"Atheïsme als religie" op de dagelijkse standaard

[Stanhope]

Ja, ja rustig maar.

Meningen en feiten, verwissel ze niet.


Of:

Ja… maar…iemand die meningen en feiten NIET verwisselt….is goed bezig.

Ajuus,

Stan

[collegavanerik]

Dat spelen met werkwoorden heb je al in je vorige bericht gedaan. De boodschap was duidelijk. Lees mijn post dan ook.

Iemand die beweert dat de kabouters bestaan moet bewijzen dat de kabouters bestaan. Een ander hoeft(moet) niet te bewijzen dat de kabouters NIET bestaan.

Ja. Ik heb ook niet anders beweerd.

Ik meld alleen maar even dat een overtuiging hebben dat iets niet bestaat, ook een overtuiging is. Net zoals het mijn overtuiging is dat er geen planeet tussen Mercurius en Venus is.

Russells teapot

Russell's teapot, sometimes called the Celestial teapot, Cosmic teapot or Bertrand's teapot, is an analogy first coined by the philosopher Bertrand Russell (1872–1970), to illustrate the idea that the philosophic burden of proof lies upon a person making scientifically unfalsifiable claims rather than shifting the burden of proof to others, specifically in the case of religion. Russell wrote that if he claimed that a teapot were orbiting the sun, it would be nonsensical for him to expect others not to doubt him on the grounds that they could not prove him wrong. Russell's teapot is still referred to in discussions concerning the existence of God.