Peter van Velzen schreef:
Hoe voorkom je die uitwassen als het onderhands gaat?.
Zijn er in België/Nederland uitwassen in de 2e hands zwarte niermarkthandel?
Tja, als we dat wisten dan was het wel wiite handel nietwaar?
Er is wel enige informatie bekend: zie "Organ_trade" op WIkepedia.
Het is dus in elk geval een serieus probleem.
Het gebrek aan nierdonoren (wereldwijd 90.000) trouwens ook.
Peter van Velzen schreef:
Tja, als we dat wisten dan was het wel wiite handel nietwaar?.
we hebben het over Belgie/NEderland, dat men in Thailand wel eens een niertje pikt bij een hoertje verbaast me niet.
wat is witte handel? bedoel je daarmee legaal of bekend?
ik ben bvb bekend met heroinehandel, daarom is het niet legaal
ik ben niet bekend met een Belgische nierenhandel, of het moesten nieren vd beenhouwer zijn
Peter van Velzen schreef:
Tja, als we dat wisten dan was het wel wiite handel nietwaar?.
we hebben het over Belgie/NEderland, dat men in Thailand wel eens een niertje pikt bij een hoertje verbaast me niet.
wat is witte handel? bedoel je daarmee legaal of bekend?
ik ben bvb bekend met heroinehandel, daarom is het niet legaal
ik ben niet bekend met een Belgische nierenhandel, of het moesten nieren vd beenhouwer zijn
"wit" betekent dat het onderworpen is aan overheidscontrole.
Peter van Velzen schreef:
"wit" betekent dat het onderworpen is aan overheidscontrole.
leuke persoonlijke privé definitie
als je dat meent slaat deze opmerking natuurlijk nergens op
Zijn er in België/Nederland uitwassen in de 2e hands zwarte niermarkthandel?
Tja, als we dat wisten dan was het wel wiite handel nietwaar?
we hebben bvb weet van heroinehandel, itt nierenhandel*. We gaan toch niet beweren dat die onder overheidscontrole valt hé
Ongetwijfeld weten we wel het een en ander van zaken die men tracht voor de overheid te verbergen, maar logischerwijs niet alles. Daarom is het heel goedmogelijke dat er zich dingen afspelen die wij excessen zouden noemen als we er van wisten, maar dat we er niet van weten. Opvallend is in elk geval dat daar waar het "verkopen" van een nier legaal is, de "prijs" aanzienlijk lager is dan wat wij weten van de prijzen in de illegale handel. Dat is ook logisch. Wie bestraft kan worden voor zijn daden, verlangt er ook een grotere beloning voor.
Om te beweren dat het "nergens op slaat" als iets slechts gedeeltelijk waar is, vindt ik persoonlijk nogal kwalijk.
Ik heb meer dan de helft van de reacties gelezen, het was eigenlijk al snel duidelijk dat er sterke focus op de souvereiniteit lag.
Ik geef mijn mening kort en gebaseerd op 1 aanname. De Nier-donor mag enkel doneren als hij/zij gezond bevonden is en het risico dus minimaal is. Dat geldt nu immers ook als regel als je als donor willens en wetens je nier wil doneren.
Het enige verschil is dus de financiële compensatie. Ik zie, buiten orgaanhandel, eigenlijk geen probleem met die situatie; zolang er dus een systeem is van registratie om geroofde organen te weren, zou er geen probleem moeten zijn.
Het SP argument dat wanneer een regeling vooral armen aantrekt, de regeling oneerlijk is, vind ik niet erg logisch; Economisch gezien trekt betaald doneren uiteraard armere mensen aan doordat de betaling/salaris (gedeeld door) veel hoger is.
Verzekeraars zullen in hun handen wrijven als betaalde nierdonatie toegestaan wordt; Nierdialyse kost namelijk tussen de 29000-72000 euro per jaar per patiënt (oude data van een paar jaar terug). Een verzekeraar zou mijns inziens best bereid zijn om bijvoorbeeld 30.000-50.000 voor een nier te betalen, 2-2,5 jaarsalaris voor iemand die minimumloon verdient.
Dit systeem leidt tot een veel groter aanbod van donornieren, waardoor een donor ook niet bang hoeft te zijn dat zijn overgebleven nier het begeeft; Immers zijn er dan genoeg donornieren om hem/haar een nier te geven.
Wel zou een donor in zo'n geval verplicht een verzekering moeten afsluiten zodat de kosten van complicaties niet door de samenleving/verzekering gedragen hoeven te worden.
bobthecynic schreef: Wel zou een donor in zo'n geval verplicht een verzekering moeten afsluiten zodat de kosten van complicaties niet door de samenleving/verzekering gedragen hoeven te worden.
Waarom hoeven de kosten van complicaties niet door de verzekering gedragen te worden ?
Zo'n donor spaart een verzekering een kapitaal uit.
Bovendien denk ik dat dit een hoop donoren af zou schrikken.
“Mr. Spock, do you have a theory?”
“No captain. For a theory, one requires facts. Since we do not have any, it would be illogical to have a theory.”
(Star Trek, seizoen 1)
bobthecynic schreef: Wel zou een donor in zo'n geval verplicht een verzekering moeten afsluiten zodat de kosten van complicaties niet door de samenleving/verzekering gedragen hoeven te worden.
Waarom hoeven de kosten van complicaties niet door de verzekering gedragen te worden ?
Zo'n donor spaart een verzekering een kapitaal uit.
Bovendien denk ik dat dit een hoop donoren af zou schrikken.
Dat zou natuurlijk ook kunnen, maar ik bedoelde meer dat de verzekering je bijvoorbeeld 25000 geeft voor een nier, en jij hier een deel van uitgeeft aan extra verzekering; Maar het kan natuurlijk ook heel goed direct door de verzekeraar gedragen worden, punt is dat het extra risico niet op de samenleving moet vallen als de donor er financieel zo van profiteert.
Ondertussen lijken er geen ethische bezwaren te zijn voor managers die hun eigen salaris verdubbelen binnen de zorgsector, maar als iemand zijn eigen lichaamsdeel wil afstaan in ruil voor een fractie daarvan doen we ineens moeilijk!
NIet erg consequent zou ik zeggen. We gaan wél meebeslissen over het lichaam van een ander, maar we blijken ons niet te kunnen bemoeien met de schraapzucht van hoog gesalariëerden.
zie je het verschil niet tussen een raad van bestuur die een loon bepaalt en een mens die zichzelf in de uitverkoop zet?
om mijn familie een beter leven te geven zou ik ook m'n hart kunnen verkopen.
appelfflap schreef:zie je het verschil niet tussen een raad van bestuur die een loon bepaalt en een mens die zichzelf in de uitverkoop zet?
om mijn familie een beter leven te geven zou ik ook m'n hart kunnen verkopen.
Ik zie wel degelijk het verschil. Ik respecteer jouw souvereigniteit over je eigen lichaam, en ik respecteer niet de souvereigniteit van een raad van bestuur over het geld van de verzekerden. Heb je daar een redelijke argument tegen, dan hoor ik dat graag.
Verder denk ik dat niemand een hart kan missen, maar met 'één nier, kom je een heel eind. Het is maar dat je het weet.
Peter van Velzen schreef: ik respecteer niet de souvereigniteit van een raad van bestuur over het geld van de verzekerden. Heb je daar een redelijke argument tegen, dan hoor ik dat graag.
zo'n 'soevereiniteit heeft een raad niet, da's een hersenspinsel.
zijn de verzekerden niet tevreden gaan ze gewoon op een ander en zijn er te weinig klanten gaat die maatschappij failliet.
Peter van Velzen schreef:Verder denk ik dat niemand een hart kan missen, maar met 'één nier, kom je een heel eind. Het is maar dat je het weet.
bwoa een terminaal zieke kan zo z'n familie wel een aardig zakcentje meegeven, als je organen mag verkopen dan allemaal hé.
Reageer je nu op wat ik schrijf of is dit een losse flodder?
Peter van Velzen schreef:Ondertussen lijken er geen ethische bezwaren te zijn voor managers die hun eigen salaris verdubbelen binnen de zorgsector, maar als iemand zijn eigen lichaamsdeel wil afstaan in ruil voor een fractie daarvan doen we ineens moeilijk!
Zo ja:
Dit soort antwoorden/drogreden zie ik vaker.
Het inbrengen van hoe iets lijkt in de praktijk als pro argument, of tegenargument van het tegenovergestelde, binnen een discussie over hoe je denkt over de ethiek van iets.
Daar kan ik verder niets mee.
Goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd. - Frank Bosman.
Als het normaal wordt een lichaamsdeel te verkopen, dan komen mensen zonder geld nooit meer aan bod.
Lijkt me duidelijk.
Dan zal ook snel de hoogste bieder het alleenrecht hebben
Dan kun je dat nog zoveel gaan koppelen aan alleenrecht voor bonafide organisaties om dat te regelen, maar iedereen weet dat dat een farce zal worden.
Daarvoor zijn in de wereld teveel particuliere instellingen.
Ik ken het verschijnsel al 40 jaar en dan nog net over de grens.
Wetten voor gedeeltelijke toestemming binnen regels zullen ook regelmatig met handen en voeten getreden worden.
Velen zullen het geld het belangrijkste laten zijn evenals bij andere zaken
Daarom juist is het een valide discussie over de ethiek ervan.
Hoever ga je met vergoeding, van onkosten vergoedingen of tot het bedrag van vraag en aanbod?
Goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd. - Frank Bosman.
