De waarheid staat natuurlijk wel vast, alleen kennen we haar niet, alleen ons denken is in beweging als het goed is
Misschien is "de waarheid" wel degelijk in beweging en aan veranderingen onderhevig? Wat is volgens jou "de Waarheid" dan?
Ooit behoorde ik ook tot deze groep, op dit moment echter geloof ik niets meer, ik wil de dingen zeker weten en daar is bewijs voor nodig.
Maar dan alleen dat bewijs dat past in jouw geloven?! bewijs binnen de kaders die jij steld en volgens de normen die jij aanlegd voor wat bewijs is of kan zijn?
Dat is volgens mij dan ook een vorm van geloof, de aanname dat alleen bewijs dat aan die voorwaarden voldoet "echt" bewijs is.
Ik geloof dus dat onze mogelijkheden tot kennis te beperkt hiervoor zijn. Zo lang is het nog niet geleden dat de boeken van Jules Verne als absolute fantasie werden beschouwt omdat men met de kennis van dat moment zich niet voor kon stellen dat er bijvoorbeeld ooit een mens op de maan zou lopen. Misschien is de wetenschap en de obejectieve bewijsbaarheid van het bestaan van wat wij God noemen gewoon niet mogelijk omdat onze kennis van dit moment tekort schiet?
Je weten is niet absoluut zeg je, maar zou het ook kunnen zijn dat je "weten"misschien eerder een geloof is?
Ja en nee, ik weet wat ik geloof en ik geloof wat ik weet.
Ik weet bepaalde aspecten van het spirituele, het geestelijke "zijn", zoals ik weet dat 1+1, twee is. Van sommige dingen kan ik me niet herinneren wanneer ik dit geleerd heb, wanneer ik deze kennis tot me heb genomen, zoals ik me ook niet meer de dag voor de geest kan halen dat ik begreep wat de juf bedoelde met 1+1=2. Door de herhaalde ervaring en het gebruik van die kennis wordt het een weten. Ik neem aan en dus geloof ik dat dit weten dan juist is.
Hoe weet je of je zelfkennis, ervaring en je bereidheid betrouwbaar genoeg is? Ik denk dat je eigenlijk nooit kunt ophouden met zoeken. Zodra je denkt: 'Ik ben er, ik heb de waarheid gevonden, Ik weet het,' dan moet je volgens mij nog een goed in heroverweging nemen of het wel klopt. Maar,,, dat zul jij wel doen denk ik
Natuurlijk is het zo dat ieder antwoord een nieuwe vraag opwerpt en zo ben je dan ook nooit klaar. Daarom begrijp ik mensen ook niet zo goed die menen dat ze alle antwoorden en voldoende kennis hebben om met zekerheid te kunnen zeggen; "zo is het en niet anders." Maar ja dat zijn dan ook meestal diegene die alles buiten zichzelf leggen en zichzelf en de menselijke geest, psyche ed totaal niet kennen.
Ah, jij beseft dat het subjectief is. Had ik eigenlijk wel al kunnen weten. Oké, ik begrijp het. Ik krijg altijd de kriebels van mensen die 'De Waarheid' kennen, en menen dat die waarheid op allen van toepassing is.
Ik krijg zelf de meeste jeuk van die "wedergeborenen" die zo in toenemende mate van zich laten horen, zo een eigenaardige visie op de mens, en zo een totaal gebrek aan zelfkennis ongelooflijk vind ik dat.
Maar jij bent niet zo, als ik het goed begrijp, en daar mag je heel blij om zijn
.
Ben tegenwoordig ook erg blij met mezelf en ik doe mijn best om dit vast te houden en niet mijn flexibele geest te verliezen,(

leuke paradox) oudere mensen zijn soms zo star en kortzichtig in hun denken. Persoonlijk is het zo dat als ik stellig ben in mijn weten (en op sommige punten ben ik dat ) ik dat pas ben nadat ik mezelf heb overtuigd van de juistheid van mijn ervaring/kennis en ik ben, èn heel erg nuchter van aard, èn mij zeer bewust van vele psychische valkuilen, èn buitengewoon kritisch, bovendien kan ik nooit uitsluiten dat ik het helemaal mis heb. Veel laat ik ook gewoon voor wat het is, je hoeft niet alles te onderzoeken mi.
Ik ben wel benieuwd uit welke (christelijke) stroming Skeptic komt, tenminste ik neem aan dat hij met het behoren tot een groep die meende het bij het rechte eind te hebben zoiets bedoeld? Vind je benadering heel verfrissend hoor, niet van dat schoppen zoals sommige "bekeerden" dat kunnen maar meer een eerlijk zoeken binnen jezelf heb ik de indruk.
Groet, Enigma.
Geen mens is intelligent genoeg om de eigen domheid te begrijpen.