Advaita vedanta filosofie en de eeuwige (niet actieve) waarnemer

[Peter van Velzen]

Grotendeels waar. zeker als je er andere waarnemingsbronnen dan lichtreflectie bij te pas komt. (waarbij overigens het waargenomen licht vernietigd wordt, maar het reflecterende object geen invloed hoeft te ondergaan van de waarneming)
Maar de waarnemer verandert zelf ALTIJD.

Wordt het waargenomen licht vernietigd of als energie opgenomen door de waarnemer?
Ik leefde in de veronderstelling dat het licht cellen vernietigt waarbij die vernieting voor de elektrische impuls zorgt die naar de hersens gaat, helemaal onjuist?

1. Het is beide het geval.
2. Het zou kunnen gebeuren, maar het enige dat nodig is, is dat de cel voldoende energie krijgt voor de Axon om te vuren. Een deel van de invallende straling wordt vernietigd, maar de energie van dat deel, gaat niet verloren.

[bonifacius]

...maar het enige dat nodig is, is dat de cel voldoende energie krijgt voor de Axon om te vuren. Een deel van de invallende straling wordt vernietigd, maar de energie van dat deel, gaat niet verloren.

Tsjonge, waar gaat dit allemaal over.
Maar google's Artificiële-intelligentie kan blijkbaar volgen doordat ik wat ik hier van je citeerde copy / plak deed in de prompt van Gemini.
Zie..

De stelling dat de energie van vernietigde invallende straling niet verloren gaat, is niet helemaal correct.

Terwijl het waar is dat de cel genoeg energie moet ontvangen om de axon te laten vuren, gaat een deel van de energie van de invallende straling verloren tijdens het proces. Dit komt door de wetten van de thermodynamica:

1. Energiebehoud: De totale hoeveelheid energie in een gesloten systeem blijft constant. Dit betekent dat energie niet kan worden gecreëerd of vernietigd, maar alleen van vorm kan veranderen.

2. Entropietoename: In een gesloten systeem heeft de neiging om te evolueren naar een meer wanordelijke toestand, met toenemende entropie.

Wanneer invallende straling op een cel inwerkt, wordt een deel van die energie geabsorbeerd door de cel. De rest wordt gereflecteerd, verstrooid of geabsorbeerd door omliggende weefsels. De geabsorbeerde energie wordt gebruikt om verschillende processen in de cel aan te drijven, waaronder het vuren van axonen.

Echter, tijdens deze processen gaat een deel van de energie verloren in de vorm van warmte. Dit komt omdat moleculen in de cel voortdurend in beweging zijn en botsen met elkaar. Deze botsingen genereren willekeurige trillingen, wat we als warmte waarnemen.

Volgens de tweede wet van de thermodynamica is het onvermijdelijk dat een deel van de energie in een gesloten systeem verloren gaat als warmte. Dit betekent dat de energie van de invallende straling niet volledig kan worden omgezet in bruikbare energie voor de cel.

Dus, terwijl de totale hoeveelheid energie behouden blijft, gaat een deel van de bruikbare energie verloren in de vorm van warmte tijdens het proces van het vuren van axonen.

In samenvatting:

- De cel heeft een minimale hoeveelheid energie nodig om de axon te laten vuren.
- Een deel van de invallende straling wordt geabsorbeerd door de cel.
- De geabsorbeerde energie wordt gebruikt voor verschillende processen in de cel, waaronder het vuren van axonen.
- Een deel van de energie gaat verloren in de vorm van warmte, volgens de tweede wet van de thermodynamica.
- De energie van de invallende straling gaat dus niet volledig verloren, maar een deel is niet bruikbaar voor de cel.

[bonifacius]

...
Deze eeuwige waarnemer (jouw diepste zelf) is steeds passief aanwezig, terwijl alle illusies (maya) komen en gaan. Volgens advaita vedanta is wakker zijn niet zo verschillend van dromen. Wakker zijn levert enkel meer stabiele waarnemingen op dan dromen. Maar beiden zijn maya. Het enige wat stabiel en werkelijk is, is jij, de eeuwig aanwezige waarnemer.

Voilà, terug on-topic door dit is copy /plak te doen in google's gemini Artificiële-intelligentie!

In de filosofie van Advaita Vedanta is het concept van de eeuwige waarnemer, ook wel Atman of Brahman genoemd, centraal. Deze waarnemer wordt beschouwd als het pure bewustzijn, de onveranderlijke essentie van ons wezen, die achter alle illusies en ervaringen schuilt.

Maya, vaak vertaald als "illusie" of "dwaling", verwijst naar de beperkende en onware perceptie van de werkelijkheid die we doorgaans ervaren. Onze zintuigen en mentale processen creëren een voorstelling van de wereld die gescheiden en gefragmenteerd is, terwijl de ware realiteit volgens Advaita Vedanta een ongedifferentieerde eenheid is.

De analogie met dromen benadrukt de vluchtige en onwerkelijke aard van onze waarnemingen. Zowel in dromen als in de wakende staat ervaren we een realiteit die levendig en overtuigend lijkt, maar die uiteindelijk verdwijnt. Het verschil is dat de wakende staat doorgaans consistenter en stabieler is dan de droomstaat.

Echter, beide worden beschouwd als maya, omdat ze gebaseerd zijn op beperkte perceptie en afscheiding van de ware realiteit. De eeuwige waarnemer daarentegen is niet gebonden aan deze beperkingen. Het is pure bewustzijn, vrij van illusies en onafhankelijk van de wisselvalligheden van ervaring.

Deze filosofie benadrukt dat het streven naar bevrijding (moksha) niet gaat om het opstapelen van kennis of het bereiken van speciale staten van zijn, maar om het herkennen van onze ware aard als de eeuwige waarnemer. Door de identificatie met maya los te laten en ons bewustzijn te richten op onze essentiële zelf, kunnen we de illusie doorschouwen en ware vrijheid ervaren.

Belangrijke aspecten van dit concept:

- Passiviteit: De eeuwige waarnemer is passief in de zin dat het niet actief "creëert" of "ervaart" de maya. Het is een getuige, een pure waarnemer van de ontvouwende realiteit.

- Stabiliteit: In tegenstelling tot de veranderlijke en vluchtige aard van maya, is de eeuwige waarnemer onveranderlijk en stabiel. Het is de constante onderstroom die alle ervaringen draagt.

- Eenheid: De eeuwige waarnemer is niet afgescheiden van de ware realiteit (Brahman). Het is Brahman zelf, ervaren vanuit het perspectief van het individuele bewustzijn.

De leer van de eeuwige waarnemer in Advaita Vedanta biedt een diepgaande kijk op de aard van realiteit, bewustzijn en bevrijding. Het nodigt ons uit om voorbij de beperkingen van onze zintuiglijke waarneming en mentale constructies te kijken en onze ware essentiële aard te erkennen.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Grotendeels waar. zeker als je er andere waarnemingsbronnen dan lichtreflectie bij te pas komt. (waarbij overigens het waargenomen licht vernietigd wordt, maar het reflecterende object geen invloed hoeft te ondergaan van de waarneming)
Maar de waarnemer verandert zelf ALTIJD.

Wordt het waargenomen licht vernietigd of als energie opgenomen door de waarnemer?
Ik leefde in de veronderstelling dat het licht cellen vernietigt waarbij die vernieting voor de elektrische impuls zorgt die naar de hersens gaat, helemaal onjuist?

1. Het is beide het geval.
2. Het zou kunnen gebeuren, maar het enige dat nodig is, is dat de cel voldoende energie krijgt voor de Axon om te vuren. Een deel van de invallende straling wordt vernietigd, maar de energie van dat deel, gaat niet verloren.

Het ging over het oog onder normale omstandigheden, dan is dit niet aan de orde lijkt me.

PS.
Er moet worden waargenomen, wordt de cel vernietigt (verbrand) dan is dat niet meer het geval.

[HierEnNu]

Grotendeels waar. zeker als je er andere waarnemingsbronnen dan lichtreflectie bij te pas komt. (waarbij overigens het waargenomen licht vernietigd wordt, maar het reflecterende object geen invloed hoeft te ondergaan van de waarneming)
Maar de waarnemer verandert zelf ALTIJD.

Wordt het waargenomen licht vernietigd of als energie opgenomen door de waarnemer?
Ik leefde in de veronderstelling dat het licht cellen vernietigt waarbij die vernieting voor de elektrische impuls zorgt die naar de hersens gaat, helemaal onjuist?

1. Het is beide het geval.
2. Het zou kunnen gebeuren, maar het enige dat nodig is, is dat de cel voldoende energie krijgt voor de Axon om te vuren. Een deel van de invallende straling wordt vernietigd, maar de energie van dat deel, gaat niet verloren.

Ik begrijp het ... bijna!
Dankzij de link van Tiberius raakte ik helemaal euforisch ...
... hoe kan zulk wondelijk moois en ingenieus zomaar evolutiegewijs ontstaan?
Ongelofeloos:



BRON: Transduction process - In the light

[Yours]

...
Deze eeuwige waarnemer (jouw diepste zelf) is steeds passief aanwezig, terwijl alle illusies (maya) komen en gaan. Volgens advaita vedanta is wakker zijn niet zo verschillend van dromen. Wakker zijn levert enkel meer stabiele waarnemingen op dan dromen. Maar beiden zijn maya. Het enige wat stabiel en werkelijk is, is jij, de eeuwig aanwezige waarnemer.

Voilà, terug on-topic door dit is copy /plak te doen in google's gemini Artificiële-intelligentie!

In de filosofie van Advaita Vedanta is het concept van de eeuwige waarnemer, ook wel Atman of Brahman genoemd, centraal. Deze waarnemer wordt beschouwd als het pure bewustzijn, de onveranderlijke essentie van ons wezen, die achter alle illusies en ervaringen schuilt.

Maya, vaak vertaald als "illusie" of "dwaling", verwijst naar de beperkende en onware perceptie van de werkelijkheid die we doorgaans ervaren. Onze zintuigen en mentale processen creëren een voorstelling van de wereld die gescheiden en gefragmenteerd is, terwijl de ware realiteit volgens Advaita Vedanta een ongedifferentieerde eenheid is.

De analogie met dromen benadrukt de vluchtige en onwerkelijke aard van onze waarnemingen. Zowel in dromen als in de wakende staat ervaren we een realiteit die levendig en overtuigend lijkt, maar die uiteindelijk verdwijnt. Het verschil is dat de wakende staat doorgaans consistenter en stabieler is dan de droomstaat.

Echter, beide worden beschouwd als maya, omdat ze gebaseerd zijn op beperkte perceptie en afscheiding van de ware realiteit. De eeuwige waarnemer daarentegen is niet gebonden aan deze beperkingen. Het is pure bewustzijn, vrij van illusies en onafhankelijk van de wisselvalligheden van ervaring.

Deze filosofie benadrukt dat het streven naar bevrijding (moksha) niet gaat om het opstapelen van kennis of het bereiken van speciale staten van zijn, maar om het herkennen van onze ware aard als de eeuwige waarnemer. Door de identificatie met maya los te laten en ons bewustzijn te richten op onze essentiële zelf, kunnen we de illusie doorschouwen en ware vrijheid ervaren.

Belangrijke aspecten van dit concept:

- Passiviteit: De eeuwige waarnemer is passief in de zin dat het niet actief "creëert" of "ervaart" de maya. Het is een getuige, een pure waarnemer van de ontvouwende realiteit.

- Stabiliteit: In tegenstelling tot de veranderlijke en vluchtige aard van maya, is de eeuwige waarnemer onveranderlijk en stabiel. Het is de constante onderstroom die alle ervaringen draagt.

- Eenheid: De eeuwige waarnemer is niet afgescheiden van de ware realiteit (Brahman). Het is Brahman zelf, ervaren vanuit het perspectief van het individuele bewustzijn.

De leer van de eeuwige waarnemer in Advaita Vedanta biedt een diepgaande kijk op de aard van realiteit, bewustzijn en bevrijding. Het nodigt ons uit om voorbij de beperkingen van onze zintuiglijke waarneming en mentale constructies te kijken en onze ware essentiële aard te erkennen.

Het is mijns inziens de kunst om die toestand van de eeuwig zijnde onbewogen waarnemer te realiseren zonder allerlei kunstgrepen/ademhalingstechnieken/drugs o.i.d. Want hoe je het ook wendt of keert: je keert altijd weer terug naar de realiteit van de aarde. Uiteraard is het wèl goed om te wéten dat die situatie van de eeuwig zijnde onbewogen waarnemer bestaat.

[HierEnNu]

Het is mijns inziens de kunst om die toestand van de eeuwige onbewogen waarnemer te realiseren zonder allerlei kunstgrepen/ademhalingstechnieken/drugs o.i.d.

Dat klinkt alsof zulks jouw gelukt is? Zo ja, hoe?

Want hoe je het ook wendt of keert:
je keert altijd weer terug naar de realiteit van de aarde.

Door

• "die toestand van de eeuwige onbewogen waarnemer te realiseren"

komt men dus tijdelijk terecht in een andere realiteit dan de realiteit van de aarde?
Kun je die andere realiteit [bij benadering?] omschrijven?

Uiteraard is het wèl goed om te wéten
dat die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer bestaat.

Om te weten dat iets bestaat moet zulks wel aantoonbaar zijn:

• is die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer daadwerkelijk aantoonbaar?

Zo ja, hoe dan? En wat is daar zo 'goed' aan?
Wat bedoel je binnen deze context concreet met goed?

[Yours]

Het is mijns inziens de kunst om die toestand van de eeuwige onbewogen waarnemer te realiseren zonder allerlei kunstgrepen/ademhalingstechnieken/drugs o.i.d.

Dat klinkt alsof zulks jouw gelukt is? Zo ja, hoe?

Door zelfrealisatie.

Want hoe je het ook wendt of keert:
je keert altijd weer terug naar de realiteit van de aarde.

Door

• "die toestand van de eeuwige onbewogen waarnemer te realiseren"

komt men dus tijdelijk terecht in een andere realiteit dan de realiteit van de aarde?
Kun je die andere realiteit [bij benadering?] omschrijven?

Die realiteit is ingebed in een gevoel van pure Liefde en tevens Licht met het verstandelijke besef daarbij dat dit de oorsprong van de mens (de ziel) is: het eeuwig Zijnde en tevens de zetel van de eeuwige onbewogen waarnemer.

Uiteraard is het wèl goed om te wéten
dat die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer bestaat.

Om te weten dat iets bestaat moet zulks wel aantoonbaar zijn:

• is die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer daadwerkelijk aantoonbaar?

Nee, het is niet daadwerkelijk aantoonbaar: op geen enkele (wetenschappelijke) wijze. Vandaar dat Freethinker ook niet het forum is om er verder op wat voor manier dan ook op in te gaan.

Zo ja, hoe dan? En wat is daar zo 'goed' aan?
Wat bedoel je binnen deze context concreet met goed?

Het is goed dat Bonifacius dit op zijn manier heeft onderzocht en ervan heeft geproefd. En dat hier ook deelt. Zodat iedereen hier dit, ondanks dat de rede en de wetenschap hier leidend zijn, toch kan wéten.

[HierEnNu]

Het is mijns inziens de kunst om die toestand van de eeuwige onbewogen waarnemer te realiseren zonder allerlei kunstgrepen/ademhalingstechnieken/drugs o.i.d.

Dat klinkt alsof zulks jouw gelukt is? Zo ja, hoe?

Door zelfrealisatie.

Ben je gewoon[?] zelf 'de eeuwige onbewogen waarnemer' geworden?

Want hoe je het ook wendt of keert:
je keert altijd weer terug naar de realiteit van de aarde.

Door

• "die toestand van de eeuwige onbewogen waarnemer te realiseren"

komt men dus tijdelijk terecht in een andere realiteit dan de realiteit van de aarde?
Kun je die andere realiteit [bij benadering?] omschrijven?

Die realiteit is ingebed in een gevoel van pure Liefde en tevens Licht met het verstandelijke besef daarbij dat dit de oorsprong van de mens (de ziel) is: het eeuwig Zijnde en tevens de zetel van de eeuwige onbewogen waarnemer.

Zulks associeer ik met het gevoel welk ik regelmatig krijg, waarvandaan weet ik niet, als één van mijn katten op me zit en terwijl die dan melktrappelt [masserende beweging met de pootjes] er energie uitwisseling plaats vindt die zorgt dat allerlei verkrampingen binnen in mij verdwijnen waarbij ik 'plopjes' voel alsof zich daar verstoppingen oplossen en vervolgens de energie daar weer door kan stromen en mijn pijn verdwijnt, waarna wij, ik EN de kat langzaam maar zeker gezamenlijk wegzakken in een diepe ontspanning terwijl onze energiestroom zich als het ware vermengd en er een gestage energie van mij naar de kat stroomt en van de kat naar mij, waarna een intens gevoel van versmelting volgt. Eerst met de kat, maar dan met ALLes ...
Soms kom ik pas na een uur of later bij zinnen:

• 'terug naar de realiteit van de aarde'?

Die ervaring In beeld samengevat:

Uiteraard is het wèl goed om te wéten
dat die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer bestaat.

Om te weten dat iets bestaat moet zulks wel aantoonbaar zijn:

• is die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer daadwerkelijk aantoonbaar?

Nee, het is niet daadwerkelijk aantoonbaar: op geen enkele (wetenschappelijke) wijze. Vandaar dat Freethinker ook niet het forum is om er verder op wat voor manier dan ook op in te gaan.

Jammer! Ik zit dus misschien regelmaatig in 'die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer' zonder dat ik het zelf weet? Hoe check jij voor jouzelf of je in 'die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer' vertoeft of weer terug naar 'de realiteit van de aarde' bent gekeerd?

[Yours]

Dat klinkt alsof zulks jouw gelukt is? Zo ja, hoe?

Door zelfrealisatie.

Ben je gewoon[?] zelf 'de eeuwige onbewogen waarnemer' geworden?

Ja. Die situatie moest ik echter ruim een jaar later verlaten om de aard van de ontstane situatie te leren begrijpen.

Want hoe je het ook wendt of keert:
je keert altijd weer terug naar de realiteit van de aarde.

Door

• "die toestand van de eeuwige onbewogen waarnemer te realiseren"

komt men dus tijdelijk terecht in een andere realiteit dan de realiteit van de aarde?
Kun je die andere realiteit [bij benadering?] omschrijven?

Die realiteit is ingebed in een gevoel van pure Liefde en tevens Licht met het verstandelijke besef daarbij dat dit de oorsprong van de mens (de ziel) is: het eeuwig Zijnde en tevens de zetel van de eeuwige onbewogen waarnemer.

Zulks associeer ik met het gevoel welk ik regelmatig krijg, waarvandaan weet ik niet, als één van mijn katten op me zit en terwijl die dan melktrappelt [masserende beweging met de pootjes] er energie uitwisseling plaats vindt die zorgt dat allerlei verkrampingen binnen in mij verdwijnen waarbij ik 'plopjes' voel alsof zich daar verstoppingen oplossen en vervolgens de energie daar weer door kan stromen en mijn pijn verdwijnt, waarna wij, ik EN de kat langzaam maar zeker gezamenlijk wegzakken in een diepe ontspanning terwijl onze energiestroom zich als het ware vermengd en er een gestage energie van mij naar de kat stroomt en van de kat naar mij, waarna een intens gevoel van versmelting volgt. Eerst met de kat, maar dan met ALLes ...
Soms kom ik pas na een uur of later bij zinnen:

• 'terug naar de realiteit van de aarde'?

Die ervaring In beeld samengevat:


Love is infinite.jpg

Dank voor je openhartigheid. Die Liefde is inderdaad oneindig.

Uiteraard is het wèl goed om te wéten
dat die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer bestaat.

Om te weten dat iets bestaat moet zulks wel aantoonbaar zijn:

• is die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer daadwerkelijk aantoonbaar?

Nee, het is niet daadwerkelijk aantoonbaar: op geen enkele (wetenschappelijke) wijze. Vandaar dat Freethinker ook niet het forum is om er verder op wat voor manier dan ook op in te gaan.

Jammer! Ik zit dus misschien regelmaatig in 'die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer' zonder dat ik het zelf weet? Hoe check jij voor jouzelf of je in 'die situatie van de eeuwig zijnde waarnemer' vertoeft of weer terug naar 'de realiteit van de aarde' bent gekeerd?

Ik hoef me alleen maar te herinneren hoe de tijd vòòr de zelfrealisatie was om me te realiseren hoe de situatie in het hier en nu is.

[bonifacius]

Het is mijns inziens de kunst om die toestand van de eeuwig zijnde onbewogen waarnemer te realiseren zonder allerlei kunstgrepen/ademhalingstechnieken/drugs o.i.d. Want hoe je het ook wendt of keert: je keert altijd weer terug naar de realiteit van de aarde. Uiteraard is het wèl goed om te wéten dat die situatie van de eeuwig zijnde onbewogen waarnemer bestaat.

Ik ben al ruim dertig jaar bekend met de zienswijze / stelling dat een mens niets nodig heeft om het (ware) Zelf te realiseren (verlichting).
Ook google's Artificiële-intelligentie kent ze.
Zie...

De stelling dat een mens niets nodig heeft om zelfrealisatie (verlichting) te bereiken is een complexe kwestie die al eeuwenlang door filosofen en spirituele beoefenaars wordt bediscussieerd. Er is geen eenvoudig antwoord, aangezien verschillende paden naar verlichting kunnen leiden.

Sommigen geloven dat verlichting kan worden bereikt door middel van onafhankelijke inspanning en zelfreflectie. Dit kan inhouden dat men meditatie, yoga of andere spirituele praktijken beoefent, of door een diepgaand begrip te ontwikkelen van de aard van de realiteit en het bewustzijn. Anderen geloven dat verlichting hulp vereist van een externe leraar, gids of hogere macht. Dit kan inhouden dat men een spirituele traditie volgt, een guru zoekt of gebeden en rituelen uitvoert.

Uiteindelijk is de vraag of een mens iets nodig heeft om verlichting te bereiken een persoonlijke vraag die door elk individu voor zichzelf moet worden beantwoord. Er is geen goed of fout antwoord, en wat voor de een werkt, werkt misschien niet voor de ander. Het belangrijkste is om een pad te vinden dat resoneert met je eigen overtuigingen en waarden, en om je volledig in te zetten voor je spirituele ontwikkeling.

Onthoud dat verlichting een reis is, geen bestemming. Het is een voortdurend proces van groei en transformatie. Er zullen onderweg onvermijdelijk uitdagingen en obstakels zijn, maar met toewijding en doorzettingsvermogen is het mogelijk om je hoogste potentieel te bereiken.

[Peter van Velzen]

...maar het enige dat nodig is, is dat de cel voldoende energie krijgt voor de Axon om te vuren. Een deel van de invallende straling wordt vernietigd, maar de energie van dat deel, gaat niet verloren.

Tsjonge, waar gaat dit allemaal over.
Maar google's Artificiële-intelligentie kan blijkbaar volgen doordat ik wat ik hier van je citeerde copy / plak deed in de prompt van Gemini.
Zie..

De stelling dat de energie van vernietigde invallende straling niet verloren gaat, is niet helemaal correct.

Interpretatiefouten zijn de Chatbot niet vreemd. Ik bedoelde de 1e wet van de thermodynamica te verwoorden, niet een perfecte efficiëntie te claimen, hetgeen in strijd zou zijn met de 2e wet van de discipline. Mijn antwoord was dan ook niet voor "haar" bedoeld, maar voor intelligente wezens.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Dankzij de link van Tiberius raakte ik helemaal euforisch ...
... hoe kan zulk wondelijk moois en ingenieus zomaar evolutiegewijs ontstaan?
Ongelofeloos:



BRON: Transduction process - In the light

Er is juist veel bekend hoe dit zich evolutionair heeft ontwikkeld.
Maar daar voor moet je zijn bij mensen die daar voor hebben doorgeleerd na de hun academische opleiding.

[bonifacius]

Interpretatiefouten zijn de Chatbot niet vreemd. Ik bedoelde de 1e wet van de thermodynamica te verwoorden, niet een perfecte efficiëntie te claimen, hetgeen in strijd zou zijn met de 2e wet van de discipline. Mijn antwoord was dan ook niet voor "haar" bedoeld, maar voor intelligente wezens.

Ha, ja, interpretatiefouten zijn de chatbot inderdaad niet vreemd en ik kon deze keer de chatbot zijn antwoord niet controleren op waarheid omdat mijn wetenschappelijke IQ net zoals dat van Eckhart Tolle erg laag is, het kan te wijten zijn aan een onontwikkeld linkerbrein, wie weet, zoals Eckhart Tolle over zichzelf verteld in in de eerste twee minuten van deze video...

"Universal Interconnectedness | Science & Spirituality"

[HierEnNu]

ik kon deze keer de chatbot zijn antwoord niet controleren op waarheid omdat mijn wetenschappelijke IQ net zoals dat van Eckhart Tolle erg laag is

Aangezien de term 'Wetenschappelijke IQ' mij volledig onbekend is en bonifacius vooral met AIChatBot communiceert en helemaal niet meer met mij, bedacht ik me dat ik de vraag dan beter rechtstreeks aan ChatGPT kon stellen.

ChatGPT

• Wetenschappelijke IQ
  • is een maatstaf die probeert de bekwaamheid van een individu
    te meten in wetenschappelijk denken en redeneren
    en richt zich specifiek op vaardigheden zoals:
    
    1. Logisch Redeneren
    2. Probleemoplossend Vermogen
    3. Kritisch Denken:
    4. Wiskundige Vaardigheden
    5. Ruimtelijk Inzicht

Zover ik weet bestaat de Wetenschappelijke IQ Test [nog] niet en zijn de opgesomde vaardigheden onderdeel van een 'gewone' IQ Test, maar goed, uitgaande van de gezamenlijke benadering van ChatGPT EN bonifacius heeft bonifacius dus een zelfverklaard laag Wetenschappelijke IQ, oftewel weinig probleemoplossend vermogen, weinig vermogen tot kritisch denken, weinig wiskundige vaardigheden en weinig ruimtelijk inzicht.

Ik begrijp nu diens fascinatie met AIChatbots een stuk beter!