De kracht van gebed, cq meditatie, concentratie.

[Maria]

James Austin, neuroloog: Zen and the brain

James Austin brengt heel veel wetenswaardigheden in.
Toch heb ik de indruk, dat hij probeert, datgene wat relieusen of andere mystiek geaarden, willen geloven, te onderzoeken en te bevestigen.

Achtergrond en meerdere gegevens over hem
http://en.wikipedia.org/wiki/James_H._Austin

De uitslagen van de onderzoeken zijn duidelijk, en komen steeds weer terug bij meerdere neurologen wetenschappers.
De benoemingen en verklaringen zijn vaak niet verstoken van drogredenen.

Veel van de sites, die ik heb bezocht nav. de naam James Austen hebben dezelfde tendens.
James Austen en anderen met dezelfde ervaringen en behoeften, zoeken een verklaring voor hun overtuiging, dat religieus (of iig. mystiek en spiritueel) denken ingeboren is en denken dit in de uitslagen van deze onderzoekingen te vinden en achten deze dan ook het berwijs van hun overtuigingen.

Misschien is dat zo, maar hun argumenten zijn niet vrij van drogredeneringen.

Laten we kennis nemen van de uitslagen van deze onderzoeken en voorlopig de verklaringen achterwege laten.
Verklaringen, waarom mensen in een religie of spirituele levensfilosofie willen geloven en denken het antwoord in onze hersenpan te vinden.

Het mystieke brein
De neurotheologie is niet de enige wetenschap die zich bezig houdt met de fysieke aspecten van religie, maar wellicht wel één van de meest tot de verbeelding sprekende. Het menselijke brein is nog grotendeels onontgonnen terrein; vandaar dat de Amerikaanse neurotheologen Andrew Newberg en Eugene d’Aquili vorig jaar flink opzien baarden door te suggereren ‘het goddelijke’ gelokaliseerd te hebben in de hersenen. Door radioactieve vloeistoffen in te spuiten bij Tibetaanse monniken en franciscaanse zusters, konden zij de hersenactiviteit tijdens respectievelijk de meditatie en het gebed in kaart brengen. Zij ontdekten dat op het toppunt van religieuze extase, de zogeheten pariëtaalkwab aanzienlijk minder gestimuleerd werd. Newberg en d’Aquili wezen erop dat daar het associatie- en oriëntatievermogen geregeld wordt, wat kon verklaren dat mensen met een mystieke ervaring het gevoel hebben ‘op te gaan in het grote geheel’. Overigens is deze ‘ontdekking’ niet onomstreden. Zo situeert de Canadese neuropsycholoog Michael Persinger het mystieke in de slaapkwabben; een conclusie die hij baseert op proeven met elektromagnetische velden. James Austin vermoedt op zijn beurt dat er niet één deel van de hersenen verantwoordelijk is voor spirituele ervaringen, maar tenminste drie. Hij noemt behalve de pariëtaalkwab en de slaapkwabben ook nog de amygdala.

[Maria]

Over wetenschappelijk onderzoek naar wat er gebeurt in je hersens tijdens het mediteren:
James Austin, neuroloog: Zen and the brain en het vervolg Zen-brain reflections - reviewing recent developments in meditation and states of consciousness. (MIT Press 2006). Voor de lezes met belangstelling voor neurologie en moderne onderzoekmethoden met allerlei scans.
...............
Een bericht uit de praktijk: mediteren doe je niet om te relaxen, mediteren IS relaxen, namelijk pas op de plaats maken, even nergens achteraan hollen, nieteens achter je eigen gedachten aan.

en dit 'meer' hoeft daarom niet naar religie te leiden ...

Voor mij is bij veel mensen "spiritueel denken" de basis van veel religies.
Wat kan dat "spirituele denken" nog meer zijn?
Wat gebeurt er tijdens deze onderzoeken, die men verklaart als "spiritueel" denken.
Wat voelt en ervaart men bij deze diepgaande ontspanning?
Waarom daar steeds weer spiritualiteit en religie aan vast plakken?

Zie ook:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 32#p177061

Kun jij een directe link geven naar de methoden en denkwijzen van James Austin?
Ik vind vaak zijn naam, maar steeds met heel veel verwijzingen en uitleg in religieuse en spirituele zin.
Zoals gewoonlijk.
Zijn er pagina's, waar ik de zuivere wetenschappelijke onderzoeken kan vinden, zonder verklaringen, wat het allemaal wel en niet spiritueel kan betekenen.

Edit: Link toegevoegd

[sofia]

Ik ga maar weer bidden .......

Dan ga ik maar weer een half uurtje mediteren....

Over wetenschappelijk onderzoek naar wat er gebeurt in je hersens tijdens het mediteren:

James Austin, neuroloog: Zen and the brain en het vervolg Zen-brain reflections - reviewing recent developments in meditation and states of consciousness. (MIT Press 2006). Voor de lezes met belangstelling voor neurologie en moderne onderzoekmethoden met allerlei scans.

Een bericht uit de praktijk: mediteren doe je niet om te relaxen, mediteren IS relaxen, namelijk pas op de plaats maken, even nergens achteraan hollen, nieteens achter je eigen gedachten aan. Dat is een kwestie van oefening, elke gedachte die bij je opkomt meteen weer loslaten. Ga het maar eens vijf dagen 10 uur per dag doen, dan pas kun je erover meepraten. (nee, het is niet hetzelfde als bidden, je krijgt ook helemaal niets en toch kun je eraan verslaafd raken. Zie Austin.)

Vijf dagen lang tien uur per dag mediteren, weetniet? Dat is toch wel een tikfout hoop ik?

Dat je eraan verslaafd kunt raken, was nog niet bij me opgekomen, maar dat het zo is kan ik me heel goed voorstellen.

Nu heb ik geen enkele ervaring met mediteren, en zal die ook nooit krijgen, omdat het negatieve gevoel dat ik erover heb me ervan weerhoudt om het te gaan proberen.
Maar dat neemt niet weg dat ik iedere keer als ik ermee in aanraking kom de neiging krijg om er iets tegenover te stellen, om te gaan uitleggen wat mijn bezwaar ertegen is. Niet om iemand te 'bekeren', want dat lukt toch niet, maar gewoon om ook mijn duit in het zakje te doen.

Maar daarvoor kan ik beter eerst naar Word gaan. See you later dus!

[Solist]

ein kleiner Fernost-Witz:
Treffen sich zwei alte Freunde auf der Straße wieder und fangen eine Unterhaltung an.
Fragt der eine: "Hallo, wie geht es Dir?"
Sagt drauf der Andere: "Danke, gut. Es läuft so wie immer."
"Und wie geht es Deinem Sohn? Ist er immer noch arbeitslos?"
"Ja, leider. Aber er meditiert jetzt."
"Meditieren, was ist denn das?"
"Ich weiß es nicht genau, aber er sagt das sei besser als einfach rumsitzen und nichts tun."

[weetniet]

ein kleiner Fernost-Witz:
Treffen sich zwei alte Freunde auf der Straße wieder und fangen eine Unterhaltung an.
Fragt der eine: "Hallo, wie geht es Dir?"
Sagt drauf der Andere: "Danke, gut. Es läuft so wie immer."
"Und wie geht es Deinem Sohn? Ist er immer noch arbeitslos?"
"Ja, leider. Aber er meditiert jetzt."
"Meditieren, was ist denn das?"
"Ich weiß es nicht genau, aber er sagt das sei besser als einfach rumsitzen und nichts tun."

HAHA! Een leuke.

Wat is er verkeerd aan vijf dagen achter elkaar mediteren en dat 8 of 10 uur per dag? Dat is geen tikfout.
Er zijn er die het 30 dagen of een half jaar of 7 jaar achter elkaar doen, maar dat is echt voor de doorzetters.
Het is een kwestie van training, net als trainen voor de marathon of een pianoconcert instuderen. Dat kost tijd en concentratie.
Nu heb ik al mijn tijd en compassie nodig voor de rest van de dag "mantelzorg" en dat ik dat al 12 jaar volhoudt dank ik aan de kunst van het mediteren. Het heeft ook zijn practische kanten.

[LordDragon]

mediteren doe ik ook, maar niet met toeters en bellen, gewoon rustig een kwartiertje mezelf leegmaken van de beslommeringen des levens. Maar bidden, heb ik nooit gedaan en zal ik nooit doen, nou ja iedereen doet maar. Trouwens weetniet, sommige sporten zijn ook een vorm van meditatie, maar dan door concentratie, zoals de long distance runner, de eenzame fietser enzomeer. Ik heb ooit es een docu gezien over marathon lopers, er waren er veel bij die tijdens het lopen in een soort trance komen, "de wereld om me heen valt weg alles wat er nog is, is enkel mijn lichaam dat vooruit wil".

MVG, LD.

[Joe Hn]

Dat is in lijn met wat ik eerder schreef; het (mediteren) is niet een kwestie van je hoofd leeg maken en nergens aan denken, maar juist het richten op iets. Daardoor lijkt de rest weg te vallen. En ja, zoiets kan doorslaan naar obsessie/verslaving en nare gewoonten. Net zoals medicijnen op zich nooit slecht zijn, maar hun ge-/misbruik dat wel kan zijn.

[LordDragon]

Je mag het niet gebruiken om weg te vluchten van de werkelijkheid. Ik gebruik het om de overload aan impressies, lawaai, beelden uit het dagelijkse leven even te ontluchten. (zoals een overdruk ventiel) Maar ik heb evenveel "geestelijke" bevrediging na een uurtje kendo of een uurtje de ziel uit mijn lijf fietsen.

MVG, LD.

[sofia]

De monnik die zich uit de wereld terugtrekt teneinde een makkelijk leven te leiden, zal er geen voordeel van behalen, want een lui leven is een verafschuwing en gebrek aan energie moet men minachten."
[Woorden van de Boeddha.]

Wat zou hij daarmee bedoeld hebben?

[sofia]

Je mag het niet gebruiken om weg te vluchten van de werkelijkheid. Ik gebruik het om de overload aan impressies, lawaai, beelden uit het dagelijkse leven even te ontluchten. (zoals een overdruk ventiel) Maar ik heb evenveel "geestelijke" bevrediging na een uurtje kendo of een uurtje de ziel uit mijn lijf fietsen.

MVG, LD.

Ja, dat is zo. Als ik me overbelast voel ga ik 'sudderen', dat werkt ook prima. En het levert nog wel eens inspiratie op ook.

[sofia]

Mediteren, sudderen...

Mediteren: iedere gedachte die bij je opkomt meteen de kop indrukken… En nu weet ik opeens dat dit laatste de voornaamste reden is dat ik er niets van moet hebben.

Ik schreef hierboven al dat ik ga ‘sudderen’ als ik me overbelast voel. En dat gevoel van overbelast zijn heeft niet alleen te maken met te weinig nadenken, maar ook met mijn onderbewustzijn, zoals ik lang geleden al heb gemerkt.

Maar dit is niet gemakkelijk uit te leggen, en dus heb ik het proberen te illustreren met mijn verhaaltje over Brein, de ‘de kelder’ en de keldertrap - welke laatste de verbinding symboliseert tussen bewustzijn en onderbewustzijn.
Dat viel een beetje verkeerd, trouwens, want het werd door waakhond Kitty wegens de onbenulligheid stante pede naar de Babbelbox getransporteerd, terwijl ik bovendien van Piet V. te horen kreeg dat dit een serieus forum was, en geen verhaaltjesforum, dus of ik me alsjeblieft voortaan aan de regels zou willen houden – wat hij later gelukkig wat afzwakte, zij het wel met een stok achter de deur.
Maar… ‘eind goed al goed’, want tenslotte is de Babbelbox de beste (vrij)plaats gebleken die ik me wensen kan.

Alleen zit ik nu toch weer met de vraag: hoe leg ik het uit?
“Zat.” zegt Brein die kennelijk van Word zijn favoriete verblijfplaats heeft gemaakt, “Wil je ook plakje Deense ham uit het handje?”
“Ja. Wat zat?” Het zal wel aan de zorgen liggen maar ik zie het verband niet direct.
“Je zat met die vraag, maar nu niet meer, want ik heb een boodschap voor je van kelder.”
“O, mooi. Welke? Of nee, eet eerst je mond maar even leeg, want zo ben je haast niet te verstaan.”Brein kijkt gegriefd en begint zo nadrukkelijk en langdurig te kauwen dat ik begrijp dat ik maar beter niets had kunnen zeggen. En het plakje ham krijg ik ook niet – eigen schuld, dikke bult.
Enfin, eindelijk is het dan zo ver.
“Kelder zegt dat uitleggen helemaal het probleem niet is, maar dat je gewoon bang bent om mensen tegen je in het harnas te jagen.”
“Ja, maar het is ook omdat ik niemand wil kwetsen…”
“Nu daar hoef je echt niet bang voor te zijn, dat gebeurt niet als je de waarheid vertelt, de waarheid is immers nooit kwetsend.”
“Ja, jij hebt makkelijk praten,” roep ik vertwijfeld uit, “maar wat is nu de waarheid, iedereen op het forum weet precies wat de waarheid is, behalve ik…”
“Valt wel mee,” zegt Brein geruststellend, “kelder zegt dat je het gewoon moet proberen.”
En dan krijg ik alsnog mijn plakje ham, want Brein is natuurlijk zo kwaad nog niet.
“Dank je wel.”
“Je praat met volle mond, ik kan je bijna niet verstaan.”
“Je shal povverdorie eens nieth het laatsthe woord hebben…” zeg ik, zo verstaanbaar mogelijk, en Brein grijnst.

[Digit]

Misschien in de toekomst voorzichtiger zijn op de keldertrap ! Of toch maar een helm opzetten !

Groetjes,

Digit

[weetniet]

Mediteren, sudderen...

Mediteren: iedere gedachte die bij je opkomt meteen de kop indrukken… En nu weet ik opeens dat dit laatste de voornaamste reden is dat ik er niets van moet hebben.

Dan heb je het niet begrepen, Sofia. Het gaat er helemaal niet om gedachten meteen de kop in te drukken, het gaat erom je gedachten te observeren zonder erover te oordelen en er meteen conclusies aan te verbinden. Das Seinde Sein zu lassen.
Nog 1 voorbeeldje uit de praktijk dan maar:
Sommige mensen lopen zichzelf steeds te bekritiseren tijdens het tennissen. O wat stom, weer uit. Ik moet ook dit of dat...mijn forehand loopt vandaag helemaal niet. Hè wat jammer nou enzovoort enzovoort. Dat helpt dus allemaal niet om beter te gaan spelen. Wat helpt wel?
Je oog continu op de bal houden, zwijgen en je bewust zijn van wat je doet. Dan ontdek je na enige tijd vanzelf: als ik dit doe gebeurt er dit, als ik dat doe of nalaat, gebeurt er dat. Dat heet gewoon aandacht zonder gezever en de oplossingen dienen zich op den duur vanzelf aan.
(Het kan best zijn dat je tot het inzicht komt dat je toch beter nog een paar lessen kunt gaan nemen, of dat tennis niet jouw ding is.)

Het is ook niet zo dat je je hoofd kunt "leegmaken". Er gebeurt vanalles in je brein, je kunt wel leren om niet overal achteraan te hollen, net zoals je niet achter elke vogel aanrent die aan je raam voorbij vliegt. En door met aandacht, aandacht, aandacht !je gedachten te observeren ontdek je hoe vol je zit met vooroordelen, schuldgevoelens, rancune, vleselijke lusten, muziek enz.enz. En daar hoef je helemaal niets aan te veranderen, het is er allemaal en het mag er allemaal zijn omdat een mens nu eenmaal zo in elkaar zit. En als je geleerd hebt om het zonder excuses en allerlei rationele of emotionele verklaringen met jezelf uit te houden, in stilte, zonder enige afleiding van buiten, dan komt er op den duur heel veel ruimte "in je hoofd" om te doen waar je zin in hebt en wat je zinvol vindt en kun je anderen ook veel meer ruimte laten.

Andere mensen bereiken zoiets op andere manieren of hebben het van nature al, de geluksvogels. Ik wil niemand bekeren tot wat dan ook, behalve misschien om de varkens met rust te laten, als dat toch eens zou kunnen!
(Intensief mediteren is niet aan te raden voor mensen die in de war zijn, die niet stevig met beide benen op de grond staan of die in een zware emotionele crisis verkeren. Maar die mensen moeten ook niet gaan pistoolschieten of andere gevaarlijke sporten beoefenen.)

hhhgrs, Sofia, het is vast heel mooi weer bij jullie!

Denk even om de quotes . Grt, Piet

[LordDragon]

ik schreef

Je mag het niet gebruiken om weg te vluchten van de werkelijkheid. Ik gebruik het om de overload aan impressies, lawaai, beelden uit het dagelijkse leven even te ontluchten. (zoals een overdruk ventiel)

weetniet schreef

Dan heb je het niet begrepen, Sofia. Het gaat er helemaal niet om gedachten meteen de kop in te drukken, het gaat erom je gedachten te observeren zonder erover te oordelen en er meteen conclusies aan te verbinden.

Dat noem ik observeren van mijn gedachten

Om de overload weg te werken ga ik me weldegelijk leegmaken, niet denken. Een manier is om je een hele tijd op een kleur te concentreren, eerst visualiseer je bvb perfect azuurblauw. Daarna moet je die kleur vasthouden, telkens je aan iets anders begint te denken verandert de kleur, of komen er beelden op. Ik mediteer dan met de ogen dicht. Na een tijdje laat ik dan de beelden wel komen, dan zie ik meestal eerst mijn dag passeren, maar niet in chaotische hectische vorm, eerder een mooie lijn, als ik dan die dag heb doorlopen, laat ik die dag los, of weiger er nog verder op te denken. Dan komt er een moment dat de beeldenstroom stilvalt in mn hoofd. En dat noem ik leeg zijn, niet denken.

weetniet schreef

Sommige mensen lopen zichzelf steeds te bekritiseren tijdens het tennissen. O wat stom, weer uit. Ik moet ook dit of dat...mijn forehand loopt vandaag helemaal niet. Hè wat jammer nou enzovoort enzovoort. Dat helpt dus allemaal niet om beter te gaan spelen. Wat helpt wel?
Je oog continu op de bal houden, zwijgen en je bewust zijn van wat je doet. Dan ontdek je na enige tijd vanzelf: als ik dit doe gebeurt er dit, als ik dat doe of nalaat, gebeurt er dat. Dat heet gewoon aandacht zonder gezever en de oplossingen dienen zich op den duur vanzelf aan.

Volledig mee eens, dat is ook de manier waarop ik vechtsport beoefen, of waarop ik jaag, of met de mountain bike ga crossen. We noemen dat zen, in de betekenis van "kzen der", dat is vlaams, dus zen is er gewoon zo bewustmogelijk zijn. Maar in vechtsport is het de grote truc dat je ook op bepallde momenten je lichaam laat gaan en jij volgt, zoals in niet denken. Je koppelt daar de twee meditatieve staten aan elkaar. Je ontwikkeld een soort mechanisme, dat wanneer je je zodanig concentreert op je bewegingen en die van de tegenstander, je als het ware soms automatisch het antwoord weet op een aanvals beweging. Een soort dans waarin je lichaam vooruit lijkt te kunnen denken, Je functioneert als een meer totaal systeem, niet als een enkel aspect(je ego) van een systeem. Je ego is de enige die kan denken, maar je lichaam kan door veel oefening een soort automatisme ontwikkelen, het doet actief mee met de dans, op dat moment moet je kunnen loslaten en jezelf, je ego leegmaken. (Je kan de processen in je brein natuurlijk niet stilleggen, enkel je aandachtspunt verschuiven. Voor er mensen zijn die gaan zeggen dat lijkt wel oosters, ja er zitten elementen in van die mystiek, en er zijn daar specifieke termen voor, maar ik wou het effe gewoon uit trachten te leggen, kwestie dat meer mensen het verstaan en ook omdat het eigenlijk geen mystiek is.)

MVG, LD.

Edit Kitty: nadruk op verkeerd quoten ik had per ongeluk de verkeerde naam bij de quates gezet, heb het aangepast, excuus.

[sofia]

Ja weetniet, het zal best waar zijn wat je zegt, maar het kan ook veel eenvoudiger, minder opzettelijk, minder tijdrovend, en precies even effectief.

Zoals dat 'sudderen' wat ik doe bijvoorbeeld. Want dat gebeurt spontaan, en alleen wanneer het nodig is.
En dat 'nodig' merk ik dan vanzelf wel, omdat ik dan het gevoel krijg achter mezelf aan te hollen - en ook moeite heb met inslapen. En dat laatste is maar goed ook, want er bestaat geen betere tijd dan de nachtelijke stilte om tot jezelf te komen.
Nu ja, dan laat ik mijn gedachten verder maar gewoon de vrije loop, wat eerst een onsamenhangend rommeltje 'Tagesresten' oplevert dat vanzelf verdwijnt, waarna datgene bovenkomt waar het op dat moment om gaat, en dat dus wel belangrijk is.
En dat is dan altijd iets waar ik bewust niet mee bezig ben geweest, maar onbewust kennelijk wel. En wanneer dit gegeven door mijn brein eenmaal goed en wel is 'uitgekristalliseerd', tja, dan ben ik weer een haartje wijzer geworden, en ga met frisse moed verder tot de volgende keer.

Heel simpel dus, en helemaal niet spectaculair, maar wel heel effectief.
En blijvend, want wat je zelf hebt uitgedacht vergeet je nooit meer - wat met dingen die je van anderen hebt overgenomen lang niet altijd het geval is.
Maar die zijn dan ook niet echt jouw geestelijk eigendom.