Rereformed schreef:Het proces van geestelijke groei op zich is gemakkelijk te begrijpen wanneer je als uitgangspunt neemt de innerlijke/mentale/geestelijke groei die een mens doormaakt van kindzijn tot volwassene.
Waarbij we misschien kunnen bemerken dat kinderen gewoon met elkaar kunnen spelen zonder dat ideologie, huidskleur, levensovertuiging een rol spelen.
Iemand die als volwassene wat langer geleeft heeft merkt op dat ook het bereiken van de volwasssen leeftijd, bijvoorbeeld 21 jaar, geen eindpunt is, maar deze groei, het geestelijk rijper worden, je hele leven verder gaat.
En iemand die nog veerder doordenkt komt tot zijn verrassing er achter dat zijn bestaan alsmede het bestaan van het universum geen enkele noodzaak heeft.
Vandaar is het weer gemakkelijk in te zien dat de mensheid als geheel ook een gestage maar zekere geestelijke groei meemaakt.
Prachtig zo'n holistische visie, de mens groeit ondanks atijd terugkomende oorlog, etnische zuiveringen, uitbuiting, rassenhaat, ideologisch kwaad, onderdrukking naar een volmaakte wereld waar we dan ineens broederlijk elkaar in de armen vliegen.
Groeien gaat met vallen en opstaan, veelal via schokken, zodat het niet altijd gemakkelijk op te merken is.
Zo nu en dan een gebombardeerde kleuterschool kan weleens gebeuren....
Groei van een groter geheel zoals de hele mensheid gaat gepaard met voorroeden en achterblijvers, zodat dat ook niet altijd geheel gemakkelijk is op te merken.
Misschien, heel misschien, zou het ook weleens kunnen zijn dat dat prachtige holistisch wereldbeeld misschien niet het juiste is.
Maar het principe op zich lijkt me vrij duidelijk: geestelijke groei staat gelijk aan bewustzijnsvergroting.
Waarbij we dan wel een groot gedeelte van de praktijk even moeten weg moeten denken,
Zo offerde men ooit eens mensen op aan goden, en groeide de mensheid daar bovenuit.
En sturen we nu jongen mensen vanaf 17 jaar naar één of van God vergeten woestijn om ze op te offeren aan democratie.
Zo hield men eens slaven, maar leerden we er bovenuit te groeien.
Dat was een naar gezicht, dus verhuizen we de productie maar naar derde wereld landen waar we kinderen in sweatshops laten werken.
Zo dacht men ooit dat mannen superieur waren aan vrouwen, maar werd men wijzer.
"Naarmate mannen hun echte mannelijkheid verliezen, ontaardt de vrouw haar economische en juriidische zelfstandigheid, de emancipatie is een teken van ontaarding"
-Nietzsche
Zo was men ooit bijgelovig, maar leerde men rationeel te denken.
Prachtig, wanneer? Volgens mij is het overgrote merendeel van de wereld nog steeds gelovig in een god. En tot nu toe moet men voor dit vooruitgangsgeloof ook nog eens de praktijk wegdenken om dit prachtige holistische beeld te kunnen volhouden.
Zo was men ooit bijzonder geweldadig, maar leerde de mens zijn gevoelens te beheersen.
En in tussentijd, gewoon louter voor de hobby, nog gruwelijker wapens uit te vinden om mensen te doden.
Zo geloofde men ooit in heilige goddelijke boeken en goddelijke openbaringen, maar leerde men dat zulke zaken niet bestaan.
Op een paar milliard mensen na dan.
Zo was men ooit zich volkomen bewust van de superioriteit van de eigen cultuur, maar leerde men objektiever te worden.
Zeker, en daarmee deden we dan gelijk een hoop moeite om de achtergestelden in de derde wereld vooruit te helpen. Objectiever en egoïstischer.
Wat ik hierboven even in vogelvlucht aanstip als inzichten die bereikt zijn, zijn soms nog maar enkel doorgedrongen tot een klein deel van de mensheid of pas tot op zekere hoogte geleerd.
Ja dat klopt, de rest van de mensheid zit met een zak chips op schoot en kijken zo nu en dan even naar het journaal.....
Ik zie de mensen die ze al belichamen als herauten van een toekomst waar wij mensheid als geheel ooit naar toe gaan.
Je zou ze net zo goed blinde idealisten kunnen noemen.
Ook deze voorroede gaat eenvoudig door met geestelijke groei en zoekt altoos naar ontwikkelder vormen van het menszijn.
En de andere 70% is naarstig op zoek naar werk, geld, eten, onderdak....
Pas de mensheid van onze tijd bijvoorbeeld beseft dat wij mensen het lot van de hele wereld in onze handen hebben en dus suprapersoonlijke eigenschappen steeds meer moeten beklemtonen en ontwikkelen.
Dat besef hebben zo ook wel hoor, maar ja, dingen delen is zo moeilijk
Er zijn zoveel zaken die je kunt overdenken bij het begrip geestelijke groei. Het is niet iets wat je even op een serveerblad kan opdienen.
Er zijn inderdaad wat meer zaken die je zou moeten overdenken m.b.t. geestelijke groei.
Het ontwikkelen van liefde voor het leven aan de ene kant en het geheel overwinnen van de doodsangst aan de andere kant, is wellicht iets wat tot een hoge graad van geestelijke rijpheid behoort. Het streven naar geestelijke bevrijding (vinden van je hoogsteigen weg, je kunnen onttrekken aan een opgelegd collectivisme en leren geheel alleen te staan) wellicht ook één. De ontwikkeling van het kritisch wetenschappelijk leren denken behoort er wellicht ook toe.
Wat klinkt dat prachtig, leren geheel alleen te staan, zonder bakker, zonder vuilnisman, zonder dokter, zonder politie, zonder wetenschappers (?)......
Terwijl ik deze vraag beantwoordde heb ik me suf zitten piekeren waarom deze vraag van je gesteld wordt (en eerder door Sararje).
Waar zit je mee, je staat toch geheel alleen?
Als dit zonnestelsel zou vergaan in een kosmische ramp worden we gewoon uitgewist, Niemand die er mee zit dat op één of ander klein planeetje een levensvorm verdwijnt. Als het hele heelal verdwijnt in een "big crunch"....niemand die een traan zal laten. Niets is er omdat het noodzakelijk is het is er gewoon. Wat is geestelijke groei? Wat men er zelf van maakt....of....één of ander holistisch gedrocht van een geloof waarnaar men geestelijke ontwikkeling moet invullen?
En al zit ik met een zak chips op de bank voor de t.v. so what? En al ben ik schoonmaker? Jij en ik zijn zo afhankelijk van andere mensen hun werk en handelen....werk dat jij en ik geeneens zouden kunnen of willen doen!
En dan boos en verongelijkt reageren als iemand met de simpelste eenvoud jouw ideeën betreffende geestelijke goei afwijst en wijst op de persoonlijke invulling en vrijheid in het leven zonder ingewikkeld snoeven. Bipolair loopt natuurlijk altijd ruzie te zoeken. Nee bipolair gelooft alleen niet in fantasietjes, dit had je uit mijn vorige postings kunnen halen.
Veel plezier in holistisch wonderland!
Sterker nog: Je moet dat boek gewoon eens lezen! Moet je wel "moet" op de juiste manier willen kunnen lezen.! 
Mensen maken alles voor zichzelf uit, wat jij maar niet wilt of kunt begrijpen, is dat juist dát nihilisme/decadentie/onverschilligheid tot gevolg heeft. 
Hou jij het maar bij Nijntje dan!
