Beste Nietweten en geweten,
Thor: De stelling: "Mijn 'Nee' betekent dat mijn vrijdenken pro-mensenrechtelijk is." is geen antwoord op de vraag of het strijdig is met de mensenrechten, het stelt dat jij pro-mensenrechten bent. Niet meer en niet minder. De veronderstelling: "Jouw "Ja" betekent dat jouw vrijdenken strijdig is met mensenrechten," is wel een antwoord de stelling of het strijdig is. Daarna wil je via allerlei niet geheel duidelijke associaties daarmee uit komen op anti-mensenrechten. ... De begrippen 'pro' of 'anti' zijn gecreëerde tegenstellingen, door jouw opgevoerd, en hebben geen relatie met de vraagstelling. De vraag impliceert niet of iemand voor of tegen de mensenrechten is, de vraag gaat over de strijdigheid van het vrijdenken en de mensenrechten.
Indien de ene stellingname een beantwoording is van de topicvraag dan is de andere stellingname dat ook en de tegenstelling tussen pro en anti, die ik niet heb verzonnen maar uit het normale taalgebruik over-neem, heb ik opgevoerd om de tegengestelde stellingnamen tov de topicvraag duidelijk te typeren.
Indien we je conclusies nader in ogenschouw nemen zien we iets vreemds:
Mijn 'Nee' betekent dat mijn vrijdenken pro-mensenrechtelijk is
Jouw "Ja" betekent dat jouw vrijdenken strijdig is met mensenrechten
Op de vraag is het vrijdenken strijdig met de mensenrechten geef je duidelijk geen antwoord op de vraag, maar beantwoord je de vraag met het antwoord dat je pro-mensenrechten bent. Dat zegt iets over jou opvatting over de mensenrechten, niet of dat de vraag beantwoord. Mijn Nederlands zal niet zo goed zijn, maar jij maakt van een vraag waarin iets gevraagd wordt in de relatie vrijdenker en mensenrechten, tot een vraag dat iets verklaart over jou standpunt inzake de mensenrechten en daarmee dus niet relevant. Ook de verdediging van het pro of anti is dan slechts een afleiding van de vraagstelling.
Dat het niet zo is dat de uvrm universeel wordt gedragen, zegt niets over de intentieverklaring van het mensheid-geweten over hoe het idealiter zou moeten: what is is niet hetzelfde als what ought to be.
Dat is juist. de intentie van een denkbeeld als mensenrechten is op zich
niet verwerpelijk. Het is verwerpelijk om het universeel te verklaren, aangezien een cultuurgerelateerd product geen blauwdruk is voor andere culturen om op voort te borduren. Laat staan dat je het als een soort leitmotiv voor die andere culturen 'verplicht' gesteld wordt. Het legt ook een belasting op de interculturele relatie en negeert de ontwikkeling-richting van de verschillende culturen.
Wat zijn je kritische bezwaren tegen de intentie dat mensen zich tot elkaar zouden moeten gedragen in een geest van broeder/zusterschap of harmonie?
Geen. Maar in deze formulering wordt mij ruimte gelaten voor situaties waar mensen die zich niet in die geest gedragen door mij ook anders behandeld en benaderd kunnen worden.
Ik zeg dat het vrijdenken van de agnost en atheïst niet strijdig is met de mensenrechtelijke intentie om zich te gedragen in een geest van universele broeder/zusterschap met de theïstische leden van dezelfde mensheid die de vrijheid van godsdienst en geweten een religieuze invulling geven die dit vrijdenken kritiseert.
De theïstische leden van de mensheid mogen vanuit de mensenrechten meer dan de niet-theïstische leden van de mensheid.
Ik maak wat betreft de kritiek-op of kritische bespreking-van de mensenrechten een onderscheid tussen de pro-mensenrechtelijke kritiek van opbouwende aard, die een verbetering of beter alternatief aandraagt, en de anti-mensenrechtelijke kritiek van afbrekende aard, die slechts afbreekt en vervolgens niets opbouwt.
Dit is wel een opvallend verschijnsel vragen worden aangepast en nu worden betekenissen van begrippen anders ingevuld. Indien je schrijft:
"Mijn 'Nee' betekent dat mijn vrijdenken pro-mensenrechtelijk is"
wil je daarmee aangeven dat:
"Mijn 'Nee' betekent dat mijn vrijdenken pro-mensenrechtelijk kritisch en van opbouwende aard is." Dit vind ik een veel betere benadering want daarmee erken je dat het vrijdenken strijdig is met de mensenrechten, maar wil je dat vanuit een opbouwende aard benaderen.
Zoals bij alles moet een alcoholist eerst erkennen dat hij een alcoholist is, dan kun je pas verder gaan. Dat geld ook voor de adoptie van zoiets als de mensenrechten, pas indien je erkent dat er ingeweven fouten zijn, in de mensenrechten, dan kun je pas opbouwend bezig zijn. In mijn benadering is elk probleem gekoppeld aan oplossingen, de vraag is echter of de potentiële oplossingen ook gewenst zijn. Indien jij dat wenst kunnen we graag de door mij genoemde punten (door jou afbrekend genoemd) eens nader bespreken?
Dat zegt dat ik veronderstel dat jouw vrijdenken verwant is aan het PVV-'vrijdenken', aangezien je je aangesproken voelde of voelt door de 'democratische ambities' die de PVV had, en die ambities vatte Wilders zeer duidelijk samen in zijn euforie over de winst van de PVV in de gemeenteraadsverkiezingen: hij wil met zijn partij de revolutie van Fortuyn afmaken
Frappant deze aanname, ik heb aangegeven, vanaf het begin, dat mijn term van vrijdenken juist ook de kritische bespreking is van de politiek en dus ook die van Wilders. Het is een gegeven, ook door mij aangegeven, dat mijn bias ten opzichte van socialistische en islamitische denkbeelden duidelijk zal zijn en die wordt niet bestreden, maar dat is iets anders als een soort 'pvv-vrijdenken'. Waarbij ik niet weet wat voor soort vrijdenken je in die toepassing voor ogen hebt en hoe die verschilt van de definitie van vrijdenken van bv. dit forum. Kun je dat standpunt iets toelichten?
Voor de helderheid, toen ik het had over democratische ambities sprak ik over mijn periode dat ik lid van D66 was. Ik zou niet eens weten wat voor democratische verbeteringen Wilders voor ogen staat.
Het feit dat jij me "het multiculturele dogma" aanwrijft en meent daaruit te kunnen concluderen dat daarin mijn "bredere politiek-religieuze kader redelijk zichtbaar is geworden", betekent dat je vrijdenken het thuishonk heeft liggen in de 'goede' rechtse cultus die alle linkse politiek aanziet voor de 'kwade' linkse kerk en die uit cultisch eigenbelang weigert te erkennen dat die linkse kerk in de jaren na Fortuyn in toenemende mate is leeggelopen.
Ik kijk in deze niet naar de dagelijkse politiek, maar op langere termijn. Een aantal politieke aspecten beginnen langzaam op te spelen, en de elite partijen zijn daar dusdanig mee besmet dat de 'kiezer' langzaam erkent dat men meer voor zichzelf bezig is dan voor het land. Maar een gewonnen slag is nog niet een gewonnen oorlog, de sterke punten van links, de gesubsidieerde media, het onderwijs en de ambtenaren zijn sterke propaganda instrumenten en nog lang niet uitgeteld. De strijd moet nog beginnen.
In filosofie (die tevens 'wijsbegeerte' mag heten) is de juiste vraagstelling vinden belangrijker dan het geven en bezitten van definitieve antwoorden - zeker op verkeerd gestelde vragen - waardoor het vragenderwijs (door)zoeken ophoudt, maar biedt elk antwoord de mogelijkheid om de vraag beter te stellen of juister te herformuleren.
Jij schreef:
"Elk gezond nadenkend mens weet inderdaad dat een cultuur niet statisch is maar dynamisch. Alleen behoren alle islamiseringsbestrijdende cultuurprotectionisten, die beweren dat de essentie van hun westerse cultuur principieel strijdig is met de essentie van de islamitische cultuur en dat die aan elkaar tegengestelde statische en stilstaande essenties nooit en te nimmer verzoenbaar of verenigbaar zijn, in dit specifieke geval niet tot die gezond denkende mensen die het dynamische van zowel hun eigen cultuur als van de islamitische cultuur consequent in het oog houdt zodat in de interactie van deze culturen niet alleen de statische (a)-relatie maar ook de dynamische (b)-relatie wordt bekeken."
In dit kader is de vraag gesteld en als ik je opmerking dan nog eens lees, vraag ik mij af wat dacht je toen je dit opschreef. Maar ook de simpele vraag wat jij onder een orthodoxe islam verstaat is ook een simpele vraag. Je geeft het als een argument in een discussie, maar bent niet genegen die toe te lichten, hetgeen de validiteit van dat argument dan volledig ondermijnt.
In de Cairo verklaring zijn de basisgedachten van art 1 vd uvrm verdwenen. Er is geen sprake meer van menselijke waardigheid in het natuurlijke verstand en geweten en er is geen sprake van universele broeder/zusterschap tussen moslimse en niet-moslimse leden van de mensheid.
En wat zegt zo een conclusie?
"Er bestaat geen mening, hoe absurd ook, die de mensen niet gemakkelijk tot de hunne maken, zodra het gelukt is, hen te overtuigen, dat die algemeen aanvaard is."