulde buik aan denken. Ik heb mij de situatie wel eens voorgesteld, het eerste wat elke keer in me opkomt hoe ik ervoor ga zorgen dat onze dieren het overleven of in ieder geval een kans maken. Ik denk dat ik ze los zou laten in de natuur als het echt niet meer anders kan. En hopen dat ze het overleven. Een kat vangt vogels /muizen enz, die houdt het wel een tijdje vol. Ik ben niet bang om dood te gaan, ook al heb ik natuurlijk ook de gewone overlevingsdrang en op een acuut moment zal die wel opspelen. Maar niet als ik er echt over na moet denken en een plan moet maken hoe we het gaan overleven.
Ik zal zorgen in ieder geval zorgen dat ik niet in jouw buurt ben als er zo een situatie zich aandient en mijn dieren uit je buurt houdt. Ik denk dat ik jou dan bewusteloos sla als je daar aan gaat komen. Hoe hypocriet zijn we dan als je zegt dat je van je hondje/kat houdt maar het wel kunt doden en opeten. Het is iets anders met dieren die je verder van je af staan. En je kinderen hebt wiens monden je moet voeden. Mijn moeder heeft vroeger een tijdje honger moeten lijden, hun kat of hond hebben ze niet opgegeten.
Wel Ingi, hier komen we een beetje bij de kern of bron zoals ik die zie.
Overleven. Dat is m.i. de enige kern of bron die ik in me heb.
De rest zijn allemaal sausjes en versierselen die we daar overheen kunnen gooien al naar gelang onze omstandigheden, die noem ik luxe.
Je kunt je voornemen om ........- noem het maar allemaal op-, je kunt en je kunt en je kunt; allemaal luxe.
Totdat het erop aankomt en je óf jezelf voedert óf verhongert.
Heeft je moeder het overleefd of is ze gestorven van de honger?
Ga jij sterven van de honger?
vertrouwd ben met het materieel-naturalistisch onaantoonbare en de ingebakken befoefelkracht.
