Een kind voor iedereen? Dacht het niet..

[HenkM]

Ja sorry, maar als dit is, want ik denk dat je hier bedoelt, moet ik toch weer aan nazi Duitsland denken. Of heb ik een verkeerd scenario in gedachten?

heel verkeerd. mensen uit het 'vak' weten heel goed wat voor een ellende hier mee gepaard gaat.

als ik gelijk heb, want het is slechts een veronderstelling, dan praat je hier over echte empathie.
Vergelijkbaar, maar niet helemaal, natuurlijk, met euthanasie.

(maar ik voel al hoe dit gaat worden uitgelegd)

Dit zul je toch moeten verhelderen Henk. Want ook mijn gedachten gingen uit naar het Herrenvolk op de foto hierboven. En ik denk zelfs te kunnen concluderen dat TS hier vanaf het begin af aan al op aangestuurd heeft.
Want het is in mijn ogen altijd erg gevaarlijk/eng om over dit soort onderwerpen een mening te hebben. Wat dat betreft snap ik wel de politieke agenda van China wat betreft het aantal kinderen. Alleen...Je hebt de gevolgen ervan gezien. Dit moesten nl. jongetjes zijn!
Als je puur natuur denkt (en eigenlijk zijn we dat!) blijft het een kwestie van "Survival of the fittest" En ja, ook dit kan compleet verkeerd uitgelegd worden. Maar ik denk dat je begrijpt wat ik bedoel.
Beslissen over basiskeuzen van anderen vind ik zelf wat gevaarlijk.[/quote]

Maar zulke beslissingen worden voortdurend genomen. Maar ik voorkom dan ook graag dergelijk, gigantisch leed. Want dat blijft het. En vergis je niet: de cijfers door Peter gepresenteerd zijn maar een topje van de ijsberg. Hele volksstammen zitten tegen het randje .... en krijgen ook weer kinderen, die ook weer ....

Is het een makkelijke opgave? Natuurlijk niet. Het is gigantisch moeilijk. En ingrijpend. Maar wel noodzakelijk, denk ik.

Maar als je mijn eerste bijdrage leest op dit topic dan begin ik mijn post met: de knuppel .....

Neemt niet weg dat het me lijkt dat er best wat genuanceerder over dit probleem wordt nagedacht.

[dikkemick]

Nou Henk, Zoals we qua religie op 1 lijn zitten, staan we hier volgens mij diametraal tegenover elkaar.
Juist omdat je geen grenzen (qua IQ, geluk etc) kunt trekken, kun je m.i. hierover weinig beslissen. Ik denk dat de natuur wat dat betreft de beste methode is om in te grijpen. Heb je een mening over abortus als bekend is dat een vrucht zal uitgroeien tot een kind met down syndroom (hetgeen de maatschappij ook veel geld gaat kosten)?

[HenkM]

Nou Henk, Zoals we qua religie op 1 lijn zitten, staan we hier volgens mij diametraal tegenover elkaar.
Juist omdat je geen grenzen (qua IQ, geluk etc) kunt trekken, kun je m.i. hierover weinig beslissen. Ik denk dat de natuur wat dat betreft de beste methode is om in te grijpen. Heb je een mening over abortus als bekend is dat een vrucht zal uitgroeien tot een kind met down syndroom (hetgeen de maatschappij ook veel geld gaat kosten)?

daar heb ik inderdaad ook een mening over. En ook hier, als het vooraf bekend is, speelt egoïsme de hoofdrol.

maar dit soort gevallen zal eerder opgelost zijn, denk ik. Ik had het al over gevorderde technieken.

Ik denk dat je wel grenzen kunt trekken (ik noemde al bekwaamheid). Maar dat zal niet voldoende zijn (nog)

[appelfflap]

zoals ik al dacht ..... dit slaat helemaal nergens op .... en ik stop hier dan ook met jou dit gesprek.

als je echt en oprecht bevolkingsgroepen wil beletten om zich voort te planten dan maak ik nog 1 heel klein puntje

http://www.teachgenocide.org/files/UN%2 ... nocide.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

In the present Convention, genocide means any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group, as such:
(a) Killing members of the group;
(b) Causing serious bodily or mental harm to members of the group;
(c) Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part;
(d) Imposing measures intended to prevent births within the group;
(e) Forcibly transferring children of the group to another group

[Peter van Velzen]

Mensen houdt er rekening mee dat degene die andere gedachten heeft dat jij, nog altijd goede bedoelingen kan hebben. Maar het feit is, dat de mensen met een verstandelijke beperking. reeds in verhoudinkg minder vaak kinderen krijgen die uit huis gezet moeten worden (aannemend dat deze uithuisplaatsingen geen gevolg zijn van een discriminerende houding van de autoriteiten), dan mensen zónder een dergelijke beperking. Dus wat mij betreft is het laatste woord: Het veranderen van de werkwijze van hulpverleningsinstanties en autoriteiten in geval van verstandelijk beperkten en kinderwensen, heeft net de hoogste prioriteit. En nu over tot het terugdringen van de overige 30.000 uithuisplaatsingen per jaar.

[appelfflap]

Maar het feit is, dat de mensen met een verstandelijke beperking. reeds in verhoudinkg minder vaak kinderen krijgen

bij dit soort achterlijke en onmenselijke ideetjes denke Henk en co aan de diepmentaal zwaargehandicapte. Maar die mensen zijn al halve planten die nooit kinderen zullen krijgen.
voor hen slaat zo'nn voorstel nergens op. hooguit naast het doel schieten, aandacht zoeken,...
blijft de groep over die wel kinderen kunnen krijgen en op wie zo'n 'voorstel' wel van toepassing is/ zou zijn
de autisten, adhd'ers, blinden, doven, chronishc zieken (diabetes, MS), dyslectici (allemaal handicaps), de armen, de 3e wereld, de dommen, laag iq... maar zover heeft Henk en co natuurlijk niet nagedacht

Henk en co nemen een bevolkingsgroep op basis van 1 uiterlijk kenmerk, waar die mensen niets aan kunnen doen, en willen hen op basis van dit kenmerk basis- en grondrechten afpakken.
verander het kenmerk handicap/arm/uit de 3e wereld/... eens in geslacht, religie, afkomst, huidskleur, en praat dan in termen van probleem, oplossing en bespreekbaar maken.
Als oplossing heeft hij dan een voorstel dat voldoet aann de definitie en criteria van genocide (dat beseft hij natuurlijk ook niet). Hij pleit dus feitelijk voor genocide

Zou Henk eindelijk snappen wat hij doet? Moest hij z'n geschiedenis kennen, de juiste lessen getrokken hebben zou hij zich bij zo'n voorstel diep en diep schamen.
ik neem aan dat hij niet weet welke foto ik gebruikt heb, wat eigenlijk ontzettend jammer is.

Henks rationalisatie en pogingen om dit soort verregaand racisme/discriminatie bespreekbaar te maken geeft alleszins aan Hoe dun het laagje beschaving soms nog is.

[HenkM]

Mensen houdt er rekening mee dat degene die andere gedachten heeft dat jij, nog altijd goede bedoelingen kan hebben. Maar het feit is, dat de mensen met een verstandelijke beperking. reeds in verhoudinkg minder vaak kinderen krijgen die uit huis gezet moeten worden (aannemend dat deze uithuisplaatsingen geen gevolg zijn van een discriminerende houding van de autoriteiten), dan mensen zónder een dergelijke beperking. Dus wat mij betreft is het laatste woord: Het veranderen van de werkwijze van hulpverleningsinstanties en autoriteiten in geval van verstandelijk beperkten en kinderwensen, heeft net de hoogste prioriteit. En nu over tot het terugdringen van de overige 30.000 uithuisplaatsingen per jaar.

Inderdaad.

Het gaat eigenlijk om een brevet van onvermogen. Onvermogen om kinderen 'normaal' op te voeden Daarbij maakt het weinig uit of die iemand een IQ heeft van 10 of van 200. De kinderen zijn de dupe.
Dat kan aan 1 of beide ouders liggen. (het kan ook in sommige gevallen zelfs aan het kind liggen. Of waar het kind de oorzaak is, en de ouder(s) er verkeerd mee omgaa(t)n).

Gewoon filosoferend.
Als kind heb je gewoon geen keus. Je wordt gewoon op de wereld gepleurd en je maakt er maar het beste van. Wat nu rechten van het kind? Geen hond of haan die dat ook maar een seconde in gedachten heeft. Er bestaan minstens zo erge daden als lichamelijk letsel, van buiten niet te zien maar resulterend in een mentale beschadiging. Als je als kind voortdurend wordt getreiterd en gekleineerd, voor schut gezet voor familie en/of vrienden dan gaat dat niet goed.
En ook dan is het leven een hel.

Dat is dan het hoofdstuk sadisme. (Er zijn er die er voor kiezen zo te leven en/of gedomineerd te worden, maar dat is dan een eigen keuze, hopelijk vrijwillig). Zijn kinderen dan niet meer dan speelgoed voor de ouder(s)? Vogelvrij tot hun 18e? Als het antwoord daarop ja is, dan ben ik uitgepraat.
Als het antwoord nee is dan vervolg ik met praten ....

Het hoofdstuk onkunde hebben we al enigszins gehad. Ook hier is IQ geen doorslaggevend gegeven.

Wat is er dan nodig voor een redelijke kans op 'succes'? In willekeurige volgorde
1. empathie
2. redelijk gezond verstand
3. enige psychologisch inzicht
4. liefde voor het kind
5. (maar zeker niet laatst) aandacht voor het kind.

Dit maakt, in mijn ogen, het automatisme voor het hebben van kinderen onwenselijk.

Hamvraag: hoe is dit te ondervangen?

[Peter van Velzen]

Waarschijnlijk zal onze houding ten opzichte van het al dan niet wenselijk zijn van kinderen in de toekomst veranderen. Terwijl men nu nog ethische bezwaren naar voren brengt tegen het tevoren testen van de erfelijk eigenschappen van de foetus, verwacht ik dat in de toekomst het níet testen van deze eigenschappen als onethisch zal worden gezien. Met name bij ouders die dragers zijn van ergelijke ziekten, of die om andere reden een verhoogd risico lopen op een kind met aangeboren defecten, zal men in de toekomst veel vaker dan nu overgaan op abortus op medische gronden. Dit leidt tot wellicht minder, maar in elke geval gezondere kinderen, en bovendien tot meer bewust ouderschap.

Verder is het zo dat de stabiliteit van het gezin waarin het kind opgroeit van groot belang is. Echtelijke problemen zijn bijvoorbeeld een nadelige invloed, alsmede ouders die zelf in hun jeugd getraumatiseerd zijn. Hoe gelukkiger de jeugd van de ouders, hoe gelukkiger de jeugd van de kinderen zou je wellicht kunnen stellen

Een bijzonder belangrijk facet vormen armmoede en sociale uitsluiting. Dit heeft tot gevolg dat het niet zo hoeft te zijn dat de moeder persé thuis blijft om voor de kinderen te zorgen, maar dat juist werkende moeders – vanwege het geringere risico op armoede – vaak heel succesvol kunnen zijn. Van groot belang is dan wederom de sociale omgeving, waarbij ook grootouders dan wel ooms of tantes van doorslaggevend belang kunnen zijn, vanwege de steun die ze kunnen bieden.

Een van de probleemfactoren is het overdreven vertrouwen dat men heeft in de voordelen van het traditionele gezin, waarin de moeder steevast thuis zit (in sociaal isolement) terwijl de vader veelal afwezig is. Dit blijkt helemaal niet zo gunstig te zijn, als men veelal denkt. In een succesvol gezin hebben de moeders juist veel sociale contacten, en bovendien voldoende middelen. Waar een sterke sociale band tussen buren is, zijn ongetwijfeld traditionele gezinnen wel succesvol. Maar in een achterstandwijk, is het waarschijnlijk alleen maar een extra nadeel.

Het valt mij op dat ik weinig informatie kan vinden over dit onderwerp. Er is wel veel aandacht voor de persoonlijke aanpak van de ouders – die waarschijnlijk van weinig belang is, aangezien ouders die daar aandacht voor hebben, bij voorbaar al succesvol zullen zijn, en voor de manier waarop men de zaken repareert als het eenmaal mis is gegaan. Voorkomen – hoewel beter dan genezen – blijkt in de literatuur die ik kan vinden, juist minder centraal te staan. Misschien is dat een mankement van mijn zoek-capaciteiten, maar ik vrees dat het wellicht ook een veel voorkomend mankement van onze maatschappij is.

[dikkemick]

@Henk M.

Wat is er dan nodig voor een redelijke kans op 'succes'? In willekeurige volgorde
1. empathie
2. redelijk gezond verstand
3. enige psychologisch inzicht
4. liefde voor het kind
5. (maar zeker niet laatst) aandacht voor het kind.

Mijn collega van het werk is geboren bij Jehova;s getuigen en als vanzelfsprekend gaat zij nu (bijna) dagelijks langs de deuren. Ze is met een behoorlijke dosis empathie en (gezond?) verstand opgevoed. Haar ouders houden van haar en hebben aandacht voor hun dochter. Een beetje de punten die jij noemt.
Echter, ALS dochterlief gaat besluiten te kappen met deze sekte is van empathie, liefde, gezond verstand en aandacht voor het kind geen sprake meer.
En zo kan ik meer voorbeelden verzinnen van mensen die op het eerste oog aan jouw vereisten voldoen, maar toch volkomen tekort schieten (in mijn ogen dan) in de opvoeding.
Neem ouders die verslaafd raken aan 1 of ander bocht.
Ouders die alleen maar werken en de kinderen laten opvoeden.
Ouders met zeer grote gezinnen, waardoor de aandacht onmogelijk evenredig verdeeld kan worden.
Zomaar wat voorbeelden.

[Peter van Velzen]

@Henk M.

Wat is er dan nodig voor een redelijke kans op 'succes'? In willekeurige volgorde
1. empathie
2. redelijk gezond verstand
3. enige psychologisch inzicht
4. liefde voor het kind
5. (maar zeker niet laatst) aandacht voor het kind.

Mijn collega van het werk is geboren bij Jehova;s getuigen en als vanzelfsprekend gaat zij nu (bijna) dagelijks langs de deuren. Ze is met een behoorlijke dosis empathie en (gezond?) verstand opgevoed. Haar ouders houden van haar en hebben aandacht voor hun dochter. Een beetje de punten die jij noemt.
Echter, ALS dochterlief gaat besluiten te kappen met deze sekte is van empathie, liefde, gezond verstand en aandacht voor het kind geen sprake meer.
En zo kan ik meer voorbeelden verzinnen van mensen die op het eerste oog aan jouw vereisten voldoen, maar toch volkomen tekort schieten (in mijn ogen dan) in de opvoeding.
Neem ouders die verslaafd raken aan 1 of ander bocht.
Ouders die alleen maar werken en de kinderen laten opvoeden.
Ouders met zeer grote gezinnen, waardoor de aandacht onmogelijk evenredig verdeeld kan worden.
Zomaar wat voorbeelden.

Zoals ik al aangaf is het laten opvoeden niet altijd nadelig voor de kinderen. Zolang ze maar veilig gehecht zijn aan die andere opvoeders. Ook een groot gezin kan een goede opvoerding genieten, als er bijvoorbeeld grootouders, ooms en tantes aanwezig zijn, en later oudere broers en zussen die kunnen helpen. Er is dus geem onafhankelijke grootheid die in alle gevallen beslissend is. Dat maakt het moeilijk te beoordelen.

[HenkM]

Waarschijnlijk zal onze houding ten opzichte van het al dan niet wenselijk zijn van kinderen in de toekomst veranderen. Terwijl men nu nog ethische bezwaren naar voren brengt tegen het tevoren testen van de erfelijk eigenschappen van de foetus, verwacht ik dat in de toekomst het níet testen van deze eigenschappen als onethisch zal worden gezien. Met name bij ouders die dragers zijn van ergelijke ziekten, of die om andere reden een verhoogd risico lopen op een kind met aangeboren defecten, zal men in de toekomst veel vaker dan nu overgaan op abortus op medische gronden. Dit leidt tot wellicht minder, maar in elke geval gezondere kinderen, en bovendien tot meer bewust ouderschap.

Helemaal mee eens.

Verder is het zo dat de stabiliteit van het gezin waarin het kind opgroeit van groot belang is. Echtelijke problemen zijn bijvoorbeeld een nadelige invloed, alsmede ouders die zelf in hun jeugd getraumatiseerd zijn. Hoe gelukkiger de jeugd van de ouders, hoe gelukkiger de jeugd van de kinderen zou je wellicht kunnen stellen

Een bijzonder belangrijk facet vormen armmoede en sociale uitsluiting. Dit heeft tot gevolg dat het niet zo hoeft te zijn dat de moeder persé thuis blijft om voor de kinderen te zorgen, maar dat juist werkende moeders – vanwege het geringere risico op armoede – vaak heel succesvol kunnen zijn. Van groot belang is dan wederom de sociale omgeving, waarbij ook grootouders dan wel ooms of tantes van doorslaggevend belang kunnen zijn, vanwege de steun die ze kunnen bieden.

oplossing: een basis inkomen

Een van de probleemfactoren is het overdreven vertrouwen dat men heeft in de voordelen van het traditionele gezin, waarin de moeder steevast thuis zit (in sociaal isolement) terwijl de vader veelal afwezig is. Dit blijkt helemaal niet zo gunstig te zijn, als men veelal denkt. In een succesvol gezin hebben de moeders juist veel sociale contacten, en bovendien voldoende middelen. Waar een sterke sociale band tussen buren is, zijn ongetwijfeld traditionele gezinnen wel succesvol. Maar in een achterstandwijk, is het waarschijnlijk alleen maar een extra nadeel.

Het valt mij op dat ik weinig informatie kan vinden over dit onderwerp. Er is wel veel aandacht voor de persoonlijke aanpak van de ouders – die waarschijnlijk van weinig belang is, aangezien ouders die daar aandacht voor hebben, bij voorbaar al succesvol zullen zijn, en voor de manier waarop men de zaken repareert als het eenmaal mis is gegaan. Voorkomen – hoewel beter dan genezen – blijkt in de literatuur die ik kan vinden, juist minder centraal te staan. Misschien is dat een mankement van mijn zoek-capaciteiten, maar ik vrees dat het wellicht ook een veel voorkomend mankement van onze maatschappij is.

Merkwaardig, toch? Mede ingegeven, denk ik, door enkele reageerders zoals hierboven.
Je mag kennelijk niet over echte problemen nadenken.

[HenkM]

@Henk M.

Wat is er dan nodig voor een redelijke kans op 'succes'? In willekeurige volgorde
1. empathie
2. redelijk gezond verstand
3. enige psychologisch inzicht
4. liefde voor het kind
5. (maar zeker niet laatst) aandacht voor het kind.

Mijn collega van het werk is geboren bij Jehova;s getuigen en als vanzelfsprekend gaat zij nu (bijna) dagelijks langs de deuren. Ze is met een behoorlijke dosis empathie en (gezond?) verstand opgevoed. Haar ouders houden van haar en hebben aandacht voor hun dochter. Een beetje de punten die jij noemt.
Echter, ALS dochterlief gaat besluiten te kappen met deze sekte is van empathie, liefde, gezond verstand en aandacht voor het kind geen sprake meer.
En zo kan ik meer voorbeelden verzinnen van mensen die op het eerste oog aan jouw vereisten voldoen, maar toch volkomen tekort schieten (in mijn ogen dan) in de opvoeding.
Neem ouders die verslaafd raken aan 1 of ander bocht.
Ouders die alleen maar werken en de kinderen laten opvoeden.
Ouders met zeer grote gezinnen, waardoor de aandacht onmogelijk evenredig verdeeld kan worden.
Zomaar wat voorbeelden.

Zoals ik al aangaf is het laten opvoeden niet altijd nadelig voor de kinderen. Zolang ze maar veilig gehecht zijn aan die andere opvoeders. Ook een groot gezin kan een goede opvoerding genieten, als er bijvoorbeeld grootouders, ooms en tantes aanwezig zijn, en later oudere broers en zussen die kunnen helpen. Er is dus geem onafhankelijke grootheid die in alle gevallen beslissend is. Dat maakt het moeilijk te beoordelen.

Hierboven gaf ik een link aan Fish naar een sociaal onderzoek over de correlatie tussen inkomen/gezinsgrootte/niveau en depressie. Taaie kost .....

[dikkemick]

Zoals ik al aangaf is het laten opvoeden niet altijd nadelig voor de kinderen. Zolang ze maar veilig gehecht zijn aan die andere opvoeders. Ook een groot gezin kan een goede opvoerding genieten, als er bijvoorbeeld grootouders, ooms en tantes aanwezig zijn, en later oudere broers en zussen die kunnen helpen. Er is dus geem onafhankelijke grootheid die in alle gevallen beslissend is. Dat maakt het moeilijk te beoordelen.

Ben ik met je eens. Het inschatten op zich is al niet goed. Wie zijn wij om te zeggen wie de kinderen wel of niet goed opvoed (naar welke maatstaven dan ook)?
Ik blijf dit dan ook een gevaarlijk onderwerp vinden. De kans bestaat nl dat een kind van JG-en volledig ontspoort op latere leeftijd doordat het uitgesloten wordt door de gehele sekte. En de kans bestaat dat laag IQ ouders de opvoeding van de kinderen niet aankunnen. Maar als dit met wat hulp (en dus wat kosten) wel mogelijk is, wie zijn wij dan om te bepalen of dit verantwoord is of niet?
Volgens mij kun je niet werken met IQ/EQ-schalen. Wat te denken van (nog onontdekte) stammen? (mochten deze überhaupt nog bestaan in deze tijd..)

[HenkM]

Zoals ik al aangaf is het laten opvoeden niet altijd nadelig voor de kinderen. Zolang ze maar veilig gehecht zijn aan die andere opvoeders. Ook een groot gezin kan een goede opvoerding genieten, als er bijvoorbeeld grootouders, ooms en tantes aanwezig zijn, en later oudere broers en zussen die kunnen helpen. Er is dus geem onafhankelijke grootheid die in alle gevallen beslissend is. Dat maakt het moeilijk te beoordelen.

Ben ik met je eens. Het inschatten op zich is al niet goed. Wie zijn wij om te zeggen wie de kinderen wel of niet goed opvoed (naar welke maatstaven dan ook)?
Ik blijf dit dan ook een gevaarlijk onderwerp vinden. De kans bestaat nl dat een kind van JG-en volledig ontspoort op latere leeftijd doordat het uitgesloten wordt door de gehele sekte. En de kans bestaat dat laag IQ ouders de opvoeding van de kinderen niet aankunnen. Maar als dit met wat hulp (en dus wat kosten) wel mogelijk is, wie zijn wij dan om te bepalen of dit verantwoord is of niet?
Volgens mij kun je niet werken met IQ/EQ-schalen. Wat te denken van (nog onontdekte) stammen? (mochten deze überhaupt nog bestaan in deze tijd..)

Je gaat te ver door, vriend.

Om even bij dat JG-kind te blijven. Gewoon even een vraagje: nu staat er in de Universele rechten van het kind dat (art 11) indoctrinatie niet mag en een geloof niet mag worden opgedrongen. Maar ze doen het toch, net als alle andere religieuze ouders. Dat vind je wel acceptabel?

Zoals ik al zei: laten we nu eerst eens proberen dit onderwerp bespreekbaar te maken en dan kunnen we zien, als gemeenschap, wat er mogelijk is.

[dikkemick]

Je gaat te ver door, vriend.

Om even bij dat JG-kind te blijven. Gewoon even een vraagje: nu staat er in de Universele rechten van het kind dat (art 11) indoctrinatie niet mag en een geloof niet mag worden opgedrongen. Maar ze doen het toch, net als alle andere religieuze ouders. Dat vind je wel acceptabel?

Zoals ik al zei: laten we nu eerst eens proberen dit onderwerp bespreekbaar te maken en dan kunnen we zien, als gemeenschap, wat er mogelijk is.

Dat ik in jouw ogen te ver ga, geloof ik. Maar ik vind dit altijd heel gevaarlijke onderwerpen. Beslissen over de keuzen en het geluk(?) van anderen. Wat betreft religieuze opvoeding heb ik nooit geheim van gemaakt. Verplichte educatie zodat religie een langzame dood sterft.

Wat ik absoluut ook voorsta is goede voorlichting en gratis contraceptie in landen waar dit onbetaalbaar is voor de inwoners. Alleen heeft dit meer met overbevoling te maken. Maar om regels op te gaan stellen wie wel en niet sex mogen hebben met elkaar...want daar komt het eigenlijk op neer, gaat mij te ver.
Moeten we, als deze zwak begaafde mens eenmaal zwanger is, gaan aborteren? Moeten we vruchtwaterpuncties toestaan welke kunnen aantonen of een kind zwakbegaafd ter wereld komt?
Misschien zijn nog niet alle onderwerpen bespreekbaar. Maar leg eens uit. Waar heb jij het grootste probleem mee? Welke "categorie" mensen? Wat is wereldwijd een hot item dat jou dit zou doen besluiten?