Ben Hobrink plagieert!
Een bijdrage van Tjerk Muller.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de weblog van Taede A. Smedes.
'Moderne wetenschap in de Bijbel' aangepast vanwege plagiaat' Nederlands Dagblad.
Over die Ben Hobrink: ik heb de stellige indruk dat zijn boek Moderne Wetenschap in de Bijbel van plagiaat aan elkaar hangt.
Zijn werk vertoont uitzonderlijk veel gelijkenis met een in de VS zeer populair apologetisch boek van S.I. McMillen None of these Diseases (1963 en vele herdrukken). In het boek beweert McMillen dat de bijbel de wetenschap al ver vooruit was in maatregelen betreffende hygiëne om ziekten tegen te gaan. Hij zet de Egyptische medische wetenschap met belachelijke voorbeelden neer als achterlijk, argumenteert dat Mozes als Egyptenaar niets van deze wetenschap heeft overgenomen, en betoogt dat de Levitische spijs- en reinheidswetten de medische wetenschap zo'n 3.500 jaar vooruit waren. De Eberus papyrus, quarantaine, latrines, trichinen in varkensvlees, stress en de Sabbat - in None of these Diseases valt het allemaal terug te vinden.
Op het web zijn tal van artikelen te vinden die zich baseren op het werk van McMillen. Hier is een voorbeeld:
http://www.apologeticspress.org/rr/pdfs/0612.pdf
Het gaat zelfs zover, dat hele alinea's in het boek van Hobrink (tot en met zinsopbouw en voetnoten toe), McMillen op de voet volgen.
Neem nu die aansprekende schets van Ignaz Semmelweis, in Hobrinks boek te vinden op p.60-62). Ik vond een lang citaat uit McMillens boek (welke editie werd er niet bijvermeld). Het is vrijwel identiek aan Hobrinks pagina's. Ik zal het per alinea naast elkaar zetten.
McMillen: "Vienna was also famous as a medical center. Let us look in on one of the famous teaching hospitals of that day, Allegemeine Krakenhaus. In the maternity wards of this celebrated hospital, one out of every six women died, and this frightening mortality rate was similar in other hospitals around the world. The obstetricians ascribed the deaths to constipation, delayed lactation, fear and poisonous air.
When the women died, they were wheeled into the autopsy room. The first order of each morning was the entrance of the physicians and medical students into the morgue to perform autopsies on the unfortunate victims who had died during the preceding twenty-four hours. Afterward, without cleansing their hands, the doctors with their retinue of students marched into the maternity wards to make pelvic examinations on the living women. Of course no rubber gloves were worn."
Hobrink: "Rond 1840, in de tijd dat de notabelen van de stad walsten op de prachtige muziek van Johann Strauss, stond in Wenen het beroemde 'Allgemeine Krankenhaus'. In dat ziekenhuis stierf 17 procent van alle kraamvrouwen, hoewel ze geen enkele operatie hadden ondergaan. In andere ziekenhuizen stierf tot 25 van de kraamvrouwen. De artsen schreven de sterfgevallen toe aan aanhoudende verstopping, uitgesteld zogen, buitensporige angst, vergiftigde lucht, enzovoort. Als de vrouwen stierven, werden ze naar het lijkenhuis gebracht. 's Morgens begonnen de artsen en hun studenten hun dagtaak met lijkschouwingen van de ongelukkige slachtoffers die de vorige dag waren overleden. Na deze lijkschouwing marcheerden ze met hun hele gevolg - zonder hun handen te wassen - de kraamkamers binnen, onder andere om de baarmoedermonden van de aanstaande moeders te controleren."
McMillen: "In the early 1840’s… a young doctor named Ignaz Semmelweis was given charge over one of the obstetrical wards. He observed that it was particularly the women who were examined by the teachers and students who became sick and died. After watching this heartbreaking situation for three years, he established a rule that, in his ward, every physician and medical student who had participated in the autopsies of the dead must carefully wash his hands before examining the living maternity patients."
Hobrink: "In 1844 kreeg de Hongaarse dokter Ignaz Semmelweiz (1818-1865) de leiding over één van de kraamkamers. Hij zag dat vooral díe vrouwen ziek werden en stierven, die door de artsen en hun studenten werden onderzocht. Na drie jaar vaardigde hij de regel uit dat artsen en studenten na een lijkschouwing eerst hun handen in een schaal met water moesten wassen, voordat ze hun patiënten op de zaal mochten onderzoeken."
McMillen: "In April, 1847, before the new rule went into effect, fifty-seven women had died in Dr. Semmelwies’ ward. Then the rule of washing the hands was instituted. In June, only one out of every forty-two women died; in July, only one out of every eighty-four. The statistics strongly indicated that fatal infections had been carried from corpses to living patients."
Hobrink: "In april 1847, voordat de regel van kracht werd, stierf 17 procent van de kraamvrouwen op de afdeling van dr. Semmelweis. Na de instelling van het handen wassen, stierf binnen drie maanden minder dan twee procent. Een tienvoudige daling binnen drie maanden. Een duidelijk bewijs dat de dodelijke infecties werden overgebracht van de lichamen in het lijkenhuis naar de levende patiënten op de zaal."
McMillen: "One day, after performing autopsies and washing their hands, the physicians and students entered the maternity ward and examined a row of beds containing twelve women. Eleven of the twelve women quickly developed temperatures and died."
Hobrink: "Op zekere dag kwamen de artsen en hun studenten een kraamafdeling binnen, na hun handen gewassen te hebben, en onderzochten ze een rij bedden met twaalf kraamvrouwen. De vrouw op het eerste bed had hoge koorts door een ontsteking aan haar baarmoeder. Vervolgens kregen alle andere vrouwen op de afdeling hoge koorts en stierven."
McMillen: "Another new thought was born in Semmelweis’ alert brain: some mysterious element was evidently carried from one living patient to others, and with fatal consequences. Logically, Semmelweis ordered that everybody should wash his hands carefully after examining each living patient. Immediately howls of protest were raised against the ‘nuisance’ of washing, washing, washing – but the mortality rate went further down."
Hobrink: "In het alerte brein van Semmelweis kwam een nieuwe gedachte op: Blijkbaar werd er één of ander geheimzinnig iets overgebracht van de ene levende patiënt naar de andere - met dodelijke afloop. Daarom beval Semmelweis dat iedereen telkens opnieuw zijn handen moest wassen na het ondeerzoeken van een patiënt. Onmiddelijk kwamen er enorme protesten tegen de overlast van dit handen wassen - maar het sterftecijfer ging verder omlaag!"
McMillen: "Was Semmelweis acclaimed by his fellows? On the contrary, lazy students, prejudiced obstetricians, and jealous superiors scorned and belittled him so much that his annual contract was not renewed. His successor threw out the wash basins and up shot the mortality rate to the old terrifying figures. Were his colleagues convinced then? Not at all! We mortals might as well face it – the human mind is so warped by pride and prejudice that proof can rarely penetrate it."
Hobrink: "Denk niet dat Semmelweis werd toegejuicht door zijn kameraden en collega's. Luie studenten, eigenwijze collega's en jaloerse superieuren verachtten en kleineerden Semmelweis. Zijn jaarcontract werd niet vernieuwd. In 1850 werd hij ontslagen, zijn opvolger gooide de wasbekkens de zaal uit en ... het sterftecijfer schoot weer omhoog tot het oude niveau. En nog waren zijn collega's niet overtuigd."
Citaat McMillen te vinden op:
http://www.transfired.org/articles/theneed.html
Omdat er zoveel verschillende herdrukken zijn geweest van McMillens boek, zou het best wel eens kunnen zijn, dat de parallellen nog groter zijn, wanneer je de versie van 1984 van None of These Diseases naast Moderne Wetenschap in de Bijbel legt. Hobrink verwijst namelijk naar deze versie in de éne (!) melding die hij van het werk maakt: in een voetnootje (hoofdstuk 3, noot 4).
Precies hetzelfde doet zich voor bij Hobrinks betoog over de besnijdenis. Vergelijk p74-79 van Moderne wetenschap in de Bijbel maar eens met Hfst. 3 van McMillens None of these Diseases. Hier te vinden:
http://www.trosch.org/the/circumcision-cancer.pdf
Het hele hoofdstuk is nagenoeg identiek. Tot en met de grafiek aan toe. Maar bij Hobrink geen bronverwijzing naar McMillen.
En Hobrink plundert m.i. niet alleen het werk van McMillen: Voor zijn zondvloedgegevens leunt hij vrijwel geheel op John Woodmorappe Noah's Ark: A feasibility study en zijn paragrafen waarin hij de profetieën over Tyrus, Sidon en Edom bespreekt, zijn ontleend aan Josh McDowell Evidence that demands a Verdict.
Nergens geeft Hobrink aan dat hij hele hoofdstukken overneemt uit andere boeken. Hij verwijst naar Woodmorappe en McDowall 'voor verdere studie' (alsof dat nog nodig zou zijn na het lezen van zijn vertalingen). McMillen, waar Hobrink zijn halve boek uit heeft gehaald, krijgt één luizig voetnootje.
Gerdien de Jong gaf haar blog-entry over de EO de titel mee: "Gij zult geen vals getuigenis afleggen." Bij Hobrink zou "Gij zult niet stelen" wel eens van toepassing kunnen zijn.
Toevoeging van Tjerk Muller: Ook leuk: Amazon gunt lezers een inkijkje in de meest recente druk (2000). Er valt zelfs in die druk nog duidelijk te herkennen waar Hobrink de literaire vondst vandaan heeft, een paar voorbeelden van Egyptische geneeskunst te geven en daartegenover het gebrek van zulke knoeierij in de boeken van Mozes te zetten.
(Dit artikel is met toestemming overgenomen van de weblog van Taede A. Smedes. )
Lees ook: 'Er staat geen wetenschap in de Koran!' door Marc Defianth. (Een kritische beschouwing van soortgelijke claims die moslims over de Koran postuleren. Met name het werk van de Turkse fundamentalist Harun Yahya wordt kritisch onder de loep genomen.)