CXT schreef:@Jagang: Wellicht is er niet zozeer een sprake van een paradox, maar van een grote scheiding in bewustzijn van 'dier' en 'vlees'. Het kalfjesverhaal dat appelfflap al linkte laat zien dat mensen zich niet bewust zijn dat ze iets eten wat ooit een dier was met een eigen leven. Wanneer ze daarmee worden geconfronteerd, voelen velen zich ongemakkelijk juist omdat ze dan inzien dat ze verantwoordelijk zijn voor de dood van een zo onschuldig wezen.
Ja, maar "onschuld" vind ik geen reden tot stoppen.
Een krop sla is immers ook onchuldig.
Het verschil is het wel of niet hebben van een centraal zenuwstelsel, en de wijze waarop met die wetenschap wordt omgesprongen.
Ik heb veel liever dat de consument bewust wordt gemaakt van het lijden dat schuilgaat achter de kiloknallers, zodat men desgewenst kan uitwijken naar andere leveranciers.
Neem bijv. de reclamecampagne's van Wakker Dier.
Deze vind ik goed, omdat ze, integensteling tot bijv. de (Amerikaanse) PETA, niet steeds roepen dat het enige alternatief voor dierenleed vegetarisme/veganisme is, maar Wakker Dier geeft ook positieve feedback wanneer supermarkten overschakelen op produkten die diervriendelijker zijn.
WD doet aan zowel naming & shaming, als aan het uitdelen van felicitatie's naderhand.
Hun campagne's sorteren ook veel meer effect.
Zodra je mensen iets wil afpakken, zetten ze de hakken in het zand.
Beter probeer je te sturen.
Uiteraard blijft het wel of niet eten van vlees verder een persoonlijke afweging, en laat vooral wat je niet doen wil.
Door het gebrek aan het bewust zijn hiervan, ontstaat hier dus toch een soort paradox waarbij mensen vlees eten van dieren die ze niet zouden kunnen doden. Let wel: dit geldt niet voor iedereen, maar ik vermoed wel voor de meerderheid van de bevolking.
Hmm, ik zou het emotioneel denk ik wel kunnen, al heb ik niet de "skills" om het pijnloos te doen.
Dat laat ik dan toch liever aan de professional.
Ik ben wel eens bij de thuisslacht van kippen aanwezig geweest.
Maar het emotioneel "niet kunnen doden" van een dier, is natuurlijk bovenal een uiting van decadentie.
Als jager verzamelaar was de mens op veel locatie's gewoon parttime roofdier, omdat vlees een effectieve manier was om met een klein volume aan materiaal, veel voedingsstoffen binnen te krijgen.
Het mede eten van vlees is vanuit die optiek veel efficienter dan alleen groenten, want het foerageren wordt voor het grootste deel aan het dier in kwestie overgelaten.
Uiteraard ligt dat nu anders, maar de mens is qua fysiologie nog steeds primair een omnivoor.