BDE bij EO's Galileo

[Antiscience]

Antiscience; ik stel voor dat jij en Jessy het eens uitproberen. Kun je ons naderhand vertellen hoe het was.

Alleen als jullie plechtig beloven ons ditmaal te geloven.

[Atli]

Dus als ik het goed begrijp A.S. hoef ik je alleen maar plechtig te beloven dat ik jullie geloof en jullie gaan dat expiriment doen?

[Antiscience]

Dus als ik het goed begrijp A.S. hoef ik je alleen maar plechtig te beloven dat ik jullie geloof en jullie gaan dat expiriment doen?

Als wij geloven dat jullie je woord houden. Ik kan niet voor Jessy spreken.
Trouwens ik heb al para-experimenten gedaan, weet je nog met de psychofoon.
Ook niks voor angstige mensen. 8)

http://movies.uip.de/whitenoise/
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... psychofoon

[Atli]

Nee, zo'n flatliner expiriment....

[Antiscience]

Nee, zo'n flatliner expiriment....

Heb je de film gezien ?

[Atli]

Lang geleden, gelukkig ben ik vergeetachtig, maar het gaat erom of jij bereid ben als specimen voor dit expiriment te dienen? Ik geloof je wel hoor

[Jessy]

Antiscience; ik stel voor dat jij en Jessy het eens uitproberen. Kun je ons naderhand vertellen hoe het was.

Waarom zou ik op jouw voorstel in gaan om jullie te vertellen hoe het was?


Waarom doe je het zelf niet uit proberen met een willekeurig iemand en vertel je mij hoe het was.

[Erik]

Waarom doe je het zelf niet uit proberen met een willekeurig iemand en vertel je mij hoe het was.

Heeft Tsjok al gedaan.
Waarom geloof je hem niet?

[heeck]

Een redelijke aanname is geen bewijs dat het zo is.
Betreffende de hedendaagsche aannames bewustzijn relatie brein staat slechts in haar kinderschoenen. Wanneer men het bewustzijn beperkt tot en de elektrische ontladingen van het brein als de veroorzaker van bewustzijn ziet, is de cirkelredenatie van verklaringen rond.
Mensen die ervaringen hebben op dat gebied weten dat het bewustzijn onafhankelijk van het brein existeert.

Jessy,
Een kersverse aanrader die je subiet moet overslaan:
"Ben ik dat ?" door Mark Mieras.

Geeft een goed leesbaar overzicht van "Wat hersenonderzoek over onszelf vertelt".

Geheugen, problemen oplossen, creatief zijn en leren: het gaat allemaal uitstekend zonder zelfbewustzijn. Heeft het dan geen functie ? Jawel, zelfbewustzijn hebben we vooral voor anderen.

....Ons zelfbewustzijn hebben we niet voor onszelf maar voor de ander......

Alleraardigst wordt geillustreerd en wordt heel erg duidelijk dat introspectie voornamelijk tot bedriegelijke aannames leidt.

Dus Jessy, je weet welk boek je op mijn advies vermijden moet !!!!

Roeland

[Tsjok45]

"Out of body" experimenten in 2007 ?

Wetenschappers creeren ervaring van uit lichaam te treden

Wetenschappers zijn er met virtuele realiteitstechnologie in geslaagd proefpersonen uit hun lichaam te laten treden, zo staat in het augustus nummer van het wetenschappelijke vakblad Science.

De proefpersonen kregen hierdoor een ervaring, te vergelijken met bijna doodervaringen of uittredingen zoals beschreven door drugsverslaafden, epilepsiepatiënten of mensen die een beroerte krijgen. De wetenschappers vinden dat het fenomeen te vaak wordt afgedaan als inbeelding en volgens hen is de neurobiologische basis ervoor nog te weinig onderzocht.


Out-of-body experiences

Bij "out-of-body experiences" (OBE) of buitenlichamelijke ervaringen krijgt de betrokkene het gevoel dat hij zich buiten zijn eigen lichaam bevindt
en zijn lichaam van buitenaf kan zien.
Het fenomeen komt vaak voor bij mensen bij wie bepaalde hersenfuncties verstoord zijn.

"Die ervaringen hebben de mensheid al millennia gefascineerd en roepen fundamentele vragen op rondom de relatie tussen het bewustzijn en de geest",
schreef dr Henrik Ehrsson van het Instituut voor Neurologie aan het University College in Londen.



3D-beelden van de rug

Via technologische hoogstandjes konden de wetenschappers ervoor zorgen dat de proefpersonen zichzelf konden zien alsof ze buiten hun lichaam stonden.
De proefpersonen zaten op een stoel en droegen een bril die voor virtuele realiteit wordt gebruikt.
Die bril was met twee camera's verbonden die twee meter achter hun rug stonden.
Beelden van de ene camera waren zichtbaar voor het linkeroog, beelden van de andere voor het rechteroog. (1)
De deelnemers aan de proef kregen aldus driedimensionale beelden van hun rug te zien.

Daarop raakten de onderzoekers hen, dicht bij hen staande, met een staaf aan:
aan hun borst en op dezelfde plaats van hun virtueel zijn, binnen het gezichtsveld van de camera's.
De proefpersonen zeiden na twee minuten de sensatie te hebben gehad achter zichzelf te zitten en hun eigen lichaam te zien.

In een nieuw experiment probeerden Ehrsson en co de illusie opnieuw.
Opnieuw werd de borst en het virtuele beeld van de proefpersonen met de staaf gestreeld.
De onderzoekers begonnen dan met een hamer op het virtuele beeld te kloppen.
De "slachtoffers" reageerden op de virtuele pijn met meetbare lichaamsreacties.
Zij hadden het gevoel dat de bedreiging echt was.

Moeilijkheden met waarneming en positionering

Voor de zelfwaarneming is het bijzonder belangrijk wat de ogen zien, aldus Ehrsson.
"Anders gezegd: ons eigen zelf bevindt zich waar onze ogen zijn".
Een Duits-Zwitsers team onder leiding van Olaf Blanke van het Polytechnisch Instituut van Lausanne projecteerde anderzijds proefpersonen een
virtueel beeld van zichzelf.
Na deze stimulatie voerden de onderzoekers de deelnemers aan het experiment enkele schreden weg van hun oorspronkelijke plaats en vroegen hen terug te
gaan naar hun oorspronkelijke plek.

De proefpersonen begaven zich echter in de riching van hun virtueel lichaam.
Ook zij hadden blijkbaar moeilijkheden met de waarneming en positionering van hun echt lichaam.
De onderzoekers zeggen dat hun bevindingen praktische toepassingen kunnen hebben, zoals videospelletetjes waarin de speler het gevoel heeft midden
de actie te zitten. Chirurgen kunnen operaties vanop afstand uitvoeren door hun virtuele ik te controleren.


Bron: De Morgen
(belga/dm)

Video:
http://www.youtube.com/watch?v=4PQAc_Z2OfQ
(new scientist )
Neurowetenschappers en een filosoof uit Stockholm en Londen beweren via een ingenieus virtueel systeem een uittredingservaring – out-of-body experience (OBE) – te kunnen uitlokken bij gezonde proefpersonen. De personen beamen dat ze in wakkere toestand hun eigen lichaam kunnen bekijken vanaf een punt dat zich buiten hun fysieke lichaam bevindt.

Uittredingservaringen treden spontaan op bij epilepsieaanvallen, overdadig druggebruik of zware traumatische gebeurtenissen zoals auto-ongevallen. Tot nu toe konden wetenschappers de neurologische reacties die gepaard gaan met uittredingen, niet ontrafelen. Door de ontkoppeling van twee zintuigelijke ervaringen in de hersenen te stimuleren, slaagde men erin bij gezonde proefpersonen het gevoel op te wekken dat hun ‘ik’ buiten hun eigen lichaam verplaatst werd.

De uittredingservaring werd experimenteel in de hand gewerkt door voor elk oog van een proefpersoon een videoscherm te plaatsen. De twee schermen toonden live-beeldmateriaal van de proefpersoon zelf in 3D, alsof hij als het ware achter zichzelf zou zitten en zichzelf zou bekijken. (2)
Met twee identieke staafjes werd dan tegelijk gewezen naar de echte borst – die onzichtbaar was voor de proefpersoon – en de virtuele borst – een punt in het luchtledige waar de proefpersoon zijn virtuele borst zou situeren. De proefpersonen reageerden opgewonden: ‘Het leek alsof ik naast mijn eigen lichaam stond en mezelf kon zien. Alles kwam heel echt over. Ik voelde me vreemd, maar de ervaring boezemde me geen angst in.’

Nog meer tot de verbeelding spreken de resultaten van het onderzoek naar de fysiologische reacties van de proefpersonen. Sommigen gingen daadwerkelijk zweten wanneer ze het gevoel hadden dat hun virtueel lichaam geprikkeld werd.

( bron :Eos nieuws )

Enkele noten en opmerkingen in vraag vorm

(1) dat is alleszins een experiment waar ik NIET kan aan meedoen ...
ik mis namelijk al sinds mijn kleuterjaren mijn rechteroog ...

2) blinden hebben ook ( andersoortige ? ) niet -visuele OBE ervaringen ?.
Veel mensen die OBE hebben gerapporteerd hielden hun ogen gesloten ?

--- scherpe herinneringen aan dromen zijn misschien wel het gevolg van droomgebeurtenissen die onstaan tijdens het ontwaken( in de schemerzone ) ?

De volgende stap; experimenten met het "astraal" lichaam?




zie ook

http://www.guardian.co.uk/science/2007/aug/24/2
http://www.sciencedaily.com/releases/20 ... 141057.htm

[Antiscience]

Hallo Tsjok,

interessant. Maar om je dezelfde vraag te stellen waar doctorwho
bij herhaling niet op antwoordde.
Simulaties, nabootsingen allemaal mogelijk in experiment.
Mijn vraag is dus hoe ik kijk door ogen in ander driedimensionale plek in
de ruimte, hoe ik op die plek mijn lichaam voel. ???ß
Hoe kun je kijken op ander plaats met 'onstoffelijke?' zintuigen.
Hoe konden de proefpersonen van psychologieprofessor Charles Tart
borden lezen, die zo gepostitioneerd waren dat ze niet met ogen op plaats
in lichaam te lezen waren. Exact opgeschreven zinnen kunnen lezen
probeer dat maar eens met fantasie en/of toeval te verklaren .

mvg, Jos

[Tsjok45]

interessant.

vond ik ook

Eerlijk gezegd ; ik snap verder niet waarover je het hebt :
ik ga ook niet beginnen met gissen wat je nu juist bedoeld ....
Kan je dat eens wat beter uit leggen ?

Tsja , bedoel je deze Tart
http://en.wikipedia.org/wiki/Charles_Tart
http://skepdic.com/tart.html

Kun je eens verwijzen naar dat onderzoek waarbij

......de proefpersonen van psychologieprofesser Charles Tart
borden lezen, die zo gepostitioneerd waren dat ze niet met ogen op plaats
in lichaam te lezen waren .....

( wat ik trouwens een zeer onbegrijpelijke zin vind ....maar dat zal wel aan mij liggen )

[Fenomeen]

Mensen die ervaringen hebben op dat gebied weten dat het bewustzijn onafhankelijk van het brein existeert.

Nee, dat geloof/hoop ik.
M.i gaat het fout bij de interpretatie.

[Antiscience]

Ja, Bingo

http://www.paradigm-sys.com/index.cfm

http://www.paradigm-sys.com/ctt_articles2.cfm?id=4


Dit artikel ? Er staan nog overigens nog meer experimenten in het arcief.

[quote ]
urther Psychophysiological Study of Out-of-the-Body Experiences in a Gifted Subject, Robert A. Monroe

Charles T. Tart

(1969, Proceedings of the Parapsychological Association.)

This article was originally published under the above title in the Proceedings of the Parapsychological Association, W. Roll, R. Morris & J. Morris (Eds.), Nov. 6, 1969, pp. 43-44. The contents of this document are Copyright © 1969 by the Parapsychological Association. (see detail)

Article

In a previous publication (Int. J. Parapsychol., 9, 1967, 251- 258), a psychophysiological study of a male subject (Robert Monroe) ,who had frequent, self-induced, out-of-the-body experiences (OBEs) was reported. The two brief OBEs he was able to produce in the laboratory occurred during an EEG state that resembled Stage 1 dreaming, but this identification was somewhat ambiguous because of exceptionally high variability in the subject's EEG patterns. The subject was unable to report on an ESP target used in that study.

In the present study, the same subject was studied again in a more comfortable laboratory setting. In the course of a two-hour session, he reported two brief OBEs, and reported awakening within a few seconds after each, allowing correlation of physiological recordings with the OBE. EEG, eye movements, and peripheral blood flow (plethysmograph) were recorded, and the subject was monitored via closed circuit TV for the first OBE, but not for the second.

The subject was asked to try to produce an OBE, to travel into the equipment room where the experimenter was, and to read a five- digit target number in the equipment room. In his first experience, he reported finding himself in the hall connecting the rooms for a period of eight to ten seconds at most, but then being forced to return to his body because of breathing difficulties. In his second OBE, he reported trying to follow the EEG cable through the wall to the equipment room but, to his amazement, found himself outside the building and facing another building wall, still following a cable. He later recognized a courtyard on the inside of the building, 180 degrees opposite the equipment room, as the place he had experienced himself at. Although he had no memory of ever having seen this courtyard, it is possible that he could have gotten a look at it while in the experimenter's office earlier in the day. There was no cable in the courtyard.

The EEG prior to the first experience may be roughly classified as a borderline or hypnagogic state, a Stage 1 pattern containing bits of slowed alpha rhythm (indicative of drowsiness) and theta activity (a normal sleeping pattern). This pattern persisted through the first OBE, but was accompanied by a sudden fall of systolic blood pressure lasting seven seconds, this being roughly equivalent to the estimated length of the OBE. There was eye movement activity of an ambiguous nature during this period. The second OBE was reported after a period of EEG shifting between Stage 1 and Stage 2 sleep. Its exact duration is unknown, but appears to have been accompanied by a similar Stage 1 pattern, and only two instances of isolated eye movement activity near the end. No clear-cut cardiac (plethysmograph) changes were seen. The subject reported having used a different technique for producing the OBE this time.

These findings generally parallel those of the earlier published study: the subject's OBEs seem to occur in conjunction with a prolonged, deliberately produced hypnagogic state (Stage 1 EEG). Such prolonged states are not normally seen in the laboratory. The preponderance of theta rhythms and the occasional slowed alpha show an intriguing parallel with EEG states reported for advanced Zen masters during meditation. Modern EEG feedback techniques have shown that subjects can learn to produce increased alpha rhythm, and to slow the frequency of their alpha rhythm. Studies now being conducted in my laboratory will determine the feasibility of training subjects to produce an abundance of theta rhythm. If this is successful, they will then be taught psychological techniques believed to increase the likelihood of OBEs, and to superimpose these techniques on a high theta state, to see if this offers a key to the laboratory production of OBEs in ordinary subjects. The major achievement of the present experiment has been to demonstrate that OBEs can occur in a laboratory setting, and are thus amenable to scientific investigation.

Copyright Detail

You may forward this document to anyone you think might be interested. The only limitations are:

1. You must copy this document in its entirety, without modifications, including this copyright notice.

2. You do not have permission to change the contents or make extracts.

3. You do not have permission to copy this document for commercial purposes.

PageTop
CTT Logo and Home Link

[/quote]

[Tsjok45]

The major achievement of the present experiment has been to demonstrate that OBEs can occur in a laboratory setting, and are thus amenable to scientific investigation.

Ja dat wisten ze al in 1969 dus .....Niemand heeft betwist dat obe's bestaan toch ?
dat hebben ze dus nu in 2007 ook gedaan en gevonden : ze hebben zelfs een herhaalbare manier ( eentje tussen veel verschillende oorzaken ? )gevonden waarop obe's zouden kunnen onstaan .....ipv ( of bovenop ) obe's bij een " gifted person " Robert A. Monroe ( en ook nog bij andere )


Kom ter zake .... wat vind JIJ nu zo relevant aan dat artikel ... en vooral wat besluit JIJ daaruit ?

Ik ga de hele bundel niet doorlezen ....duid zelf maar aan wat je belangrijke pasussen vindt in die verzameling artikels , en wat die ondersteunen in jouw gedachtengangen .....


Iets over Tart heb ik hier gevonden :
http://nederlands.skepdic.com/dict_droom.htm
waaruit deze

Tegenwoordig gelooft niemand meer dat dromen berichten zijn van de goden. Maar sommige parapsychologen, zoals Charles Tart, menen dat dromen een toegang bieden tot een ander universum, een paranormaal universum van kosmische berichten en een hemels nirvana.
Zijn belangrijkste bewijs bestaat uit zijn persoonlijk geloof en een anekdote over zijn babysitter. (1)

Hij vertelt dat de niet nader genoemde babysitter (hij noemt haar "Miss Z") haar lichaam kon verlaten tijdens haar slaap. ( a "gifted "person )
Naar verluidt testte hij de vliegende babysitter in zijn slaaplaboratorium aan de universiteit, nadat ze hem verteld had dat ze
"dacht dat iedereen sliep, 's nachts wakker werd en een tijdje tot dicht bij het plafond zweefde waarna ze opnieuw in slaap viel".

Andere psychologen zouden misschien bezorgd zijn over de geestestoestand van "Miss Z" en de veiligheid van zijn of haar kinderen.

Tart was geïntrigeerd. Hij plaatse een nummer op een plank, koppelde "Miss Z"aan een EEG-machine en liet haar slapen.
Zij vertelde dat ze niet het nummer op de plank kon lezen maar de eerste paar nachten wel rondvloog in de kamer.
Het was pas na de vierde nacht dat ze het nummer juist had.

Sceptici menen dat Tart ofwel het verhaal verzon of dat het het meisje vier nachten koste om te ontdekken hoe ze de wetenschapper om de tuin kon leiden.

Anderen hebben onderzocht of de geest open staat voor telepathische inbreng tijdens de slaap maar konden geen bewijs vinden voor een psychisch vermogen tijdens de slaap. In de vroege jaren 1970 verrichtten psychiater Montague Ullman en parapsycholoog Charlos Honorton wetenschappelijk onderzoek aan het Maimonides ziekenhuis in Brooklyn, New York. Zij verkregen toevalsresultaten na een initiële test die positief bleek te zijn voor psi (Baker).

Het is mogelijk dat het dromen verband kan hebben met buiten-het-lichaam-treden (OBE - out of body experience). In sommige dromen is de dromer een waarnemer, zelfs een waarnemer van zichzelf. Misschien is het hersenmechanisme dat toeschouwerdromen versus ik-dromen regelt hetzelfde mechanisme dat de illusie van het verlaten van het eigen lichaam (in OBE) regelt.

Tart en andere parapsychologen die menen dat de droom een tunnel is naar een andere wereld, geloven dat het voornaamste wetenschappelijke bewijs hiervoor te vinden is in de duidelijke hersengolven van de verschillende slaapfases.

Zij geloven blijkbaar dat hersengolven bewustzijnstoestanden vertegenwoordigen en dat de slaap een gewijzigde bewustzijnstoestand is.

Maar tijdens de slaap ben je niet bij bewustzijn maar ben je wel bewusteloos. Bovendien vertegenwoordigen hersengolven geen bewustzijnstoestanden maar wel de elektrische hersenactiviteit.
De hersenactiviteit tijdens de droomslaap is wel vreemd. Wanneer we dromen ervaren we niet alleen het equivalent van hallucinaties, waarvan sommige zeker als psychotisch zouden worden aanzien als we ze bij bewustzijn zouden hebben, maar de meeste mensen voelen het aan alsof ze fysiek bewegen en handelen zonder dat het lichaam zich echt beweegt.
Hersenstammechanismen beschermen ons tijdens de slaap tegen motorische handelingen waardoor we onszelf of anderen zouden kunnen kwetsen.

I rest my case

(1)
http://near-death.com/tart.html