Verkiezing van een burgermeester in New York

[Peter van Velzen]

De visie van Norman Finkelstein:



De strijd tussen de 80% minst welvarenden en de miljoenen die de 1% rijksten doneren aan eenieder die een democratisch Socialist tracht te verslaan. (daarbij geholpen door AIPAC )

[B.S.]

Finkelstein is een activist, geen analist.

[Peter van Velzen]

Finkelstein is een activist, geen analist.

Ik vindt zijn advies wel verstandig.

[ChaimNimsky]

Finkelstein is een activist, geen analist.

Norman Finkelstein is een polariserende figuur. Zijn werk over het Israelisch-Palestijnse conflict heeft hem inderdaad de reputatie van activist bezorgd.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Finkelstein is een activist, geen analist.

Ik vindt zijn advies wel verstandig.

Dat lijkt mij ook.

Daarnaast ziet hij net als ik Sanders als een verstandig iemand.

PS.
Wat ik niet wist was dat Obama partijgenoten had bedreigd.
Hij daalt bij mij nu nog dieper.

[Peter van Velzen]

Finkelstein is een activist, geen analist.

Norman Finkelstein is een polariserende figuur. Zijn werk over het Israelisch-Palestijnse conflict heeft hem inderdaad de reputatie van activist bezorgd.

zie de WIkipediapagina over hem.
HIj is trouwens een politicoloog.

[Maria]

Wat achtergrond van Zohran Mamdani
https://nos.nl/artikel/2572419-zohran-m ... p-new-york

De Democratische kandidaat voor het burgemeesterschap van New York wordt de 33-jarige Zohran Mamdani. Gisteren won hij de voorverkiezingen, wat de "grootste verrassing in de geschiedenis van New York" wordt genoemd. Als hij burgemeester wordt, zal hij de eerste moslim en de eerste Indiase Amerikaan zijn die het ambt bekleedt.
...........
Vooral in de laatste week voor de verkiezingen hadden landelijke en mondiale ontwikkelingen grote invloed op het stemgedrag van de New Yorkers gehad, denken analisten. Mamdani zette zich fel af tegen de anti-migratieacties van president Trump en de bombardementen op Iran. Cuomo deed dat veel minder.
...........................
Mamdani's campagne draaide verder hoofdzakelijk om de hoge kosten van levensonderhoud in New York. Zo wil hij busvervoer en kinderopvang gratis maken, het minimumloon verhogen en nieuwe appartementen bouwen, allemaal betaald door hogere belastingen voor de rijken.
.................
De overgrote meerderheid van New York is anti-Trump en steunt de Democratische partij, wat Mamdani zwaar favoriet maakt voor de uiteindelijke winst.

[Maria]

Finkelstein is een activist, geen analist.

Norman Finkelstein is een polariserende figuur. Zijn werk over het Israelisch-Palestijnse conflict heeft hem inderdaad de reputatie van activist bezorgd.

Net als iedereen, die duidelijke tegenstellingen die er zijn, op scherp zet.
Ook jij.
Dit gaat buiten het gegeven om, of iemand wel of niet een goede analist kan zijn.

[ChaimNimsky]

Finkelstein is een activist, geen analist.

Norman Finkelstein is een polariserende figuur. Zijn werk over het Israelisch-Palestijnse conflict heeft hem inderdaad de reputatie van activist bezorgd.

Net als iedereen, die duidelijke tegenstellingen die er zijn, op scherp zet.
Ook jij.
Dit gaat buiten het gegeven om, of iemand wel of niet een goede analist kan zijn.

Een begrijpelijke insteek, maar niet sluitend. Finkelstein laat zijn persoonlijke bias niet buiten het debat, wat een kernpunt raakt in de beoordeling van iemands analytische waarde. Analytisch vermogen veronderstelt een methodologische consistentie, eerlijkheid in het omgaan met feiten en bereidheid om complexe realiteiten niet plat te slaan tot ideologische posities. Als iemand als activist opereert en als analist, dan kun je kritisch zijn op de manier waarop die rollen zich vermengen. Finkelsteins moralistische stijl is meer die van een polemicus dan van een afstandelijke analist. De grens tussen activist en analist is niet waardenvrij en daar mogen, dunkt me, zeker kritische kanttekeningen bij worden geplaatst.

Namen als Benny Morris, emeritus hoogleraar geschiedenis aan de Ben-Gurion Universiteit, die onderbout dat de Palestijnen in 1948 onmiskenbaar geleden hebben maar sindsdien elke reële kans op vrede zelf hebben afgewezen; Efraim Karsh, emeritus hoogleraar aan King's College London, die het Palestijnse nationalisme grotendeels als een modern politiek construct ontmantelt; Daniel Pipes, gepromoveerd historicus aan Harvard en directeur van het Middle East Forum, die betoogt dat vrede pas mogelijk is als de Arabische wereld onvoorwaardelijk Israels bestaansrecht erkent; Martin Kramer, oud-president van het Sjalem College en gepromoveerd aan Princeton, die helder toont dat het academisch debat de Palestijnen vaak eenzijdig als slachtoffers presenteert; Shlomo Avineri, emeritus hoogleraar politieke filosofie aan de Hebreeuwse Universiteit, Itamar Rabinovich, voormalig ambassadeur in de VS en emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Tel Aviv, die toont dat Palestijnse verdeeldheid echte vooruitgang belemmert; en Bernard Lewis, overleden professor aan Princeton en een van de belangrijkste oriëntaalse historici van de 20e eeuw, die Israel als een modern democratisch project tegenover vaak autoritaire en verdeelde Arabische samenlevingen zet, spreken meer tot mijn verbeelding dan activisten of opiniemakers wier werk meer door ideologie dan door historische analyse wordt gedreven.

[Maria]

Norman Finkelstein is een polariserende figuur. Zijn werk over het Israelisch-Palestijnse conflict heeft hem inderdaad de reputatie van activist bezorgd.

Net als iedereen, die duidelijke tegenstellingen die er zijn, op scherp zet.
Ook jij.
Dit gaat buiten het gegeven om, of iemand wel of niet een goede analist kan zijn.

Een begrijpelijke insteek, maar niet sluitend. Finkelstein laat zijn persoonlijke bias niet buiten het debat, wat een kernpunt raakt in de beoordeling van iemands analytische waarde. Analytisch vermogen veronderstelt een methodologische consistentie, eerlijkheid in het omgaan met feiten en bereidheid om complexe realiteiten niet plat te slaan tot ideologische posities. Als iemand als activist opereert en als analist, dan kun je kritisch zijn op de manier waarop die rollen zich vermengen. Finkelsteins moralistische stijl is meer die van een polemicus dan van een afstandelijke analist. De grens tussen activist en analist is niet waardenvrij en daar mogen, dunkt me, zeker kritische kanttekeningen bij worden geplaatst.

Genoteerd.

Namen als Benny Morris, emeritus hoogleraar geschiedenis aan de Ben-Gurion Universiteit, die onderbout dat de Palestijnen in 1948 onmiskenbaar geleden hebben maar sindsdien elke reële kans op vrede zelf hebben afgewezen; Efraim Karsh, emeritus hoogleraar aan King's College London, die het Palestijnse nationalisme grotendeels als een modern politiek construct ontmantelt; Daniel Pipes, gepromoveerd historicus aan Harvard en directeur van het Middle East Forum, die betoogt dat vrede pas mogelijk is als de Arabische wereld onvoorwaardelijk Israels bestaansrecht erkent; Martin Kramer, oud-president van het Sjalem College en gepromoveerd aan Princeton, die helder toont dat het academisch debat de Palestijnen vaak eenzijdig als slachtoffers presenteert; Shlomo Avineri, emeritus hoogleraar politieke filosofie aan de Hebreeuwse Universiteit, Itamar Rabinovich, voormalig ambassadeur in de VS en emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Tel Aviv, die toont dat Palestijnse verdeeldheid echte vooruitgang belemmert; en Bernard Lewis, overleden professor aan Princeton en een van de belangrijkste oriëntaalse historici van de 20e eeuw, die Israel als een modern democratisch project tegenover vaak autoritaire en verdeelde Arabische samenlevingen zet, spreken meer tot mijn verbeelding dan activisten of opiniemakers wier werk meer door ideologie dan door historische analyse wordt gedreven.

Laten we niet te diep ingaan op het Midden Oosten verhaal en de voorgeschiedenis ervan.
De Joden kwamen vnl. ter sprake omdat ze één van de belangrijkste lobbies vertegenwoordigen in politiek van de US, vnl. door de geldschieters bij verkiezingen. En het verschijnsel van demonisatie van iedereen, die tegen de huidige Israelische politiek is, als zou dat antisemitisme zijn.
Dan mag voor mij een Joodse wetenchapper van mij zijn verhaal doen.

Het lijkt voor de New Yorkers niet helemaal op te gaan.
Het gaat hier om een verkiezing tot burgemeester in een stad, die wordt gedomineerd door democratische kiezers en waar, zoals overal in de US, stemmen kunnen worden "weggekocht" door kapitaalkrachtige lobbies.
En het advies, dat Finkelstein mee zou willen geven aan de te kiezen kandidaat.
Nl. zijn eigen programma te blijven volgen en zich niet teveel gelegen te laten liggen aan partijdige en omkoopbare politici en opiniemakers.

New York Stad
https://nl.wikipedia.org/wiki/New_York_(stad)]

De stad is de dichtstbevolkte grote stad in de Verenigde Staten[1][2] en heeft circa 8,8 miljoen inwoners verspreid over een gebied van 789,43 km².

https://nl.wikipedia.org/wiki/New_York_(stad)#Religie

In het New Yorkse metropoolgebied woont de grootste Joodse gemeenschap buiten Israël. In New York woonden in 2000 ruim één miljoen Joden. Dit is de grootste Joodse gemeenschap ter wereld, groter dan die van Tel Aviv. Ongeveer 15% van de New Yorkers is Joods.

Interessant is mi. de vraag hoe het komt, dat in de US de verhouding democraten vs. republikeinen zo verschillend kan zijn in de diverse grote steden.

[Peter van Velzen]

Interessant is mi. de vraag hoe het komt, dat in de US de verhouding democraten vs. republikeinen zo verschillend kan zijn in de diverse grote steden.

De kwestie is al 12 jaar geleden bekeken, en het blijkt dat het een gevolg is van de hoeveelheid opleiding.
Grote dichtbevolkte steden hebben een bevolking met een hoge opleidingsniveau en die stemmen van nature op democraten (ook als het niet in hun persoonlijk belang is) De lager opgeleiden stemmen - ook als het niet in hun persoonlijk belang is - eerder op republikeinen.

zie dit artikel van bloomberg

Overigens heb ik nog een opmerking omtrent onze pro-israel analisten. (B.S. en ChaimNimsky)
ze lijken zich op de persoon van Finkelstein en te concentreren en niet op de inhoud van zijn advies. Daar reppen ze met geen woord over. Lijkt me niet zo netjes. Is het verstandig als Mamdani geen excuses maakt en zich omtrent de kwesties in het Midden Oosten te verlaten op de vele Joden die hem steunen?

[Maria]

Interessant is mi. de vraag hoe het komt, dat in de US de verhouding democraten vs. republikeinen zo verschillend kan zijn in de diverse grote steden.

De kwestie is al 12 jaar geleden bekeken, en het blijkt dat het een gevolg is van de hoeveelheid opleiding.
Grote dichtbevolkte steden hebben een bevolking met een hoge opleidingsniveau en die stemmen van nature op democraten (ook als het niet in hun persoonlijk belang is) De lager opgeleiden stemmen - ook als het niet in hun persoonlijk belang is - eerder op republikeinen.

zie dit artikel van bloomberg

Dank voor je link.
Dit zegt al veel.
Ik bedoelde ook het verschil in de grote steden onderling.
Bloomberg geef hier ook al deels een verklaring voor.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Overigens heb ik nog een opmerking omtrent onze pro-israel analisten. (B.S. en ChaimNimsky)
ze lijken zich op de persoon van Finkelstein en te concentreren en niet op de inhoud van zijn advies. Daar reppen ze met geen woord over. Lijkt me niet zo netjes. Is het verstandig als Mamdani geen excuses maakt en zich omtrent de kwesties in het Midden Oosten te verlaten op de vele Joden die hem steunen?

Laat je dat niet verbazen.

Het past in de lijn van de lange traditie (zo'n kleine 80jaar) van de Zionisten en hun sympathisanten om bij onwelgevallig nieuws er niet op in te gaan maar de boodschappers aan te vallen.

PS.
Ik vraag me af of hij familie van de beroemde archeoloog Finkelstein is.
(Dit is wel een beetje Off Topic)

Waarschijnlijk niet. De vader van Norman kwam uit Polen, die van Iraël Finkelstein uit de OekraÏne.
Verder is je hele bericht off-topic.
Peter van Velzen