verrassend onderzoek

[Peter van Velzen]

Tot mijn verbazing las ik op Scientias het dit bericht

Niet alleen is het verassend dat religieus opgevoede kinderen minder geneigd waren te delen en meer geneigd waren te straffen. Het verbaasde mij ook dat Scientias - dat doorgaans positiever is over religie - dit zonder meer geplaatst heeft.

Zover ik weet zijn volwassen gelovigen juist meer geneigd aan goede doelen te geven. Je zou dit dan ook niet verwachten. Hier ligt duidelijk nog terrein braak voor nader onderzoek.

Ondertussen kwam ik op faceboek een foto tegen van een baby die - zo te zien - kunstmatig gevoed werd. De begeleidende tekst vroeg om te liken en te bidden en te reageren met amen. honderduizenden schijnen dat gedaan te hebben. Maar ik zag geen reacties van mensen die daadwerkelijk wilden helpen. Misschien ligt daar een antwoord op de vraag waarom regligieus opgevoede kinderen minder geneigd zijn te delen. Ze denken waarschijnlijk dat bidden voldoende is. Helaas is daar geen sprake van.

[Peter van Velzen]

Dit onderzoek werd ook besproken op het youtubekanaal "Young Turks". Dat deed me het een en ander nog eens overdenken.

Voor wie de evangeliën gelezen heeft is het resultaat – althans voor kinderen die Christelijk zijn opgevoed – nogal verbazingwekkend. Hoe zit het met “heb u naaste lief gelijk uzelf?” en met “gij zult zeven maal zeventig keer vergeven?”. Voor moslims is het misschien enigzins begrijpelijk, maar ook daar komt men toch zaken tegen als armenbelasting (is dat geen vorm van delen?) en “De barmhartige erbarmer” (zou die geen vergeving kennen?). Tenslotte het resultaat in China. Daar verwacht je de de atheistische partijleden inderdaad voor eerlijk delen zijn, maar het regime is anderzijds geenszins vergevingsgezind. Waarom zouden religieuzen daar nog onvergevender zijn?

Een andere manier om er naar te kijken is beseffen dat de meeste mensen die een religie aanhangen dat doen als onderdeel van een conservatieve levenshouding. Conservatieven willen niet delen, maar behouden wat ze hebben en niet vergeven, maar ouderwets straffen! Daar zit wellicht de clou van dit verhaal. De inhoud van het geloof doet er in verhouding weinig toe, het gaat om het conservatisme. Dat houdt naast gierigheid en onverzoenlijkheid ook religie in. Men gelooft omdat dat een conservatieve levenshouding is. Wat men gelooft maakt niet zoveel uit.

Misschien dat hiet iets van aan is, misschien zit ik er naast, maar het is zeker een nader onderzoek waard.

Young Turks:



A new study suggests that children brought up in religious household are less generous and are more judgmental than their secular peers. Cenk Uygur, Ana Kasparian (The Point), Jimmy Dore (The Jimmy Dore Show), and Mark Thompson hosts of The Young Turks discuss.

[writer]

Wat ik van mijn ouders herinner is dat God alles bestuurt. Aan zijn wil moest men dus niet tornen.
Men mocht wel bidden of Hij zo barmhartig wilde zijn om het kwade ten goede te willen keren maar om onbekende
getroffene daadwerkelijk te helpen zou zoiets zijn als Zijn wil reduceren. De goddelijke straf voor ongelovigen. Ik denk dat dat in die tijd in de strengere kringen en dus ook bij mijn ouders de onderliggende gedachte was. De gelovigen gezegend en de ongelovigen aan hun lot overgelaten. Ieder voor zich en God voor ons allen is een bekende uitdrukking. Het egoïsme werd door de kerk gesterkt door hen voor te houden dat het allerbelangrijkste in dit leven was in de hemel te komen, al het andere was bijzaak, zelfs het 2de gebod was in dat opzicht van minder belang, eerst je eigen ziel voor de eeuwigheid zien te redden. Door geld aan natuurrampen te geven werd het geweten jegens de getroffene gesust maar verdere hulp moest men aan God overlaten, het was zijn allemaal Zijn wil en onze eigen schuld. Aan de ramp van 1953 werd wel gegeven, die mensen moesten geholpen worden, maar het was wel een straf voor Nederland omdat Nederland God de rug had toegekeerd. Het Deltaplan was wel goed maar de ongelovige Nederlanders moesten niet denken dat hen daarna geen rampen meer zouden kunnen overkomen. Blijkbaar zijn de laatste sporen om alles aan God over te laten en het uitverkoren gevoel van gelovigen nog niet geheel gewist en krijgen zelfs kinderen van minder strenggelovige ouders daar onbewust nu nog een ietsepietsie van mee, ik kan het bijna niet geloven, 2015!

[Dat beloof ik]

Het lijkt mij dat een opvoeding waarbij een kind wordt voorbereid op het ultieme moment van beoordeling en bestraffing een ander kind oplevert dan een opvoeding die er van uitgaat dat je maar één keer leeft en er zelf het beste van moet maken voor jou en je kinderen.

Op mij komt het over alsof de oude klassieke verschillen tussen politiek rechts en links in het onderzoek terug komen:
Rechts, conservatief, gelovig, straffen.
Links, progressief, ongelovig, sociaal.

Gelovigen zeggen sociaal te zijn en dat zijn ze ook, maar vooral binnen de eigen groep.
Dat zie je ook terug binnen de politiek:
Rechtse partijen zijn tegen het opnemen van vluchtelingen want willen in eerst instantie de eigen mensen verzorgen.
Links partijen zijn eerder geneigd vluchtelingen op te nemen, ook al is niet bekend wat dat voor gevolgen het heeft voor henzelf.

[Vilaine]

Verder blijkt dat kinderen uit religieuze gezinnen een voorkeur hadden voor strengere straffen voor asociaal gedrag. Ook oordeelden ze harder over asociaal gedrag dan kinderen uit niet-religieuze gezinnen.

Vaak wordt gesteld dat religie moreel gedrag bevordert.

Aldus een zinsnede uit het artikel.
Er zit voor mijn gevoel iets vreemds in. Uit de eerste zin zou ik juist de conclusie trekken, dat religie inderdaad moreel gedrag bevordert. Ze accepteren immers minder asociaal gedrag dan niet-gelovigen, die het kennelijk allemaal wel best vinden. Of moet de conclusie zijn, dat ze het asociale gedrag van anderen harder afkeuren, maar zelf zich asocialer gedragen?

[Maria]

Ik weet niet de gegevens van over de hele wereld.
Wel iets meer van de USA, Europa, speciaal Nederland en mijn eigen milieus, waarin ik vertoefd heb.

Bekend is de relatie welvaart, ontwikkeling en religiositeit en de regio waarin men woont dus het milieu waarmee men bekend is en door wordt beïnvloed.
Is hier rekening mee gehouden?
Voor die USA bestaan hier mooie ingekleurde kaarten van.
Frappant is ook de relatie met politieke kleur.
Er wordt daar heel veel aan liefdadigheid gedaan, maar vnl. georganiseerd door religieuze groeperingen, die de opbrengsten ook weer verdelen.
Binnen eigen kring.

In religieuze kringen, waarin ik ben opgegroeid was alles wat met socialistisch denken te maken had rood, neigde naar communistisch, wat atheïsme propageerde en werd met invloed van de duivel geassocieerd.
De invloeden van de linkse partijen waren minimaal.
Alsook de invloed van andersdenkenden, door de nieuwsbronnen bewust te kiezen.
Ellende in de wereld dacht men te bestrijden in de vorm van zendings- en ontwikkelingswerk en hulp bij opleiding van mensen.

Ook hier bleef daadwerkelijke hulp beperkt tot de eigen kring.
Kinderen wordt wel degelijk geleerd onderling te delen.
In grotere gezinnen ontkom je daar ook niet aan.
Voor de armen zorgde men onderling en het hemd was nader dan de rok.
Maar er zijn ook duidelijk prioriteiten.
De kerk krijgt vaak ruimschoots toebedeeld.
Daar gaat jaarlijks een x- bedrag heen.
Was het niet Judas, die de vrouw veroordeelde omdat zij dure olie gooide over de voeten van Jezus?
Zei dat het zoveel beter aan de armen gegeven had kunnen worden?
Was het niet Jezus, die antwoordde dat de armen er altijd nog zullen zijn, maar hij niet?

Geld werd alleen gegeven aan christelijke organisaties.
Geld werd alleen gegeven aan dingen, die strookten met calvinistische doelstellingen en levenswijze.
Mensen, die arm zijn maar wel een TV kunnen kopen, hoefde je verder niet te helpen.

Aangaande het veroordelen wat kinderen meer zouden doen is niet helemaal eerlijk.
Belangrijk zijn de vragen die worden gesteld.
Zij veroordeelden eerder asociaal gedrag.
Asociaal gedrag wordt eerder als fout gedrag gezien en dus bestraft.
Hoe kan men dan concluderen dat kinderen uit gelovige milieus minder sociaal zouden kunnen voelen en denken?

Edit:
Mijn bericht overlapte dat van Dat beloof ik en Vilaine.

[Peter van Velzen]

Ik vermoed dat "Dat beloof ik" aardig op het goede spoor zot. Het feit dat meer religieus opgevoede kinderen zowel asociaal gedrag zwaarder willen straffen als wel zelf minder willen delen is volkomen in overeenstemming met de rechtse hypocrisie. Ook in Nederland wil rechts zwaarder straffen en minder eerlijk delen. Dat is dacht ik geen nieuws. Wel dat dit blijkbaar ook in de opvoeding doorklinkt. De religieuzen in Nederland zijn inmiddels rechts ingehaald door "Liberalen" en Wilders, maar dat is het enige verschil met de meer gelovige landen uit het onderzoek.

[Dat beloof ik]

Er zit voor mijn gevoel iets vreemds in. Uit de eerste zin zou ik juist de conclusie trekken, dat religie inderdaad moreel gedrag bevordert. Ze accepteren immers minder asociaal gedrag dan niet-gelovigen, die het kennelijk allemaal wel best vinden. Of moet de conclusie zijn, dat ze het asociale gedrag van anderen harder afkeuren, maar zelf zich asocialer gedragen?

Het cursieve deel klopt niet met de conclusies van het onderzoek.
Dat onderzoek zegt enkel dat ze asociaal gedrag strenger willen bestraffen.
De kinderen zijn het eens over het asociale gedrag, maar verschillen in de mate van bestraffen.

Dit zijn de kinderen aan wie wordt verteld dat god de doodstraf geeft als je op sabbath hout sprokkelt.
Ze worden van kleins af aan opgevoed met streng straffen.
Van de kansel wordt gepredikt : "Wie zijn kinderen lief heeft, tuchtigt hen".
Dan is het niet gek dat ze strenger straffen dan anderen.

[Maria]

Verder blijkt dat kinderen uit religieuze gezinnen een voorkeur hadden voor strengere straffen voor asociaal gedrag. Ook oordeelden ze harder over asociaal gedrag dan kinderen uit niet-religieuze gezinnen.

Ik lees beide zinnen als bij elkaar horend.

De kinderen zijn het eens over het asociale gedrag, maar verschillen in de mate van bestraffen.

Niet dus.

[PietV.]

Het onderzoek bevestigt een trend die al langer circuleert. Dit gaat over orthodox gelovigen en moslims.

http://www.at5.nl/artikelen/138126/onde ... -gelovigen" onclick="window.open(this.href);return false;

Het frappante van het bovenstaande onderzoek door Peter van Velzen ingebrachte onderzoek dat het gericht is op jongeren.

[Maria]

Dit is geen trend maar een wezenlijk onderdeel van het fundamentalistische geloof.
En dus algemeen bekend als zodanig.

Het onderzoek is toch meer algemeen bedoeld, denk ik.

[PietV.]

In zoverre een trend dat dingen die je onbewust weet door middel van onderzoeken in beeld komen en de trend is gebaseerd op een optelsom aan onderzoeken die dit beeld bevestigen.

[axxyanus]

Tot mijn verbazing las ik op Scientias het dit bericht

Niet alleen is het verassend dat religieus opgevoede kinderen minder geneigd waren te delen en meer geneigd waren te straffen. Het verbaasde mij ook dat Scientias - dat doorgaans positiever is over religie - dit zonder meer geplaatst heeft.

Zover ik weet zijn volwassen gelovigen juist meer geneigd aan goede doelen te geven. Je zou dit dan ook niet verwachten. Hier ligt duidelijk nog terrein braak voor nader onderzoek.

Het hangt er natuurlijk vanaf wat men juist bedoelt met "aan goede doelen te geven". Voor zover ik op de hoogte ben zijn er bv in de VS heel wat denominaties waar de gelovigen tienden betalen. Een tiende van hun loon staan ze af aan hun parochie. Die tienden worden over het algemeen meegerekend als geld dat de gelovigen aan goede doelen besteden.

[Storm]

Als een onderzoek dit uitwijst zal het 'waarschijnlijk' waar zijn. Ook de reacties van ex christenen hier geven aan dat ze dit herkennen. Maar deze ex- christenen komen (als ik het goed heb) uit de zeer orthodoxe hoek. Bij anderen geloven weet ik dat niet. Christelijk Nederland bestaat voor een klein deel uit zeer orthodoxe christenen. Zelf ben ik lid geweest van van de gereformeerd synodale kerk ook van een orthodox evangelische gemeente. En echt ik herken het niet. Christelijk Nederland is veel groter dan de orthodoxe hoek. Neem het partij programma van de CU toch een behoorlijk 'zelfs wat orthodoxe christelijke partij'; het opkomen voor hun naasten, de kwetsbaren in de samenleving, de vluchtelingen staat hoog in hun programma.

Ik sta aan de zijlijn maar vind toch dat er nu eenzijdig over gelovigen in het algemeen geschreven wordt.En nu bedoel ik niet het onderzoek maar de reacties erop.

[Peter van Velzen]

Ja Storm, de Christenunie steekt inderdaad positief af vergeleken met CDA en SGP en is – althans in mijn ogen – niet minder sociaal dan de PvdA of D’66. Maar uiteraard vormen deze mensen geen groot deel van dit internationale onderzoek. Er zal ongetwijfeld een groot verschil zijn tussen de ene en de andere religieuze opvoeding. Desalniettemin is het resultaat verassend. Het lijkt wel alsof een van de kenmerken van religieus opvoeden is de kinderen te leren hypocriet te zijn. Uiteraard is dat niemands bedoeling, maar ik vrees dat kinderen een grote sociale intelligentie bezitten en heel goed het verschil kunnen aanvoelen tussen wat de opvoeders doen en wat ze zeggen dat gedaan moet worden. Uiteraard zegt dit niets over individuele opvoeders, maar slechts is over de grootste gemene deler ervan. Mijn ouders waren bijvoorbeeld fantastisch in dit verband. Ze waren vrijwel altijd oprecht, en je wist precies wat je aan ze had. Maar dat geldt lang niet voor iedereen. Mijn onderwijzers deden het al weer heel wat slechter. Niet omdat ze geen goede wil hadden, maar omdat ze opvallende gebrekken aan inzicht vertoonden. Ik heb vier jaar op een school gezeten waar een deel van de onderwijzers uit kloosterbroeders bestond (Fransiscanen meen ik mij te herinneren). Van de vier die mij les gaven, was er één geweldig (Broeder David, die de bouw van een Goliath had en die menskunde doceerde), maar de andere drie bleken in sommige opzichten opvallend onkundig. Zo zal het in het algemeen wel zijn. Sommigen zijn fantastisch, maar velen blijken zichzelf voor de gek te houden. En kinderen doorzien dat. De leken op mijn school deden het gemiddeld beter. Ik heb daar slechts positieve herinnering aan. Mogelijk was dat zuiver toeval. Maar de namen “van Aalst” en “Groothuis” doen bij mij nog altijd fijne gedachten opwellen.