Atheist en Christen

[GetBigFast]

Het is misschien geen ethische dilemma, maar een dilemma is het wel. (Ik hoop maar weer dat ik het in de juist topic heb gehangen.)

Wat zijn jullie gedachten/meningen/ervaringen over een relatie tussen een atheist en een niet erg strenge christen? Is het haalbaar? Rekening houdend met een kinderwens.

P.s. Dit forum heeft echt mega maffe smilies

[Maria]

een relatie tussen een atheist en een niet erg strenge christen? Is het haalbaar? Rekening houdend met een kinderwens.

Heel goed haalbaar met een niet al te strenge atheïst.
Ik weet geen cijfers, maar ik denk dat het best wel eens zou kunnen zijn, dat er heel wat van dit soort huwelijken bestaan.

Zolang beiden geen drang hebben de ander te overtuigen.
Zolang er bij tijd en wijle open en eerlijk gepraat kan worden over ieder zijn overtuiging.

Wat kinderen betreft.
Het verstandigste zou zijn de opvoeding te bespreken voor je aan kinderen begint.
Als er kinderwens is, zelfs voor je de (vaste) relatie begint, anders zou dit weleens een groot struikelblok kunnen gaan betekenen, als het voor discussies daarover te laat is.

[petals]

ik denk zelf dat het lastig is. Ben zelf overtuigd van het open opvoeden van kinderen, je zou dus kunnen zeggen je kunt ze beide visies van de ouders vertellen, maar... ik zou niet willen ze ook op wat voor manier dan ook worden geïndoctrineerd met hel en verdoemenis. Andersom, ik weet natuurlijk niet hoe de christen in dit voorbeeld hierover denkt, maar als hij (of zij?) enigszins zijn godsdienst beleeft zoals het in de bijbel staat zal hij geloven in de hel en zal dat hoe dan ook aan het kind willen vertellen, anders voedt hij zijn kind op tot ongelovige en hij zal zijn verantwoordelijkheid ten opzichte van het kind toch willen nemen. Niemand wil dat zijn kind naar de hel gaat.

Denk dat het van tevoren bespreken van de opvoeding wel kan helpen, maar dat je er, als het kind er eenmaal is, toch vaak anders over gaat denken: de gelovige ouder ziet het kind, ziet hoe het geen belang hecht aan het geloof bijvoorbeeld, en wil toch graag geloof bij het kind uit bezorgdheid.

[Blues-Bob]

Beste GBF,

Mijn vrouw is een stukje spiritueler, en ik ben meer overtuigd van het niet-spirituele dan zij van het spirituele. Ons huwelijk is heel goed, op een enkele keer een discussie na dan. We hebben op het moment 1 dochtertje, en de tweede wordt verwacht op 22 augustus. Opvoeden is geen spirituele zaak hoor, je leest wat boeken (ik heb ook het boek van ogilvie gelezen nota bene), "rommelt met de beste kennis die je hebt maar wat aan", en als het goed gaat hou je dat vol. Gaat ons dochtertje anders reageren dan we verwachten, dan kijken wij bij onszelf wat het kan zijn en hoe we daar het beste mee om kunnen gaan. Dat heeft niets met spiritualiteit te maken, maar bieden wat we goed vinden voor het kind. Wij zijn in de opvoeding eens dat ons kind de beste kansen verdient om tot een evenwichtige en zelfstandige volwassene uit te groeien en naar tevredenheid en met een pretig gevoel kan terugkijken op haar speelse jeugd. DAT is het doel van onze opvoeding en niet zieltjes winnen, zoals je binnen sommige huwelijken ziet.

Als je maar blijft praten over hoe de relatie er volgens jou in de praktijk eruit moet zien, kun je daar samen aan werken of niet. Zolang die praktische opvatting over het huwelijk of een relatie van beide partners overeen komt, is spiritualiteit absoluut geen probleem. Bovendien moet je jezelf in geen enkele relatie of betrekking TE serieus nemen, ben ik van mening.

Groet,

Bob

[PietV.]

Wat zijn jullie gedachten/meningen/ervaringen over een relatie tussen een atheist en een niet erg strenge christen? Is het haalbaar? Rekening houdend met een kinderwens.

P.s. Dit forum heeft echt mega maffe smilies

Het is haalbaar, maar het kost je extra energie. Ik heb een vrouw die dus lid is van de pkn. Trouw het kerkblaadje leest en zich soms laat onderdompelen in religieuze kringen. Bij de traditionele feestdagen. Regel 1; Stop discussies hierover op het juiste moment of begin er niet aan. Maak duidelijke afspraken. Mijn kinderen volgen confessioneel onderwijs, maar wel op scholen die bekend staan om hun gematigde opvattingen. En voor de rest is het als ieder huwelijk. Het scheelt wel dat mijn echtgenote vrijzinnige opvattingen koestert. De ethische paragraaf ziet er hetzelfde uit. Maar toch als je kan kiezen en de hormonen de baas bent. Dan denk ik dat je goed moet nadenken waar je aan begint. Je krijgt niet alleen een religieus iemand, maar ook iemands religieuze achtergrond. Dus de bijbehorende sociale allianties.
Je kan met je partner van mening verschillen en hier een compromis in zoeken. Bij de buitenwacht is dat een stuk lastiger.

[Cluny]

Gewoon niet doen.
En helemaal geen kinderen samen nemen.
Er lopen genoeg atheïstische vrijgezelle mannetjes en vrouwtjes van ongeveer je eigen leeftijd rond die samen met jou oud willen worden. Het is zaak bijtijds de relatie te ontkoppelen want als je partner meer houdt van god dan van jou is diegene jouw liefde niet waard.
Het is voor een atheïst ernstige plichtsverzaking, met dat slappe gedoe krijgen we de godsdiensten nooit de wereld uit.

[Blues-Bob]

Gewoon niet doen.
En helemaal geen kinderen samen nemen.
Er lopen genoeg atheïstische vrijgezelle mannetjes en vrouwtjes van ongeveer je eigen leeftijd rond die samen met jou oud willen worden. Het is zaak bijtijds de relatie te ontkoppelen want als je partner meer houdt van god dan van jou is diegene jouw liefde niet waard.
Het is voor een atheïst ernstige plichtsverzaking, met dat slappe gedoe krijgen we de godsdiensten nooit de wereld uit.

En als ze echt van je houd, gaat ze toch wel voor jou, en zweert ze haar religie af toch? Net zoals een vrouw die echt van een orthodoxe moslim houd wel een hoofddoekje wil dragen... Aanschouw hier een kijkje in de donkere kamer van het brein van Cluny. En hoe haal je het in je hoofd mede atheisten te betichten van plichtsverzaking?!?! Laat me niet lachen. Ik laat me door jou als mede atheist niet de les lezen over hoe ik mijn relatie moet vormgeven en al helemaal geen plichten aanpraten! Ben je nu b#s#d#m##t#rd!?! Wie denk je wel niet dat je bent?!

Ik zal mijn dom gezwets verder weer voor me houden.

Groet,

Bob

[Cluny]

Gewoon niet doen.
En helemaal geen kinderen samen nemen.
Er lopen genoeg atheïstische vrijgezelle mannetjes en vrouwtjes van ongeveer je eigen leeftijd rond die samen met jou oud willen worden. Het is zaak bijtijds de relatie te ontkoppelen want als je partner meer houdt van god dan van jou is diegene jouw liefde niet waard.
Het is voor een atheïst ernstige plichtsverzaking, met dat slappe gedoe krijgen we de godsdiensten nooit de wereld uit.

En als ze echt van je houd, gaat ze toch wel voor jou, en zweert ze haar religie af toch? Net zoals een vrouw die echt van een orthodoxe moslim houd wel een hoofddoekje wil dragen... Aanschouw hier een kijkje in de donkere kamer van het brein van Cluny. En hoe haal je het in je hoofd mede atheisten te betichten van plichtsverzaking?!?! Laat me niet lachen. Ik laat me door jou als mede atheist niet de les lezen over hoe ik mijn relatie moet vormgeven en al helemaal geen plichten aanpraten! Ben je nu b#s#d#m##t#rd!?! Wie denk je wel niet dat je bent?!

Ik zal mijn dom gezwets verder weer voor me houden.

Groet,

Bob

Een beetje provoceren mag best wel.

[BadAssChick]

het zou moeten kunnen,mits je respect houdt voor mekaars mening en niet de ander probeert te overtuigen van je zienswijze over religie,s

met kinderen lijkt het me lastigr wnt de een wil het gelovig opvoeden en de ander niet..om daar nou echt een tussenweg in te vinden i weer verwarrend voor het kind....wat je zou kunnen doen is het kind wel vertellen wat voor religies er bestaan en hoe daarbinnen gedacht wordt over God,goden en dat soort zaken en het verder gewoon oppervlakkig houden...dan kan het kind uiteindelijk als het groot is zelf kiezen wat het wil
verders wil eigenlijk iedereen wel hetzelfde dat een kind opgroeit tot een evenwichtig en betrouwbaar persoon die zich zelf kan redden ,maar dat heeft m.i niet echt iets met religie te maken maar met normen en waarden



@Blues-Bob
wat leuk...dus er komen drukke tijden aan voor jou en je vrouw....redt ze het nog een beetje of doe jij nu al het zware werk in huis en hoe vind je dochter het dat ze grote zus wordt of snapt ze het nog niet echt

[siger]

Ik denk niet dat ik zou kunnen samenleven met iemand die het allemaal zeker weet.
Gedeeld zeker weten lijkt me hetzelfde als in een geestelijk zwart gat vallen.

Enkele schennende kerngedachten daargelaten, gaat het meer om de afstand die je er van houdt, dan om de ideeën zelf.

[PietV.]

Een beetje provoceren mag best wel.

En er zit ook een kern van waarheid in. Het is altijd gemakkelijker als je samen van postzegels verzamelen houdt. Zit je niet de hele avond alleen aan tafel met je albums voor je. Kun je ook nog eens vertellen over die ene speciale zegel; zonder dat je een blik krijgt van waar heb je het over. Een schrale troost is dat mensen op den duur elkaars standpunten gaan overnemen. Zo heb ik ook een kennis, die nu in een moskee vertoefd. Een vriendinnetje van Turkse afkomst. Zij kon niet kiezen, maar hij dus wel. Maar het stel is nog steeds erg gelukkig. Het kan ook tegenvallen en dan is er altijd nog de mogelijkheid tot een scheiding. Maar daar denken de meeste mensen niet aan als ze hun leven voor zich zien.

[Fenomeen]

Love conquers all?

Het is voor mij een ver van m'n bed show.
Hoeveel christelijke homo's zijn er?
Ik weet dat ze er zijn maar over het algemeen is het atheïsme dat de klok slaat in homoland.
En die laatste zijn beter in bed, wat ook niet geheel onbelangrijk is, voor meer info zie Piet's kwaliteitstopic hierover ergens anders in dit theater.
Kinderen zijn (meestal) nvt.

[Moeders]

Ik denk dat een gelovige er meer "problemen" mee zal hebben dan een atheïst.
Het zal een atheïst zijn reet roesten terwijl de gelovige toch samenleeft met iemand die voor eeuwig zal branden in de hel.
Ook zal die gelovige meer moeite hebben met sommige gedragingen van een atheïst dan andersom.
Lijkt me dus niet zo makkelijk voor die gelovige.

Enkel wanneer er kinderen zijn/komen lijkt me dat ze evenveel "problemen" hebben.

[vuurdoorn]

Wat zijn jullie gedachten/meningen/ervaringen over een relatie tussen een atheist en een niet erg strenge christen? Is het haalbaar? Rekening houdend met een kinderwens.

Ik heb zo'n soort relatie gehad. Ben inmiddels gescheiden. Mijn ex deed nergens aan hoewel hij wel een beetje gelovig opgevoed was, Ik deed er ietsjes meer aan. ook niet echt veel maar toch.....
We zijn wel in de kerk getrouwd, de kinderen laten dopen, ik wilde even kort bidden voor het eten en slapen gaan met de kinderen, en ik wilde ze naar een christelijke school hebben. Mijn ex gaf me daar de vrijheid in.
Maar het zijn wel dingen die je van te voren moet overleggen. Kun jij accepteren dat het zo gaat of kan zij accepteren dat het zo niet gaat. Het is bij ons nooit een probleem geweest, maar dat kan het wel zijn.

Groet kristel

[GetBigFast]

Ik wil jullie allemaal hartelijk bedanken voor al de reacties! Het heeft weer meer gegeven om over te denken.
Its much appreciated.