Mensen handelen vanuit een geloof. Iemand die bv. goed wilt zijn, zal geloven in die goedheid. En in zichzelf als iemand die zo wilt zijn.
Als je gelooft dat je geen vrije wil hebt, dan kan dat psychologische gevolgen hebben op uzelf.
Niemand weet waartoe men in staat is. Vast geen vrije wil. Maar als niet probeert om het na te streven, met een dosis irrationaliteit, dan ben je het kwijt.
Vrije verspilling
Moderator: Moderators
-
TIBERIUS CLAUDIUS
- Superposter
- Berichten: 8485
- Lid geworden op: 02 mei 2017 18:24
- Locatie: CAPRI
Re: Vrije verspilling
Geef eens een goede definitie van wat jij onder De Vrije Wil verstaat.
Volgens mij bestaat die namelijk niet als entiteit.
Volgens mij bestaat die namelijk niet als entiteit.
En als er nu meer keizers zijn geweest dan maanden, wat dan, geachte senatoren?
Re: Vrije verspilling
Vanuit mijn ervaring, wat ik vrije wil zou noemen, maar jij hoeft dat geen vrije wil te noemen, omdat het kan afwijken van hoe vrije wil doorgaans verstaan wordt,
Is dat je kan handelen onder vrije wil alsof je meester bent over jezelf. Je voelt dat zo aan, ook al is er maar één. Er is geen pop aan touwtjes, er is geen poppenspeler. Zou jij jezelf zien als een poppenspeler als je ook de pop bent? Ik neem aan van niet. Dat is misschien waar Roeland over bezig was in een voorgaande discussie, okee, maar ik denk dat men ergens in contact dient te komen met zichzelf om één te zijn. Want er zijn natuurlijk veel mensen die niet goed weten hoe ze moeten zijn... of zichzelf overtuigen dat ze het wel weten... terwijl ze het misschien ook niet zo goed weten. Maar geleidelijk aan kunnen ze het te weten komen. Of dan toch veel beter dan voorheen. Dat proces, die integratie, is ergens ongekend maar het grijpt plaats. Zoals een vrouw die een bord stuk smijt, mag ook een man zijn, uit hun frustratie. In het moment van die "waanzin" weten ze wel degelijk hoe ze zijn. Ze ervaren het, ze zijn niet de totale controle kwijt. Nee, eerder mag het dan "gecontroleerde waanzin" noemen. Ze zijn één. Alleen... gaan er zo te veel borden stuk. Of nog veel meer. Maar ergens lijkt men één te moeten zijn. Omdat je moet handelen met wat je hebt. Als jij op een gegeven moment merkt dat er iets zou plaatsgrijpen wat jij niet wilt omdat het zo in jouw bewustzijn aan jou duidelijk is, dan kan je handelen in het vertrouwen dat het een juiste inschatting was. Wat natuurlijk mogelijk is. En zo kan je dan iets bekomen hebben wat jij wou en jij zou best kunnen begrepen hebben waarom. Maar het dient soms zo snel te gaan, dat het een beetje lijkt op die gecontroleerde waanzin. Misschien is het dan een beetje als een Formule-1 piloot die één wordt met zijn auto. Hij voelt het aan, hij kiest misschien hoe hij de bocht wilt nemen, ook al was het geen keuze, het "moest" zo zijn zoals hij het deed.
Is dat je kan handelen onder vrije wil alsof je meester bent over jezelf. Je voelt dat zo aan, ook al is er maar één. Er is geen pop aan touwtjes, er is geen poppenspeler. Zou jij jezelf zien als een poppenspeler als je ook de pop bent? Ik neem aan van niet. Dat is misschien waar Roeland over bezig was in een voorgaande discussie, okee, maar ik denk dat men ergens in contact dient te komen met zichzelf om één te zijn. Want er zijn natuurlijk veel mensen die niet goed weten hoe ze moeten zijn... of zichzelf overtuigen dat ze het wel weten... terwijl ze het misschien ook niet zo goed weten. Maar geleidelijk aan kunnen ze het te weten komen. Of dan toch veel beter dan voorheen. Dat proces, die integratie, is ergens ongekend maar het grijpt plaats. Zoals een vrouw die een bord stuk smijt, mag ook een man zijn, uit hun frustratie. In het moment van die "waanzin" weten ze wel degelijk hoe ze zijn. Ze ervaren het, ze zijn niet de totale controle kwijt. Nee, eerder mag het dan "gecontroleerde waanzin" noemen. Ze zijn één. Alleen... gaan er zo te veel borden stuk. Of nog veel meer. Maar ergens lijkt men één te moeten zijn. Omdat je moet handelen met wat je hebt. Als jij op een gegeven moment merkt dat er iets zou plaatsgrijpen wat jij niet wilt omdat het zo in jouw bewustzijn aan jou duidelijk is, dan kan je handelen in het vertrouwen dat het een juiste inschatting was. Wat natuurlijk mogelijk is. En zo kan je dan iets bekomen hebben wat jij wou en jij zou best kunnen begrepen hebben waarom. Maar het dient soms zo snel te gaan, dat het een beetje lijkt op die gecontroleerde waanzin. Misschien is het dan een beetje als een Formule-1 piloot die één wordt met zijn auto. Hij voelt het aan, hij kiest misschien hoe hij de bocht wilt nemen, ook al was het geen keuze, het "moest" zo zijn zoals hij het deed.
-
TIBERIUS CLAUDIUS
- Superposter
- Berichten: 8485
- Lid geworden op: 02 mei 2017 18:24
- Locatie: CAPRI
Re: Vrije verspilling
Je hebt dus geen definitie.
Lastig praten als men niet weet waar het over gaat.
Lastig praten als men niet weet waar het over gaat.
En als er nu meer keizers zijn geweest dan maanden, wat dan, geachte senatoren?
Re: Vrije verspilling
Dries schreef: ↑14 dec 2023 08:54 Mensen handelen vanuit een geloof. Iemand die bv. goed wilt zijn, zal geloven in die goedheid. En in zichzelf als iemand die zo wilt zijn.
Als je gelooft dat je geen vrije wil hebt, dan kan dat psychologische gevolgen hebben op uzelf.
Niemand weet waartoe men in staat is. Vast geen vrije wil. Maar als niet probeert om het na te streven, met een dosis irrationaliteit, dan ben je het kwijt.
De psychologische gevolgen dat ik niet meer geloof dat ik een vrije wil heb,
- mede en wellicht juist omdat ik overtuigd ben dat ALLes één is,
- pure winst!
Antisemitische uitingen stoppen helpt bestrijding antisemitisme.
. . . . . . . . . . . . We will dance again!
De meeste mensen 'weten' dat God bestaat: God bestaat niet!
.Ik vind jou zelf verantwoordelijk voor jouw interpretatie.
. . . . . . . . . . . . We will dance again!
De meeste mensen 'weten' dat God bestaat: God bestaat niet!
.Ik vind jou zelf verantwoordelijk voor jouw interpretatie.
Re: Vrije verspilling
Mijn auto begint al te sputteren.
Noem het dan geen vrije wil. Volgens Noam Chomsky is de kwestie... hoe verklaar je dat er geen vrije wil is als iedereen handelt alsof ze vrije wil hebben.
Wat niet wil zeggen dat er vrije wil is. Wat interesseert mij dat nu. Als jij niet wilt geloven in vrije wil omdat het u last bezorgt terwijl je daarna onbewust alsnog handelt alsof je vrije wil hebt, mij goed. En liefst als je dan ook nog uw dromen nastreeft.
En tot op zekere hoogte kan ik iets van mijn leven maken. En heb ik dat ook al gedaan. En het is wat het is... want ik kan geen eenhoorns tevoorschijn toveren. Ik ben erg beperkt in mijn kunnen.
De kwestie is, als heel uw leven als een programma was dat jij kan waarmaken, tot je sterft. En dan is het voldaan,dan zou je het als vrije wil kunnen aanzien. Je hebt heel uw leven kunnen maken tot in de perfectie, net zoals je het gewild had.
En het kan evenzeer als miserabel beschouwd worden. Want je wist alles op voorhand. Erger nog, dit leven kan beter zijn. Want af en toe wordt je tot dingen in staat waarvan je zelfs niet kon weten dat je ertoe in staat zou kunnen zijn. Het is niet slechter dan die vrije wil. Het is beter dan die vrije wil.
Sam Harris, vast een slimme mens, zegt iets in de aard van... heel mijn leven is gekomen tot dit punt. En hij wist het niet op voorhand. Het was het lot.
En waar was hij dan heel zijn leven? Op het toilet?
Dat is het proces eh. Op een gegeven moment dient men wakker te worden en toch iets te doen, ook al kan je niet weten wat het beste is. Maar als je daar zelfs niet in zou geloven, ja,dan gebeurt het niet eh.
Natuurlijk, als ik u van niets kan overtuigen, dan moet het zijn dat je kiest om niet overtuigd te worden. Ah nee, want je hebt geen vrije wil. Dus je kan zelfs niet kiezen. Maar dat is het punt... je zegt dat je geen vrije wil hebt... en je doet toch alsof dat je het hebt... alleen wil je het zo niet noemen. Okee, mij goed.
Noem het dan geen vrije wil. Volgens Noam Chomsky is de kwestie... hoe verklaar je dat er geen vrije wil is als iedereen handelt alsof ze vrije wil hebben.
Wat niet wil zeggen dat er vrije wil is. Wat interesseert mij dat nu. Als jij niet wilt geloven in vrije wil omdat het u last bezorgt terwijl je daarna onbewust alsnog handelt alsof je vrije wil hebt, mij goed. En liefst als je dan ook nog uw dromen nastreeft.
En tot op zekere hoogte kan ik iets van mijn leven maken. En heb ik dat ook al gedaan. En het is wat het is... want ik kan geen eenhoorns tevoorschijn toveren. Ik ben erg beperkt in mijn kunnen.
De kwestie is, als heel uw leven als een programma was dat jij kan waarmaken, tot je sterft. En dan is het voldaan,dan zou je het als vrije wil kunnen aanzien. Je hebt heel uw leven kunnen maken tot in de perfectie, net zoals je het gewild had.
En het kan evenzeer als miserabel beschouwd worden. Want je wist alles op voorhand. Erger nog, dit leven kan beter zijn. Want af en toe wordt je tot dingen in staat waarvan je zelfs niet kon weten dat je ertoe in staat zou kunnen zijn. Het is niet slechter dan die vrije wil. Het is beter dan die vrije wil.
Sam Harris, vast een slimme mens, zegt iets in de aard van... heel mijn leven is gekomen tot dit punt. En hij wist het niet op voorhand. Het was het lot.
En waar was hij dan heel zijn leven? Op het toilet?
Dat is het proces eh. Op een gegeven moment dient men wakker te worden en toch iets te doen, ook al kan je niet weten wat het beste is. Maar als je daar zelfs niet in zou geloven, ja,dan gebeurt het niet eh.
Natuurlijk, als ik u van niets kan overtuigen, dan moet het zijn dat je kiest om niet overtuigd te worden. Ah nee, want je hebt geen vrije wil. Dus je kan zelfs niet kiezen. Maar dat is het punt... je zegt dat je geen vrije wil hebt... en je doet toch alsof dat je het hebt... alleen wil je het zo niet noemen. Okee, mij goed.
Re: Vrije verspilling
Ik denk dat de verbeelding cruciaal is.
Wat kan men zich verbeelden?
Omdat, als jij de piloot bent van de auto, de poppenspeler van de pop, dan is die auto of pop uw lichaam en uw onderbewustzijn en alle conditionering en impulsen die eruit borrelen. En uw auto is altijd aan het draaien.
De piloot is diegene dat bewustzijn heeft. Datgene dat kijkt. Vandaar dat er een link is met de verbeelding. Maar als die auto altijd aan het draaien is, dan zou je steeds beinvloed worden door uw conditionering en onderbewustzijn. Dat kan creatieve uitspattingen geven. Het hoeft niet slecht te zijn. Maar er is nog steeds beinvloeding.
Het zou ook positief zijn als je die auto kan laten draaien, terwijl jij er minder door beinvloed wordt. Dan kan je meer gaan naar die pure verbeelding. En dat kan gebeuren wanneer men ongestoord alleen is. Maar evenzeer wanneer men bij andere mensen vertoefd. Omdat het contact met de omgeving niet sluitend hoeft te zijn. Je kan dingen waarnemen of aannemen van de omgeving... en dan kan je nog openheid vinden. Dan nog is er ruimte in het omgaan met die omgeving. En de verbeelding kan zich hierin bijstaan.
Ik ben daar allesbehalve een specialist in. Maar ik denk dat dit het pad is. Omdat je zo misschien de kracht zou kunnen vinden om die auto te sturen naar de richting die jij ziet voor jezelf in jouw verbeelding. Die auto kent die richting niet. Want uw conditionering zit erin vervat. Eerder zal die auto zeggen... geen goed idee... ongekend terrein... te vrezen. Kans op negatieve conditionering... blijf vertrouwd met uw positieve conditionering.
En natuurlijk, men dient slim te kiezen, of het nu grote dingen zijn of kleine dingen... want de kracht van de verbeelding kent vast haar grenzen. Al uw impulsen en conditionering willen ook hun zeg.
Wat kan men zich verbeelden?
Omdat, als jij de piloot bent van de auto, de poppenspeler van de pop, dan is die auto of pop uw lichaam en uw onderbewustzijn en alle conditionering en impulsen die eruit borrelen. En uw auto is altijd aan het draaien.
De piloot is diegene dat bewustzijn heeft. Datgene dat kijkt. Vandaar dat er een link is met de verbeelding. Maar als die auto altijd aan het draaien is, dan zou je steeds beinvloed worden door uw conditionering en onderbewustzijn. Dat kan creatieve uitspattingen geven. Het hoeft niet slecht te zijn. Maar er is nog steeds beinvloeding.
Het zou ook positief zijn als je die auto kan laten draaien, terwijl jij er minder door beinvloed wordt. Dan kan je meer gaan naar die pure verbeelding. En dat kan gebeuren wanneer men ongestoord alleen is. Maar evenzeer wanneer men bij andere mensen vertoefd. Omdat het contact met de omgeving niet sluitend hoeft te zijn. Je kan dingen waarnemen of aannemen van de omgeving... en dan kan je nog openheid vinden. Dan nog is er ruimte in het omgaan met die omgeving. En de verbeelding kan zich hierin bijstaan.
Ik ben daar allesbehalve een specialist in. Maar ik denk dat dit het pad is. Omdat je zo misschien de kracht zou kunnen vinden om die auto te sturen naar de richting die jij ziet voor jezelf in jouw verbeelding. Die auto kent die richting niet. Want uw conditionering zit erin vervat. Eerder zal die auto zeggen... geen goed idee... ongekend terrein... te vrezen. Kans op negatieve conditionering... blijf vertrouwd met uw positieve conditionering.
En natuurlijk, men dient slim te kiezen, of het nu grote dingen zijn of kleine dingen... want de kracht van de verbeelding kent vast haar grenzen. Al uw impulsen en conditionering willen ook hun zeg.
Re: Vrije verspilling
Paul Smit schreef:
Over de vrije wil had Arthur Schopenhauer een mooie metafoor. Hij vergeleek de vrije wil met de zon en de aarde. Stel je voor dat je 's ochtends vroeg opstaat en de zon ziet opkomen in het oosten. Jouw beleving is dat gedurende de dag de zon om de aarde draait en 's avonds zie je de zon ondergaan in het westen. Conclusie: de zon draait om de aarde. Althans, zo lijkt het. Want als we uitzoomen, wordt een nieuwe realiteit zichtbaar. Dan zien we dat de aarde om haar as en om de zon draait.
Hetzelfde geldt voor de vrije wil. In onze dagelijkse beleving lijkt het alsof we een IK zijn met een vrije wil. Wanneer we uitzoomen, wordt ook nu een nieuwe realiteit zichtbaar. Dan zien we dat alles geheel vanzelf gebeurt.
Het idee dat je een IK bent die het leven de goede kant op moet zien te sturen, zorgt nog wel eens voor stress en verkramping. Als dingen anders lopen dan gepland, neem je jezelf dit kwalijk en denk je dat het anders had kunnen zijn. Het inzicht dat alles één bewustzijn is en dat alles gaat zoals het gaat, kan daarom zorgen voor meer innerlijke rust. Maar niet doordat JIJ iets doet, maar doordat het geheel vanzelf gebeurt.
Antisemitische uitingen stoppen helpt bestrijding antisemitisme.
. . . . . . . . . . . . We will dance again!
De meeste mensen 'weten' dat God bestaat: God bestaat niet!
.Ik vind jou zelf verantwoordelijk voor jouw interpretatie.
. . . . . . . . . . . . We will dance again!
De meeste mensen 'weten' dat God bestaat: God bestaat niet!
.Ik vind jou zelf verantwoordelijk voor jouw interpretatie.
Re: Vrije verspilling
Ja, ik volg u wel, denk ik. Ik ken dat gevoel, vrije wil proberen te hebben en dan falen of stress hebben. Mogelijk bezwijken. Dat heb ik zelf moeten laten varen. Ik had het nog onlangs zoiets opgeschreven. "De "ik" weet niet wat goed is voor zich, omdat het wilt wat de "ik" wilt.
Anderzijds, als die "ik" niet het voortouw kan nemen omdat men weigert, dan komt die ook meer in lijn te liggen met zichzelf. Omdat ik meer kom te begrijpen wat ik nu eigenlijk zou willen. Uiteindelijk zijn er wel paden die men kan nemen en waarin men zichzelf zou kunnen vinden. Of evenzeer waarin men zichzelf zou eerst niet zo goed kan vinden,omdat men zich dient aan te passen, maar geleidelijk zou het dan wel kunnen beteren. Ik denk niet dat die "ik" het voortouw zou moeten nemen. Alleen... men kan ook te weinig doen, denk ik. Men zegt ook:"Het komt niet vanzelf". Wel,eigenlijk vaak wel. Maar ook niet altijd. Als men geen wil uitoefent over zichzelf, dan is men misschien soms te passief. Als men teveel wilt uitoefent, dan loopt men zichzelf voorbij. Het is niet dat men iets hoeft te doen... tenzij het misschien hoeft voor zichzelf. De hele uitdaging is om te begrijpen wat men zou kunnen willen. En om dan ook nog die stap in het onbekende te nemen. Ik hoef iets te doen, ik weet dat, misschien ligt dat bij jou anders.
Anderzijds, als die "ik" niet het voortouw kan nemen omdat men weigert, dan komt die ook meer in lijn te liggen met zichzelf. Omdat ik meer kom te begrijpen wat ik nu eigenlijk zou willen. Uiteindelijk zijn er wel paden die men kan nemen en waarin men zichzelf zou kunnen vinden. Of evenzeer waarin men zichzelf zou eerst niet zo goed kan vinden,omdat men zich dient aan te passen, maar geleidelijk zou het dan wel kunnen beteren. Ik denk niet dat die "ik" het voortouw zou moeten nemen. Alleen... men kan ook te weinig doen, denk ik. Men zegt ook:"Het komt niet vanzelf". Wel,eigenlijk vaak wel. Maar ook niet altijd. Als men geen wil uitoefent over zichzelf, dan is men misschien soms te passief. Als men teveel wilt uitoefent, dan loopt men zichzelf voorbij. Het is niet dat men iets hoeft te doen... tenzij het misschien hoeft voor zichzelf. De hele uitdaging is om te begrijpen wat men zou kunnen willen. En om dan ook nog die stap in het onbekende te nemen. Ik hoef iets te doen, ik weet dat, misschien ligt dat bij jou anders.