Diep, donker en dubby. Grofkorrelige ruis en techno. Verweerde akkoorden borrelen omhoog, strekken zich uit en verdwijnen zo plots als ze opduiken, in een woud van zware bassen, verdwaalde kraakjes en tintelende hi-hats. Een immer aanwezige echo vertraagt, verspreidt en ontregelt. Zie daar de prachtige dieptes van dubtechno. Ofwel: een stuk over vrijheid in elektronische muziek.
Hier nog mensen die deze muzieksoort kunnen waarderen?
Reken maar. Hoewel het de laatste tijd vooral ambient is waar ik naar luister, kan ik dit nog steeds erg waarderen. Plastikman hou ik ook van overigens; vooral het oude werk van Richie Hawtin (FUSE) kan ik erg waarderen.
'Bij een discussie die de redelijkheid zoekt heeft hij die het onderspit delft groter voordeel, voor zover hij er iets van opgestoken heeft.’Epicurus (341-271vc)
Devious schreef:Reken maar. Hoewel het de laatste tijd vooral ambient is waar ik naar luister, kan ik dit nog steeds erg waarderen. Plastikman hou ik ook van overigens; vooral het oude werk van Richie Hawtin (FUSE) kan ik erg waarderen.
Ik kan vooral zijn werk als Plastikman wel waarderen (Concept 1 etc.). Ambient luister ik ook geregeld.. Richie Hawtin heeft nog een leuk ambient-project gedaan met Pete Namlook onder de alias "From Within". Je moet hier maareens kijken als je het nog niet kent:
Wij zien dat veel mensen die voor echte nood en zorgen veilig zijn, nu, nadat ze eindelijk alle andere lasten van zich hebben afgewenteld, ineens zichzelf tot last zijn.
Hoewel er tegenwoordig ook nog zeker goede platen uitkomen (o.a. op de labels Modern Love, Echocord etc.), blijf ik de dubtechno uit de jaren '90 het gaafst vinden. Natuurlijk Basic Channel, maar vooral alles van het Chain-Reaction label (Fluxion, Porter Ricks, Vainqueur etc.)
Wij zien dat veel mensen die voor echte nood en zorgen veilig zijn, nu, nadat ze eindelijk alle andere lasten van zich hebben afgewenteld, ineens zichzelf tot last zijn.
Dat kan niet anders dan goed zijn.
En dat is het dan ook, als ik het zo beluister.
Plastikman en Vainqueur was bekend, van anno nu ken ik helemaal geen namen of titels.
Poor is the man whose pleasures depend on the permission of another - Madonna
Dat kan niet anders dan goed zijn.
En dat is het dan ook, als ik het zo beluister.
Plastikman en Vainqueur was bekend, van anno nu ken ik helemaal geen namen of titels.
Ik kan je wel een eindje op weg helpen qua namen:
- Marko Fürstenberg
- Andy Stott
- Quantec
- Soultek
- Brendon Moeller
Als je meer labels, artiesten wil weten dan hoor ik het wel.. Enjoy!
Wij zien dat veel mensen die voor echte nood en zorgen veilig zijn, nu, nadat ze eindelijk alle andere lasten van zich hebben afgewenteld, ineens zichzelf tot last zijn.
